Peter Davidson (1837-1915 lub 1842-1916) był angielskim muzykiem, pisarzem, wydawcą i okultystą. Redaktor naczelny wielu magazynów, w tym magazynu The Occult, który będzie się ukazywał co miesiącLuty 1885 w Grudzień 1886, oraz Gwiazda poranna, która pojawi się od 1892 do 1910 roku, nie zapominając o wciąż istniejącym Kurierze , jest on częścią tego zachodniego ruchu, który pozostanie podejrzliwy wobec współczesnego teozofizmu i buddyzmu Mahatmy.
Współzałożyciel Hermetic Brotherhood of Luxor , we współpracy z innym Szkotem, Thomasem Daltonem (alias Thomas Burgoyne), to tajne stowarzyszenie umieści w centrum swojej pracy wyczerpujące studium Nauk Okultystycznych; Davidson będzie jednym z wielkich mistrzów, od 1884 do rozwiązania zakonu w 1909 roku około 1900 roku, będzie on dołączyć do Kosmicznego Movement of Max Theon , którego Falanster wreszcie znaleźć schronienie w Tlemcen, we francuskiej Algierii i Davidson jako a także Burgoyne (autor The Lignt of Egypt - 1889) - będą głównymi prozelitami, ale będą głosić tylko w Anglii, potem w Stanach Zjednoczonych.
Pisma Davidsona, rozpowszechniane głównie za pośrednictwem tajnego stowarzyszenia i czasopism, które poprowadzi, będzie miał wpływ na wielu europejskich środowisko okultysta z końca XIX -tego wieku. Wiele osobistości, takich jak Aleister Crowley , Papus i René Guénon , stowarzyszenia okultystyczne, takie jak Hermetyczny Zakon Złotego Brzasku lub L'OTO , i ruchy duchowe, takie jak Free Love , New Age, a także wiele kalifornijskich grup duchowych, powrócą w mniejszym lub większym stopniu proporcje, pomysły opracowane przez Davidsona. To może teraz być uważany za pioniera i ezoteryczny dla XIX -tego wieku, jako jeden z ostatnich okultystów nadal są obsługiwane w starszych zachodnich autorów takich, że Agryppy i Paracelsusa, ale także spirytualizmu, w przekazie i niektórych wschodnich filozofiach, które obudzą, u początek XX wieku, tradycyjnego ducha w wydziedziczeniu, którego Guénon, Évola i Schuon będą podtrzymywaczami inspirowanymi hierarchiczną, duchową wizją ludzkiej świadomości.
Niewiele wiadomo o wczesnym życiu Davidsona.
Najpierw mieszkał w Forres, niedaleko Findhorn w Szkocji, gdzie był projektantem skrzypiec. Następnie przeniósł się do Banchory , na zachód od Aberdeen, gdzie w 1859 roku wyjechał do Rzymu z zamiarem zostania księdzem, ale stracił motywację w pociągu po spotkaniu z kobietą Christiną Ross, którą poślubił w 1866 roku. dzieci urodziły się z tego związku.
Pomimo swojej izolacji w Highlands, Peter Davidson nawiązał kontakt z osobistościami w okultystycznym świecie Londynu. Jego korespondencja, zwłaszcza z osobistościami londyńskiej masonerii, wskazuje na pilne studium i głębokie zainteresowanie okultyzmem. Będzie ćwiczył spirytyzm, a to doświadczenie dodatkowo pobudzi jego pasję.
