|
Abbé Saint-Léger Abbey Ébreuil | |
|---|---|
| 1780-1791 |
| Narodziny |
1739 Chalons Champagne |
|---|---|
| Śmierć |
10 października 1815 Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Kapłan |
| Religia | katolicyzm |
|---|
Philibert Nicolas Hemey d'Auberive , urodzony w Châlons-sur-Marne w 1739 roku i zmarł w Paryżu dnia10 października 1815, jest francuskim duchownym i literatem. Był ostatnim opatem Ébreuil .
Urodzony w dużej rodzinie w Châlons-sur-Marne, kształcił się u jezuitów z Châlons . Został lekarzem Sorbony.
Mianowany wikariuszem generalnym Pau , zrezygnował dość szybko, nie zgadzają się z ideami jansenistami biskupa, M gr Noego .
Następnie związał się z M gr Marbeufem , biskupem Autun . Był kanonikiem i pierwszym archidiakonem Autun, opatem Saint-Pierre-Détrier, przeorem Val-le-Duc. Marbeuf bardzo na nim polegał w wykonywaniu swoich obowiązków. Jako biskup Autun Marbeuf był prezydentem Stanów Burgundii ; Hémey d'Auberive z jednej strony uwolnił go od zmartwień związanych z tą funkcją. Zapewnił sekretariat dla arkusza świadczeń , za który Marbeuf był odpowiedzialny od 1777 roku.
Plik 12 marca 1780, został mianowany opatem Ébreuil przez Ludwika XVI . Przez część swojego czasu przebywał w Ébreuil. W 1788 roku Marbeuf, mianowany arcybiskupem Lyonu , przyjął go na wielkiego wikariusza i wysłał do przywrócenia porządku w diecezji, gdzie poprzedni arcybiskup Antoine de Malvin de Montazet faworyzował osobistości jansenistyczne , takie jak ojciec Valla czy François Jacquemont . Na początku rewolucji wrócił, by osiedlić się w Ébreuil.
Odmówił ślubowania Konstytucji Cywilnej Duchowieństwa i wolał udać się na wygnanie (Grudzień 1791). Spędził trochę czasu w Szwajcarii, ale potem potajemnie wrócił do Paryża, gdzie dyskretnie mieszkał do końca rewolucji, poświęcając się studiom.
W tym czasie zaprzyjaźnił się z Jacques-André Émery , byłym przełożonym generalnym Sulpicjuszy , i współpracował przy przygotowaniu kilku jego dzieł, takich jak Chrześcijaństwo François Bacona (1798) czy Pensées sur la religia et la morale Kartezjusza ( 1811).).
Bonaparte zaproponował mu biskupstwo Digne , a następnie Agen . Odmówił, dając pierwszeństwo swoim badaniom i publikacjom i wolał nie być nic winien reżimowi, którego nie uważał za uprawniony.
Ostatni okres swojego życia poświęcił na przygotowanie pełnej edycji dzieł Bossueta , której nie był w stanie ukończyć.
Przywrócił porządek na własność opactwa, wyremontował kościół klasztorny i kazał wybudować nowy dom klasztorny (ukończony w 1783 r.), Który istnieje do dziś, na północny wschód od kościoła.
Zebrał i przestudiował tysiące tytułów związanych z opactwem.