Perceval de Didot
| Perceval | ||||||||
| Autor | Robert de Boron | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | |||||||
| Uprzejmy | powieść | |||||||
| Data wydania | XIII th century | |||||||
| Chronologia | ||||||||
| ||||||||
Perceval Didot , zwany także Perceval w prozie lub Didot-Perceval , to powieść o dawnym francuskim napisany prawdopodobnie na początku XIII th wieku przez anonimowego autora (choć czasami przypisuje się Robert de Boron ). Do dziś zachował się w dwóch rękopisach. Kończy, idąc za Józefem z Arymatei w prozie i Merlinem w prozie, Cykl Małego Graala .
W ten sposób tekst dopełnia cykl, zapoczątkowany wierszem przez Roberta de Boron, a wierszem Józefa z Arymatei, w którym widać bardzo silną chrystianizację mitu o królu Arturze i Graalu .
Rękopisy
- BnF , Manuscripts, NAF 4166, f o 95-126, czytaj online na Gallica
- Modena , Estense Library , E. 39
Wydania
- (fro) „Perceval”, Poeci i prozaicy średniowiecza , Gallimard, „Bibliothèque de la Pléiade”, 1952, s. 381-402 - częściowe zestawienie dokonane przez Alberta Pauphilet z rękopisu z Modeny
- (fro) Święty Graal lub Józef z Arymatei; pierwsza gałąź powieści Okrągłego Stołu , red. Eugène Hucher, Le Mans, Monnoyer, 1875, tom I, s. 415-505 czytaj online na Gallica - pełne zestawienie rękopisu paryskiego
- Didot Perceval, według rękopisów z Modeny i Paryża , wyd. William Roach, Filadelfia, University of Pennsylvania Press, 1941
- Robert de Boron, Le roman du Graal , wyd. Bernard Cerquiglini , Paryż, 18.10.1981 - tłumaczenie rękopisu z Modeny.
- (en) Dell Skeels, The romance of Perceval in prose: a translation of the E manuscript of the Didot Perceval , University of Washington Press, 1961
- Merlin i Artur, Graal i Królestwo , trad. Ks. Emmanuèle Baumgartner , w legendzie arturiańskiej. Graal i okrągły stół , Paryż, Laffont (Książki), 1989, s. 319-430.
- „Perceval en prose”, w La Légende du Graal w literaturach europejskich, anonimowy, Michel Stanesco (red. I tłumaczenia), Michel Zink (przedmowa), Le Livre de poche, „La Pochothèque”, 2006, z rękopisu NAF 4166 BnF.
Bibliografia
- Fanni Bogdanow, „Trylogia Roberta de Borona: Perceval w prozie”, Grundriss der romanischen Literaturen des Mittelalters , t. IV / 1, Carl Winter, Heidelberg, 1978, s. 513-535.
- The Didot Perceval, według rękopisów z Modeny i Paryża , wyd. William Roach, Filadelfia, University of Pennsylvania Press, 1941
- http://expositions.bnf.fr/arthur/grand/032.htm
- Bossuat, Robert, „ The Didot Perceval według manuskryptów Modeny i Paryża, pod redakcją Williama Roacha. Philadelphia, University of Pennsylvania Press, 1941. ”, Library of the School of Charters , Persée - Portal czasopism naukowych w SHS, vol. 107 n o 1,1948, s. 126-128 ( czytaj online , dostęp: 18 sierpnia 2020 ).
Uwagi
- Didot-Perceval , nazwa nadana paryskiemu rękopisowi NAF 4166, w którym znajduje się ta praca i który był w posiadaniu Ambroise Firmin Didot ).
- NAF 4166 zawiera trzy powieści prozą ( Joseph , Merlin i Perceval )