Fioletowy kamień bożonarodzeniowy

Fioletowy kamień Obraz w Infobox. Francesco Bartolozzi , Portret Pierre-Noëla (1776),
Nowy Jork , Morgan Library and Museum .
Narodziny 25 grudnia 1749
Francja
Śmierć 9 grudnia 1819(w wieku 69 lat)
Londyn
Narodowość Francuski
Zajęcia Malarz , grawer
Trening Królewska Akademia Malarstwa i Rzeźby

Pierre Noël Violet jest francuskim malarzem i pisarzem , urodzonym w r25 grudnia 1749i zmarł w Londynie dnia9 grudnia 1819.

Był malarzem miniaturowym króla Ludwika XVI .

Biografia

Pierre Noël Violet był synem paryskiej palarni i uczniem Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w 1758 roku, chronionej przez Carle van Loo .

Ożenił się w 1771 roku z Marguerite Bécret. Poeta z Nîmes Barthélemy Imbert (1747-1790) poświęcił mu czterowiersz w hotelu Mercure de France .

W Rejestrze rzeźby i malarstwa Akademii Lille od 1 st lipca23 sierpnia 1782dowiadujemy się, że przyjęto tam „malarza w migniaturze” Pierre-Noël Violet, a następnie akademika. Przed Watteau w Lille wykonał swój spektakl recepcyjny, miniaturę Ludwika XVI i siedem innych portretów . Co więcej, w 1782 roku wystawił miniatury i portret na płótnie w Salon de Lille, gdzie był uważany za „agrégé w Académie des Arts de Lille” .

Nazywał się nauczycielem rysunku dla uczniów wydziału inżynierii, artylerii i marynarki wojennej. Prawdopodobnie jedna z wielu szkół prywatnych, które istniały we Francji.

W Paryżu brał udział w Salonie 1785, gdzie został zauważony. Ojciec François-Laurent de Bonnefoy de Bonyon zadedykował mu wiersz składający się z 36 wersów w broszurze Minos au Sallon lub Gazette Infernale .

Mieszkał przy rue de la Chaussée-d'Antin w Paryżu, naprzeciwko Hôtel de Montesson . Był powiązany z grupą uczonych, w skład której wchodzili Barthélemy Imbert, ojciec François-Laurent de Bonnefoy de Bonyon, Julien-Charles Le Vacher de Charnois i Louis Abel Beffroy de Reigny, znany jako „kuzyn Jacques”, którego portret wykonał.

W 1788 roku opublikował Podstawowy traktat o sztuce malarstwa miniaturowego, który odniósł pewien sukces. W tym samym roku daje mu suplement . Został przetłumaczony na język niemiecki w 1793 roku.

Jest członkiem komitetu powiatowego Saint-Roch w Lipiec 1789ale zrezygnował dziesięć dni później 22 lipcai wyemigrował do Londynu w 1790 roku.

W Londynie poznał grawera Francesco Bartolozziego , którego miniaturowy portret namalował w 1794 roku. Był mianowanym projektantem. Otworzył mu drzwi wystaw Royal Academy . W latach 1791-1819 wystawił tam 114 miniatur, rysunków i akwareli.

Dostarczył liczne rysunki grawerom i wydawcom działającym w Londynie.

Miniatury jego ręki można znaleźć w Paryżu w Luwrze , Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, Galerii Sztuki Walters w Baltimore, Albertinie w Wiedniu oraz w Brytyjskich Kolekcjach Królewskich.

Rodzina

Z małżeństwa z Marguerite Bécret miał syna Dominique, który zmarł przed 1790 r., I dwie córki:

Opublikowanie

Podstawowy traktat o malarstwie w miniaturze. Dzięki której Amatorzy posiadający pierwsze Zasady Rysowania mogą osiągnąć doskonałość w tym gatunku bez pomocy Mistrza. M. Violet, malarz miniatur i członek Académie de Lille en Flandres w Paryżu, Chez Guillot, księgarz Monsieur Frère du Roi, 1788.

Uwagi i odniesienia

  1. Miniaturowe portrety Marie-Antoinette autorstwa Pierre Noël Violet i Francesco Bartolozzi
  2. Grawer Francesco Bartolozzi w 1794 r. Autorstwa Violet na temat Lemoine-Bouchard Fine Arts.
  3. Gazette des beaux-arts , s.  20 .
  4. uprawnień, N O  138 i 139, str.  27-29 , Minos au Sallon lub La Gazette infernale, Chez Hardouin & Gattey, Booksellers of SAS Madame la Duchesse de Chartres, at the Royal Palace, 1785 (czytaj online) .
  5. List od kuzyna , str.  98-99 , Les Lunes du Cousin Jacques, 1786, n O  8 (czytaj online) .
  6. List od kuzyna , str.  166-171 , Les Lunes du Cousin Jacques, 1786, n O  11 (czytaj online) .
  7. List od kuzyna , str.  76-80 , Les Lunes du Cousin Jacques, 1786, n o  9 (czytaj online) .
  8. Genewskie towarzystwo genealogiczne: Louis Ferrière

Załączniki

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne