Narodziny |
6 sierpnia 1753 Luceau |
---|---|
Śmierć |
21 maja 1834(w wieku 80 lat) Château du Fresne |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Poszukiwacz przygód , wojskowy |
Dzieci |
Anne Élisabeth Cuillier-Perron ( d ) Madeleine-Barbe Cuillier-Perron ( d ) |
Pokrewieństwo |
Alfred de Montesquiou (zięć) Napoleon de Montesquiou-Fézensac (zięć) Étienne Jean Charles Champion of Nansouty (zięć) |
Właściciel | Zamek Fresne |
---|---|
Stopień wojskowy | Generalissimus |
Konflikty |
Bitwa pod Malpurą ( en ) Bitwa pod Ujjain ( en ) |
Pierre François Cuillier-Perron , urodzony dnia6 sierpnia 1753w Luceau , niedaleko Château-du-Loir , i zmarł dnia21 maja 1834w swoim zamku Fresne , znajdującym się w miejscowości Authon (Loir-et-Cher) , jest żołnierzem i francuskim poszukiwaczem przygód. Spędził ponad trzydzieści lat w Indiach służąc lokalnym siłom przeciwko brytyjskiemu okupantowi.
Cuillier był synem mistrza tkactwa. W Indiach dodał do swojego imienia imię Perron (zdrobnienie od Pierre). Jest lepiej znany pod nazwą „Generał Perron”.
W 1780 udał się do Indii jako prosty marynarz na pokładzie francuskiej fregaty. Wylądował na wybrzeżu Malabaru , a następnie udał się do górnych części Indii, gdzie zaciągnął się do korpusu rana Gohada pod dowództwem Szkota o imieniu Sangster. W 1790 oddał się na służbę Generalissimo De Boigne , został przydzielony dowództwem swojej drugiej brygady.
W 1795 przyczynił się do wygrania bitwy pod Kardla z nizamem z Hyderabadu . Generał De Boigne przeszedł na emeryturę z powodów zdrowotnych, więc postanowił mianować na swojego następcę Perrona, który był jego zaufanym człowiekiem. Dlatego Perron zostaje głównodowodzącym armii Sindhii . Podczas bitwy pod Malpurą (1800) pokonał także siły Radźputów .
Po klęsce Ujjain (1801) został zdradzony przez swojego przyjaciela Bourguiena, który następnie dowodził drugą brygadą, ale odmówił wysłania swoich wojsk na pomoc Scindii . Zdrada tych oficerów wraz z wybuchem wojny między Scindią a Brytyjczykami w 1803 roku jest katastrofą, w wyniku której książę Scindia traci dużą część swojej fortuny. Upoważnia Perrona do przyłączenia się do ostatnich francuskich posiadłości, liczników, w nadziei znalezienia tam pomocy. Te intrygi polityczne, które sprzeciwiały się Imperium Brytyjskiemu ostatniemu autonomicznemu regentowi indyjskiemu, a także ostatecznie interesom francuskim, najwyraźniej niesłusznie splamiły reputację Perrona: było to w dużej mierze spowodowane zdradą Bourguiena, który poddał się Anglikom i powiedział im kłamstwa na temat Perrona, dowody historyczne później wykazane.
Podczas kolejnych bitew, bataliony Delhi, Laswari i Allied Ghur (obecnie Aligarh), a także Assaye , bataliony Perrona były systematycznie pokonywane przez Lorda Lake'a i Arthura Wellesleya .
Perron powrócił do Francji w 1806 roku, ale z dużym majątkiem.
Jego córki Élisabeth i Madeleine wyszły za mąż odpowiednio za Napoleona de Montesquiou-Fézensac i Alfreda de Montesquiou-Fezensac . Jest także teściem Étienne Jean Charles Champion of Nansouty , Olivier i Charles-Frédéric de La Rochefoucauld.
Jest pochowany w Authon .
Sir Shah Sulaiman Hall, główny budynek Provost Office (Blok Administracyjny), został zbudowany pod jego rozkazami w 1802 roku.
Bogata rezydencja, którą zbudował dla siebie w Chinsurah, stała się siedzibą Hooghly College (Hooghly Mohsin College) w latach 1837-1937.