Faetona (opera)

Ten artykuł jest zarysem dotyczącym opery lub operetki i Francji Wielkiej Siècle .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Phaëton to muzyczna tragedia, której muzykę skomponował Jean-Baptiste Lully do libretta Philippe'a Quinaulta . Na prośbę Ludwika XIV , Lully i jego lojalnych współpracowników Quinault a la Fontaine (Pour le poème) stworzy pierwszą operę śpiewany przed monarchą. W ten sam sposób Lully nie będzie komponował na państwowych pieniądzach, ale na swojej osobistej kasecie. To bardzo usatysfakcjonowało Colberta , który był wówczas zaniepokojony ogromnymi wydatkami króla na rozbudowę Pałacu Wersalskiego .

Tragedia rozegrała się po raz pierwszy w Wersalu przed królem w środę 6 stycznia 1683 r, przez Królewską Akademię Muzyczną oraz w Paryżu we wtorek 27 kwietnia 1683 r.

Akcja oparta jest na mitologicznej opowieści o przygodach syna Heliosa, który z próżności chciał poprowadzić rydwan słońca w miejsce swojego ojca. W swoim szalonym wyścigu dookoła świata powoduje pożary we wszystkich krajach, nad którymi przelatuje. Jowisz , aby powstrzymać tę katastrofę, posyła piorun na rydwan nieszczęsnego człowieka, który umiera rzucony na ziemię.

Ta praca bardzo ucieszyła Ludwika XIV . Według Vincenta Borela „Phaëton w niezwykle symboliczny sposób wyznacza zenit Lully w pobliżu Króla Słońca”. Dzieło korzysta ze wspaniałych chórów i malowniczych przejść, takich jak „Pałac godzin”. Opisuje w formie alegorii ukaraną lekkomyślność tego, kto chciał wznieść się tak wysoko jak słońce (odniesienie do Króla Słońca ). Obrazuje on w sposób filigranowy upadek jego zarządcy, Nicolasa Fouqueta , aresztowanego wkrótce po oburzającej demonstracji przed monarchą splendoru jego zamku w Vaux-le-Vicomte podczas wspaniałej uroczystości w dniu17 sierpnia 1661 r. Dzieło jest zatem połączone z silnym przesłaniem politycznym: ktokolwiek spróbuje wznieść się tak wysoko jak Król, zostanie rzucony na ziemię i zredukowany do zera.

Dyskografia

• Phaëton został nagrany jako światowa premiera przez Marca Minkowskiego i the Musicians of the Louvre z następującą obsadą: Howard Crook , Phaëton; Rachel Yakar , Clymene; Jennifer Smith , Theone; Veronique Gens , Libia; Gérard Théruel , Epaphus; Jean-Paul Fouchécourt , Tryton, Słońce, Bogini Ziemi; Philippe Huttenlocher, Merops; Laurent Naouri , Saturn, Proteusz; Virginie Pochon , Astrée, Une Heure du Jour; Jérôme Varnier , L'Automne, Jupiter; Florence Couderc , Pasterka , Godzina dnia; Chór, Ensemble vocal Sagittarius , pod dyrekcją Michela Laplénie w Erato-Musifrance, koprodukcja z Radio-France w 1994. Ta produkcja została wyprodukowana na otwarcie Nouvel Opéra de Lyon w 1993.
• Les Talens Lyriques , kierunek Christophe Rousset , z Emiliano Gonzalez Toro, Ingrid Perruche, Isabelle Druet , Gaëlle Arquez , Andrew Foster-Williams, Frédéric Caton, Benoît Arnould, Cyril Auvity, Aparté, 2013
• Chór i orkiestra musicÆterna, Le Poème Harmonique , pod dyrekcją Vincenta Dumestre , reżyseria Benjamin Lazar , z Evą Zaïcik , Lisandro Abadie , Mathias Vidal, Cyril Auvity, Elizaveta Sveshnikova, Victoire Bunel, Alpha, 2019 (CD + DVD)

Uwagi i referencje

1. https://www.youtube.com/watch?v=KItfo-PD9lo
2. Phaëton, na gallica.bnf
3. Vincent Borel , Jean-Baptiste Lully , Actes Sud, 2008, s. 92-93

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Francuska muzyka barokowa

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • ŚwiatKot
• Zasoby związane z muzyką  :
  • (pl)  Międzynarodowy Projekt Biblioteki Muzyki Muzycznej
  • (w)  MusicBrainz (dzieła)
  • (z)  Operone
• Phaéton  : pełna partytura (piosenka fortepianowa) na stronie Paryskiej Biblioteki Muzycznej