Pierre Aubert (rzeźbiarz)

Pierre Aubert Obraz w Infobox. Pierre Aubert ok. 1900 r., Archiwa miejskie Lyonu . Biografia
Narodziny 26 stycznia 1853
Lyon
Śmierć 13 października 1912(w wieku 59 lat)
Lyon
Narodowość Francuski
Czynność Rzeźbiarz

Pierre Antoine Aubert urodził się w Lyonie dnia26 stycznia 1853 i zmarł w tym samym mieście dnia 13 października 1912jest francuskim rzeźbiarzem .

Specjalizując się w portretowaniu popiersia, kształcił się w Beaux-Arts w Lyonie, a następnie w Beaux-Arts w Paryżu . Bierze udział w licznych konkursach na pomniki w Lyonie. Znany jest z tego, że wykonał Pomnik Claude'a Bernarda wzniesiony przed Uniwersytetem Lumière-Lyon-II lub medaliony arcybiskupów Lyonu przechowywane w katedrze Saint-Jean w Lyonie.

Biografia

Urodził się Pierre Aubert 26 stycznia 1853w Lyonie . Jest synem Clémence Bertheta i rzeźbiarza w drewnie Jeana Antoine Auberta, któremu zawdzięczamy większość rzeźbionych w drewnie ornamentów Palais du Commerce w Lyonie .

Pierre Aubert jest ostatnim z trojga dzieci Auberta i przeszedłby szkolenie jako rzeźbiarz techniczny w La Martinière . W 1867 wstąpił do École des Beaux-Arts w Lyonie, którą opuścił w 1869. W następnym roku przyjęcia do Beaux-Arts był studentem w pracowni Josepha-Huguesa Fabischa . W 1876 roku po raz pierwszy wystawiał się na Salon de Lyon .

W 1877 r. Otrzymał nagrodę w Beaux-Arts w Paryżu w 1877 r., Gdzie bez powodzenia rywalizował o Prix ​​de Rome od 1879 do 1880. Pozostał około trzech lat w Paryżu, gdzie był cenionym uczniem Auguste Dumont , Jean -Marie Bonnassieux i Paul Dubois . To właśnie w Paryżu został zauważony, zwłaszcza przez zastępcę Chavanne'a , i był wystawiany na Salonie Paryskim od 1879 roku. Wystawiał tam regularnie do 1912 roku.

Z Paryża nie odwrócił się od rodzinnego miasta, w którym chciał osiedlić się na stałe po studiach, biorąc udział w konkursie na fontannę Jakobinów w 1876 roku.

Śmierć jego ojca w r Grudzień 1883, oznacza ostateczny powrót Pierre'a Auberta do Lyonu, gdzie przeniósł się do 58, rue de la Charité, siedziby firmy ojca.

W 1900 roku Pierre Aubert przejął od Dufraine stanowisko profesora rzeźby w École des beaux-arts de Lyon , gdzie został zapamiętany jako „skrupulatny pontyfik” według Marcela Renarda . W ostatnich latach swojego życia uczył portretu rzeźbiarza Germaine de Roton .

Pierre Aubert zmarł w Lyonie przy rue de la Charité 58 13 października 1912i jest pochowany na cmentarzu Tassin-la-Demi-Lune ( Rodan ).

Jego praca

Aubert fils sporządziłby listę prac wyprodukowanych przez jego ojca . Wśród tych ostatnich niewątpliwie jest możliwe, że Pierre Aubert przyczynił się do pracy ojca, którą wymienił. Miałoby to miejsce m.in. w przypadku kościołów w Ambérieu, kaplicy kartuzów, św. Bernarda z Lyonu czy straganów w Ainay (1870). Możliwe, że aż do śmierci ojca w 1883 r. Był jego partnerem. Ta hipoteza została wysunięta, ponieważ kiedy przeniósł się do 58, rue de la Charité, po śmierci swojego ojca, Pierre Aubert użył nagłówka „Aubert Fils starszy” na swoim papierze do pisania.

W Lyonie Pierre Aubert wziął udział w konkursie fontann Jakobinów w 1876 roku, na który nie został wybrany, ale otrzymał premię w wysokości 500 franków. W 1881 r. Brał także udział w konkursie Monument à Ampère wygranym przez Charlesa Textora .

W 1883 r. Pracował nad realizacją postaci Rodanu i Saony dla mostu Lafayette w Lyonie i jednocześnie rywalizował o pomnik poświęcony botanikowi Bernardowi de Jussieu , w obliczu Bailly'ego, Gravillona i dwunastu innych artystów. . Projekt Auberta został wybrany przez komisję w 1885 roku. Aubert postanawia reprezentować botanika w aspekcie medytacyjnym. Ten ostatni pracuje nad projektem we współpracy z rzeźbiarzem ornamentalnym Badorem i architektem Bizotem. Jego instalację utrudniła śmierć Badora i nowe dyskusje na temat lokalizacji pomnika, ustalonego w 1890 roku na Square Lafayette, oraz kompozycji napisu. Do tego stopnia, że ​​Aubert brał udział w nowych konkursach, takich jak ten na Pomnik Republiki w 1887 roku, podczas gdy praca nie została ukończona.

Bardzo szybko po inauguracji Monument à Jussieu Aubert przejął projekt Pomnika Claude'a Bernarda . Jednak aby to osiągnąć, poproszono go o stopienie posągu senatora Vaïsse w celu odzyskania brązu. Podczas realizacji projektu Aubert chciał dodać do pomnika Claude'a Bernarda pozbawioną mózgu żabę, nawiązując do najsłynniejszego doświadczenia tego lekarza i fizjologa. Rysunki i opisy dotyczące tego posągu pokazują, że Aubert chciał przedstawić lekarza w aspekcie medytacyjnym, tak jak zrobił to dla Bernarda de Jussieu, biorąc pod uwagę tę pozę zaadaptowaną do głównego dziedzińca uniwersytetu.

Znajdujący się przed Uniwersytetem Lumière-Lyon-II pomnik został zainaugurowany28 października 1894. W czasie II wojny światowej pomnik stanął w piwnicach starego wydziału quai Claude Bernard.

Pierre Aubert jest autorem czterech brązowych medalionów, które zdobią fasadę nowego hotelu prefektury Rodanu zbudowanego przez Antoine'a - George'a Louviera, architekta departamentu w latach 1850-1881.

Wykonał również medalion z brązu autorstwa Simona Maupina , a także medalionu Frédérica Lemola, który zdobi wewnętrzną fasadę (ogród klasztorny) Muzeum Sztuk Pięknych w Lyonie .

Pracuje

Uwagi i odniesienia

  1. MA Demoment, odc. Broker (F. Fossier, ed.), Portrety arcybiskupów Lyon w XIX th  century , Lyon 2 University,2011.
  2. (w) „  Pierre Aubert (rzeźbiarz)  ” , zaczerpnięte z zapisu w słowniku Bénézit w Oxford Art Online ,2011( ISBN  9780199773787 )
  3. Félix Desvernay, Le vieux lyon na międzynarodowej wystawie miejskiej ,1914, str. 110.
  4. Jean-Antoine Aubert odbył praktykę w Perraud, gdzie poznał Jean-Marie Bonnassieux, a następnie stał się autorem dużej liczby mebli kościelnych, których bardzo popularną listę przedstawił jego syn Pierre Aubert.
  5. portrecista Lyon , Lyon, Musee des Beaux-Arts de Lyon, Palais Saint-Pierre,1986, str. 48.
  6. Portreciści Lyonu 1800-1914 , Muzeum Sztuk Pięknych w Lyonie, Palais Saint-Pierre,1986, str. 49
  7. „Germaine de Roton - Biografia artystów” , w Le symbolisme & Rhône-Alpes - From Puvis de Chavannes to Fantin-Latour 1880-1920, between shadow and light , Villefranche-sur-Saône: Municipal Museum Paul-Dini,2010( ISBN  9782905048196 ) , str.  148
  8. G.Bruyère, we współpracy z C.Santailler, Fragile memory , ilustrowany katalog fotografii na szkle (sub-senna 3PH, 10PH, 15PH, 38PH), biblioteka inwentarzowa, archiwa miejskie Lyonu, 1997.
  9. G. Buetas, D. Tardy, pod kierunkiem D. Zotto, Obiekty, które opowiadają historię, hotel departamentu Rodanu , Wydania - EMCC, Historia placu budowy 1878-1899, monumentalne zmartwienia.
  10. "  gryphe, numer 7  ", przegląd biblioteki w Lyonie ,2003.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne