Pierre Cuillier-Perron

Pierre Cuillier-Perron Obraz w Infoboksie. Portret generała Perrona (1822) autorstwa Roberta Lefèvre . Biografia
Narodziny 6 sierpnia 1753
Luceau
Śmierć 21 maja 1834(w wieku 80 lat)
Château du Fresne
Narodowość Francuski
Zajęcia Poszukiwacz przygód , wojskowy
Dzieci Anne Élisabeth Cuillier-Perron ( d )
Madeleine-Barbe Cuillier-Perron ( d )
Pokrewieństwo Alfred de Montesquiou (zięć)
Napoleon de Montesquiou-Fézensac (zięć)
Étienne Jean Charles Champion of Nansouty (zięć)
Inne informacje
Właściciel Zamek Fresne
Stopień wojskowy Generalissimus
Konflikty Bitwa pod Malpurą ( en )
Bitwa pod Ujjain ( en )

Pierre François Cuillier-Perron , urodzony dnia6 sierpnia 1753w Luceau , niedaleko Château-du-Loir , i zmarł dnia21 maja 1834w swoim zamku Fresne , znajdującym się w miejscowości Authon (Loir-et-Cher) , jest żołnierzem i francuskim poszukiwaczem przygód. Spędził ponad trzydzieści lat w Indiach służąc lokalnym siłom przeciwko brytyjskiemu okupantowi.

Biografia

Cuillier był synem mistrza tkactwa. W Indiach dodał do swojego imienia imię Perron (zdrobnienie od Pierre). Jest lepiej znany pod nazwą „Generał Perron”.

W 1780 udał się do Indii jako prosty marynarz na pokładzie francuskiej fregaty. Wylądował na wybrzeżu Malabaru , a następnie udał się do górnych części Indii, gdzie zaciągnął się do korpusu rana Gohada pod dowództwem Szkota o imieniu Sangster. W 1790 oddał się na służbę Generalissimo De Boigne , został przydzielony dowództwem swojej drugiej brygady.

W 1795 przyczynił się do wygrania bitwy pod Kardla z nizamem z Hyderabadu . Generał De Boigne przeszedł na emeryturę z powodów zdrowotnych, więc postanowił mianować na swojego następcę Perrona, który był jego zaufanym człowiekiem. Dlatego Perron zostaje głównodowodzącym armii Sindhii . Podczas bitwy pod Malpurą (1800) pokonał także siły Radźputów .

Po klęsce Ujjain (1801) został zdradzony przez swojego przyjaciela Bourguiena, który następnie dowodził drugą brygadą, ale odmówił wysłania swoich wojsk na pomoc Scindii . Zdrada tych oficerów wraz z wybuchem wojny między Scindią a Brytyjczykami w 1803 roku jest katastrofą, w wyniku której książę Scindia traci dużą część swojej fortuny. Upoważnia Perrona do przyłączenia się do ostatnich francuskich posiadłości, liczników, w nadziei znalezienia tam pomocy. Te intrygi polityczne, które sprzeciwiały się Imperium Brytyjskiemu ostatniemu autonomicznemu regentowi indyjskiemu, a także ostatecznie interesom francuskim, najwyraźniej niesłusznie splamiły reputację Perrona: było to w dużej mierze spowodowane zdradą Bourguiena, który poddał się Anglikom i powiedział im kłamstwa na temat Perrona, dowody historyczne później wykazane.

Podczas kolejnych bitew, bataliony Delhi, Laswari i Allied Ghur (obecnie Aligarh), a także Assaye , bataliony Perrona były systematycznie pokonywane przez Lorda Lake'a i Arthura Wellesleya .

Perron powrócił do Francji w 1806 roku, ale z dużym majątkiem.

Jego córki Élisabeth i Madeleine wyszły za mąż odpowiednio za Napoleona de Montesquiou-Fézensac i Alfreda de Montesquiou-Fezensac . Jest także teściem Étienne Jean Charles Champion of Nansouty , Olivier i Charles-Frédéric de La Rochefoucauld.

Jest pochowany w Authon .

Budynki

Sir Shah Sulaiman Hall, główny budynek Provost Office (Blok Administracyjny), został zbudowany pod jego rozkazami w 1802 roku.

Bogata rezydencja, którą zbudował dla siebie w Chinsurah, stała się siedzibą Hooghly College (Hooghly Mohsin College) w latach 1837-1937.

Bibliografia

  1. Powszechna i przenośna biografia współczesnych , Paryż 1826, s. 900.
  2. Alfred Martineau, generał Perron, generalissimus armii Scindia i Wielkiego Mogoła, 1753-1834 ,1937, 225  pkt. , s.  161-178
  3. Alfred Martineau, generał Perron, generalissimus armii Scindia i Wielkiego Mogoła
  4. Ogromne przygody majora Gahagana , William Makepeace Thackeray, rozdział 2

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne