| Narodziny | 26 maja 1956 |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Socjolog |
| Pracował dla | Uniwersytet Bordeaux-Montaigne |
|---|---|
| Różnica | Oficer Orderu Palm Akademickich (2018) |
Patrick Baudry , urodzony w Paryżu w 1956 roku, jest francuskim socjologiem.
Posiada doktorat z socjologii i doktorat z nauk humanistycznych. Studiował socjologię na Uniwersytecie René Descartes Paris V. W 1983 roku na Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales obronił pracę magisterską trzeciego stopnia - „Śmierć, przemoc i świętość we współczesnym społeczeństwie”, pod kierunkiem Louisa-Vincenta Thomasa . Jego teza państwowa „Ciało, śmierć i problemy samobójcze” pod kierunkiem Louisa-Vincenta Thomasa obroniona została na V Uniwersytecie im. René Descartesa w Paryżu w 1989 roku.
Wykładowca na kilku paryskich uniwersytetach (Paryż III, Paryż IX, Paryż X, Paryż V) w latach 1983–1989, był wykładowcą na Uniwersytecie Franche-Comté w latach 1990–1995. Od 1995 r. Jest profesorem w Bordeaux III. Uniwersytet (który w 2014 roku stał się Uniwersytetem Bordeaux-Montaigne). Był zastępcą dyrektora UFR Nauk Informacyjnych i Komunikacyjnych, posiadaczem programu tworzenia pełnej i ogólnej licencji w zakresie Nauk Informacyjnych i Komunikacyjnych oraz kierownikiem dydaktycznym tej licencji. Był także wiceprezesem odpowiedzialnym za badania w latach 2009-2012 i 2015.
Patrick Baudry był członkiem kilku stowarzyszeń badawczych: VIRFO (Badania i szkolenia w zakresie przemocy), CRIS (Centrum Badań i Interwencji w Samobójstwach), FSA (Funkcja Opieki i Wsparcia).
Był współpracownikiem naukowym w laboratorium Antropologii Instytucji i Organizacji Społecznych CNRS (LAIOS) kierowanym przez Marca Abelesa. Od 2016 roku jest dyrektorem Maison des Sciences de l'Homme d'Aquitaine (MSHA). Od 2018 roku wraz z Régisem Aubry jest współprzewodniczącym National Platform for Research on End of Life.
Jest autorem kilku książek poruszających kwestie śmierci, ciała i obrazu. Pracował nad rytuałami pogrzebowymi (La Place des Mortes), śmiercią w szpitalu, zakończeniem życia (Dlaczego opieka paliatywna?) I ryzykownymi zachowaniami (Le Corps extreme). Pracował również nad seksualnymi wyobrażeniami, publikując dwie książki o pornografii (Pornografia i jej obrazy, L'Addiction to the pornographic image). Wraz z Henri-Pierrem Jeudym jest współautorem książki o żałobie (niemożliwe Le Deuil).
Badania Patricka Baudry'ego, które również koncentrują się na mieście (L'Urbain et ses imaginaires, praca współredagowana z Thierrym Paquotem i La Ville - une impressions sociale), okresie dojrzewania (Cierpienie i przemoc w okresie dojrzewania), przemocy (Invisible Violence) inspirowane są pracą i metodami Louisa-Vincenta Thomasa, którego był uczniem. Kwestia wyobrażeń powraca w refleksji nad miejscem symboliki we współczesnym społeczeństwie i stosunkiem do inności w sytuacjach z pogranicza.