Pawilon Güell

Finca guell Obraz w Infobox. Brama wjazdowa Finca Güell Prezentacja
Rodzaj Pomnik
Styl Art Nouveau
Architekt Antoni Gaudí
Budowa 1884 - 1887
Właściciel Eusebi Guell
Dziedzictwo Dobra kultury o znaczeniu narodowym (1969)
Dobra kulturowe (1969)
Lokalizacja
Kraj Hiszpania
Wspólnota autonomiczna Katalonia
Województwo Barcelona
Gmina Miejska Hiszpanii Barcelona
Informacje kontaktowe 41 ° 23 ′ 22 ″ N, 2 ° 07 ′ 09 ″ E

Pawilon Güell to seria budynków i ogrodów budowanych przez Antonio Gaudiego w dzielnicy Barcelony w Pedralbes , jako wiejskim domu dla rodziny przemysłowca Eusebi Güell .

Opis

Na miejscu posiadłości, które nabył w Corts de Sarrià, obecnie dzielnicy uniwersyteckiej Barcelony w Pedralbes, Güell zlecił Gaudiemu w 1884 roku wykonanie projektu zagospodarowania willi zbudowanej przez architekta Joana Martorella . Oprócz ogrodów o powierzchni ponad 30 hektarów obejmuje otaczającą ścianę, bramę wejściową flankowaną przez portiera i drugorzędne drzwi, stajnie i ujeżdżalnię, wszystkie wykonane w latach 1884-1887.

Pawilon, wieża strażnicza i ujeżdżalnia zostały zniszczone w 1919 roku, kiedy majątek został przekazany Koronie Hiszpańskiej, która zbudowała tam pałac królewski, zanim większość majątku została przekazana Politechnice w Barcelonie.

Portal i jego żelazna brama symbolizują smoka Ladona , strażnika ogrodu Hesperydów . Gaudí jest inspirowany epickim poematem l ' Atlàntida (1877) autorstwa katalońskiego poety Jacinta Verdaguera i posypuje posiadłości symbolami związanymi z ogrodem Hesperydów.

Jednoskrzydłowa brama, przeznaczona dla samochodów, jest wsparta na 10-metrowym filarze, zwieńczonym pomarańczowym drzewem z kamienia i metalu, przywołując misję Heraklesa, aby zdobyć złote owoce ogrodu. Owoce na szczycie kolumny ułożone są zgodnie z postacią gwiazd konstelacji Smoka , zrodzonej z kary smoka Ladona, który nie zdołał obronić ogrodu.

W przypadku kratownicy Gaudí stosuje zestaw technik: kucie przemysłowe, odlewanie w piasku, tłoczenie na zimno i na gorąco oraz kucie , wszystkie zespawane razem dzięki nowemu wynalazkowi elektryczności.

Pawilon wejściowy podzielony jest na dwie części. Wydłużona nawa służył jako stabilny i prostokątny pokój, zwieńczony latarnią przynieść światło, szkolenia koni. Dach spoczywa na serii sklepień kolebkowych . Drzwi obramowane są parabolicznymi łukami z cegły.

Kino

Źródło

  • (es) Ricardo Regàs , Antoni Gaudi , Dosde arte Ediciones,2011, 192  pkt. ( ISBN  978-84-96783-44-7 )

Linki zewnętrzne