Davidson w tym czasie sugeruje, że nie jest różokrzyżowcem „w nowoczesnym rozumieniu tego terminu” i chwali się, że miał „wizyty świetlistych anielskich istot, promieniujących astralnym światłem”. Twierdzi, że studiuje białą magię i ma „największą odrazę do komunikowania się z duchami żywiołów poprzez inwokację, tworzenie magicznych kręgów, tak jak są one opisane w książkach Agryppy, Barreta czy Petera de Albano”. O swoich badaniach powie, że „wszyscy widzieli duchy w swoim pokoju”
Podobnie jak Helena Blavatsky , Davidson będzie twierdził, że miał kontakt z mistrzami tybetańskimi i otrzymał inicjację od jednego z nich w 1873 roku podczas podróży astralnej . Wstąpił do Towarzystwa Teozoficznego w 1880 roku. W tym samym roku ukazało się trzecie rozszerzone wydanie The Violin , w którym Davidson dodał oszałamiającą ilość okultystycznych i spirytystycznych materiałów niezwiązanych z tematem książki. Ten dodatek miałby zwrócić na niego uwagę jako na prawdziwy autorytet w tej dziedzinie. W tym czasie Davidson pracował w gorzelni. Zobaczymy, że później, będąc w Stanach Zjednoczonych, będzie mu to bardzo przydatne.
Cztery lata później, związany z Maxem Théonem i Thomasem H. Burgoyne'em , założył w tajemniczych okolicznościach Hermetic Brotherhood of Luxor , tajne stowarzyszenie uczące praktycznego okultyzmu i Kabały, które przeżyło gwałtowny rozwój od 1884 roku.
Wreszcie w następnym roku, z pomocą wydawcy z Glasgow, Haya Nisbeta , Davidson rozpoczął publikację. Założył The Occult Magazine , organ prasowy, który będzie służył zarówno promocji HB L., jak i rozpowszechnianiu idei Davidsona. Dziennik zaczyna pojawiać się wLuty 1885. Jego francuskim tłumaczem i współpracownikiem będzie okultysta Charles Barlet.
Davidson pozostanie na czele tego tajnego stowarzyszenia, przedstawianego przez historyków bardziej jako oszukańcza sprawa finansowa niż jako stowarzyszenie inicjacyjne, od 1884 do 1909 roku, kiedy rozwiązano ostatnią lożę.
Ścigany przez angielski wymiar sprawiedliwości w następstwie oszustwa na rynku nieruchomości popełnionego w ramach HB of L. - oszustwa polegającego na sprzedaży fikcyjnych udziałów ezoterycznej kolonii rzekomo zaprojektowanej na wzór idei Maxa Théona - Davidsona i Burgoyne musi uciec z Anglii do Stanów Zjednoczonych,Kwiecień 1888.
Zabierają ze sobą pieniądze z abonamentów i zostawiają angielską sekcję HB L., która zniknie w głośnym skandalu.
Wkrótce po przybyciu do Loudsville w stanie Georgia , rzekomego miejsca założenia kolonii ezoterycznej i domu Gorhama Blake'a, ich wspólnika w tej sprawie, ścieżki Davidson i Burgoyne rozchodzą się.
Davidson kupi ranczo w Loudsville i będzie nadal obsługiwał HB L. we Francji i w większości Stanów Zjednoczonych. Początkowo będzie też nadal sprzedawać książki, kryształowe kule i magiczne lustra, a następnie będzie dywersyfikować swoją działalność. Wznawiając działalność wydawniczą, stworzył The Morning Star , ezoteryczny magazyn wzorowany na The Occult Magazine , który ukazał się od 1892 do 1910 roku. Uruchomił także lokalny magazyn Mountain Musings , który nie był związany z okultyzmem. Od 1897 roku Davidson i jego syn kupili drukarnię Cleveland i gazetę The Courrier , uzyskując pewien szacunek, a także redagował książki ezoteryczne, które sam przetłumaczył na angielski (takie jak The Chaldean ). Oraz pisma Ruchu Kosmicznego. .
Davidson będzie również praktykował medycynę alternatywną. Na emigracji w Ameryce jako uzdrowiciel będzie znany przede wszystkim mieszkańcom swojego regionu. Z jego książek wynika, że miał wielką wiedzę o lekach, roślinach i truciznach oraz że opracował całą farmakopeę homeopatyczną o tym, jakie notatki i wyniki pozostają do dziś. Legenda o Davidsonie, miejscowym uzdrowicielu, wysyłającym mężczyzn po żeń-szeń do lasu i rozprowadzających eliksir życia, wciąż pozostaje w Loudsville. Jego działalność jako uzdrowiciela przyniosła mu problemy z amerykańskim wymiarem sprawiedliwości, ponieważ został aresztowany za nielegalne praktyki medycyny, ale ostatecznie zwolniony i uniewinniony.
