W skialpinizmu (znany również jako skialpinizmu lub góra narty ), a także w Nordic skialpinizmu termin skóry uszczelnienie wyznacza pas tkaniny przyklejona do podeszwy narty, tak że nie ślizga się tylko w jednym kierunku, dzięki czemu masz iść pod górę.
Historycznie rzecz biorąc, Eskimosi używali prawdziwych skór fok. Pierwsze modele importowane na Zachód przed 1930 rokiem wykorzystywały ten sam materiał.
Ta skóra była bardzo ceniona, ponieważ krótkie włosy, wszystkie zorientowane w tym samym kierunku, pozwalały na dobry poślizg w jednym kierunku i bardzo dobre trzymanie w drugim kierunku. XX wieku pojawiły się pierwsze skórki klejone woskiem, ale miały one tę wadę, że pozostawiały na nartach i rękach trudne do usunięcia lepkie osady.
W 1968 roku pojawiły się pierwsze nowoczesne skórki samoprzylepne, zapobiegające przedostawaniu się śniegu między nartę a skórę. W zależności od modelu nart pojawiły się inne systemy mocowania fok (Aluflex, Haute-route, Yeti itp.): Rowki zamocowane na skórze przesuwające się po szynach umieszczonych w rowku podeszwy, wypusty do sprężyn itp.
Obecnie skóra zwierzęcia nie jest już używana, zastępowana moherem (włosie kozy alpejskiej) lub materiałami syntetycznymi (termin „skóra focza zostaje zachowany”). Najnowszą innowacją w tej dziedzinie jest zastosowanie silikonu do zastąpienia kleju między skórą a podeszwą nart. Zaleta tego procesu: skórę można myć wodą i dłużej utrzymywać.