Amerykańska sekcja HB L. będzie powoli podupadać przez te wszystkie lata, Davidson poświęca coraz mniej energii na utrzymanie swojego tajnego stowarzyszenia, woląc od niego nowe działania. Max Théon , z którym wydaje się, że Davidson ponownie połączył się od 1900 roku, zamknie ostatnią lożę w Denver w 1909 roku, oznaczając ostateczny koniec Zakonu Inicjacyjnego.
Peter Davidson zmarł w Loudsville w 1915 roku.
Pozostawi mu wspomnienie uzdrowiciela i dziwnego gorzelnika, który wiedział, jak wyprodukować najlepszy alkohol z kontrabandy podczas prohibicji.
Jego potomkowie nadal posiadają gazety i drukarnię, które nabył za życia, a także ranczo, na którym powinna znajdować się ezoteryczna kolonia HB L.
W 1871 roku ukazała się jego pierwsza książka The Violin , historyczno-techniczne wprowadzenie do skrzypiec, podręcznik, który tak dobrze osiągnął swój cel, przyniósł mu pierwszy sukces literacki; ukaże się pięć edycji.
Jego inne prace będą dotyczyły dziedziny duchowości
Będzie próbował przez całe życie promować wyższy spirytyzm, nie zaprzeczając swemu szkockiemu katolicyzmowi. Jego esej na temat astrologii i Pisma Świętego nie jest zaskakujący.
Uważał, że „najlepsze i najpoważniejsze przejawy mądrości kabalistycznej” „można znaleźć w pieśniach Orfeusza, filozofii Platona, doktrynach Pitagorasa, Apoloniusza z Tyany i mistyków lub w prawdziwych. teozofowie, tacy jak Van Helmont i Jacob Boehme ”. Nie studiował hebrajskiej kabały, ale tłumaczenia neo-platonistów i pism Thomasa Taylora na ścieżce duchowej alchemii.
W 1878 roku opublikował The Philosophy of Man , pracę, która ujawniła jego zainteresowanie medycyną alternatywną.
Jemioła i jej filozofia , kolejna książka Davidsona, która ukaże się w 1892 r., Również zajmie się medycyną alternatywną i terapeutycznym zastosowaniem jemioły.
Od 1885 r. Współtworzył liczne magazyny, w tym te, które założył: najpierw The Occult Magazine , a następnie od 1897 do 1910 r. The Morning Star.
W ostatnich latach swojego życia Davidson zwrócił się ku apokaliptycznemu chrześcijańskiemu poglądowi, używając terminu „Chrystus” jako ogólnego słowa, mniej więcej równoważnego Mahatmie .
Od 1897 roku, na podstawie niektórych tekstów różokrzyżowych, przywołuje „niewidzialną duszę świata zbliżającą się do ziemskiego planu”, potwierdzając jednocześnie, że „przyszłe królestwo nie może być bardzo daleko”, będąc „jednym z pionierów twórców doktryna nadejścia nowej ery precesyjnej Wodnika, temat, który będzie później szeroko rozwijany wraz z ruchem New Age .
Późniejsze pisma Davidsona skupią się na tematach alchemicznej transmutacji ludzkiego ciała i umysłu, nie wspominając o „śnie Siloana”, transformującym mistycznym transie.
Skrzypce (1871)
Astrologia i pisanie (1877)
Filozofia człowieka (1878)
Okultysta (1885)
The Occult Magazine (miesięcznik 1885-1886)
Mountain Musing (miesięcznik 1892-?)
The Morning Star (miesięcznik 1892-1910)
Jemioła i jej filozofia (1892)
The Caledonian Collection of Music (1894)
Księga życia i światła (1894)
Odsłonięte tajemnice masońskie (1895)
The Courrier (tygodnik 1897-1915; publikacja będzie kontynuowana po śmierci Davidsona)