Narodziny |
30 lipca 1945 r Paryż |
---|---|
Podstawowa działalność |
Główny tancerz Mistrz baletu Choreograf |
Styl |
Taniec współczesny Taniec klasyczny Taniec klasycystyczny |
Miejsca działalności | Balet Opery Paryskiej |
Lata działalności | Od 1959 roku |
Trening | Szkoła Tańca Opéra national de Paris |
Mistrzowie |
Pierre Dupré Serge Peretti Raymond Franchetti Alexandre Kalioujny Serge Perrault |
Nagrody | Moskiewski Międzynarodowy Konkurs |
Korona |
Dowódca of Arts and Letters |
Główne sceny
Patrice Bart , urodzony w 1945 roku, jest francuskim tancerzem, mistrzem baletu i choreografem.
Był gwiazdą baletu Opery Paryskiej , a następnie mistrzem baletu w latach 1987-2011.
Jego misją było utrzymanie wysokiego poziomu Baletu Opery Paryskiej przy jednoczesnym utrwaleniu tradycji, którą sam miał od swoich mistrzów, przede wszystkim Rudolfa Nurejewa .
W Operze Paryskiej Patrice Bart był jednym z tych, którzy najdoskonalej ucieleśniali potomków Nureyeva.
Patrice Bart przeszedł na emeryturę 30 marca 2011 r po 54 latach życia zawodowego w balecie Opery Paryskiej.
Patrice Bart rozpoczął naukę w szkole tańca w 1957 roku w wieku 12 lat.
Mały szczur , następnie zaangażowany w corps de ballet w 1959 roku, został koryfeuszem w 1963 roku.
W tym czasie Patrice Bart otrzymał nagrodę René Bluma, która wyróżnia obiecujących młodych tancerzy.
Mianowany jako pierwszy tancerz , w 1969 roku zdobył złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Moskiewskim z Francescą Zumbo.
Patrice Bart został mianowany głównym tancerzem w 1972 roku, po jego interpretacji roli księcia w Jeziorze łabędzim przez Vladimira Bourmeistera.
Następnie zatańczy wszystkie wielkie role z repertuaru, od Pietruszki po księcia Śpiącej królewny , od Don Kichota po syna marnotrawnego i jest częścią twórczości Serge'a Lifara ( Konstelacje , 1969), Rolanda Petita ( Mouvances , 1976), Kenneth MacMillan ( Métaboles , 1978) czy Rudolf Nureyev (Rothbart z Swan Lake , 1984). Był często zapraszany na London Festival Ballet od 1970 do 1982 roku.
Główną cechą Patrice Bart jest radość z tańca: „Jako utalentowany technik, genialny partner, performer, który uwielbia grać w komedię ( Coppélia lub La Fille mal gardée ), Patrice Bart nie waha się wśliznąć w role kompozytorskie. Jak dziadek Dziadka do orzechów Nureyeva ” . Jest także wielkim koneserem tańca klasycznego i baletu w ogóle.
Przez lata jako performer i asystent Patrice Bart dużo pracował z Rudolfem Nureyevem.
Dzięki Rudolfowi Nureyevowi poznaje budowę spektaklu: wybór dekoratora, projektantów oświetlenia ..., jak popracować nad partyturą, aby nadać jej nowy wigor, jak ożywić ją, by była bardziej harmonijna. z rytmem życia w XXI -go wieku.
Rudolf Nureyev miał mocne pomysły, jak nadać wielkim baletom klasycznym bardziej aktualne rozumienie, które przekazał Patrice'owi Bartowi.
Dla niego, aby ożywić klasyczne balety, bardzo ważne jest, aby spróbować nadać im aspekt, który przenosi je w nasz obecny świat, tak aby balety nie były eksponatami muzealnymi.
W latach Rudolfa Nureyeva jako reżysera baletu był sercem, a Patrice Bart - duszą Ballet de l'Opéra national de Paris.
Zamiłowanie do baletu i znajomość repertuaru sprawiły, że przygotowywał się do nawrócenia jako tancerz, pracując najpierw jako korepetytor w 1986 r., A następnie jako mistrz baletu w 1987 r. (Jeszcze przed „pożegnaniem ze sceną” w 1989 r.).
Już blisko współpracując przy organizacji artystycznej zespołu (wraz z Eugène Polyakovem będzie tymczasowym dyrektorem tańca po odejściu Nureyeva wListopad 1989), widział siebie jako „związanego z Direction de la Danse” w 1990 roku. W 1992 roku pomagał Rudolfowi Nureyevowi w realizacji Bajadery .
Od 1990 roku pracuje jako balet mistrz związany z dyrygentem w Operze Paryskiej obok Brigitte Lefèvre .
Dla Patrica Barta bardzo ważne jest przede wszystkim, aby każdy tancerz był na maksimum swoich możliwości, na swoim poziomie.
W 1993 roku Patrice Bart, przyzwyczajony do odtwarzania dzieł innych osób, podpisał własną choreografię Don Kichota dla berlińskiej Staatsoper , którą wykonał również w 1995 roku w Balecie Fińskiej Opery Narodowej w Helsinkach . W 1996 roku wystawił Giselle w La Scali i przedstawił Operze Paryskiej swoją wizję baletu Coppélia . Będzie to jego pierwsza duża choreografia dla zespołu.
Następnie intensywnie pracował w Niemczech , prezentując swoje wersje Swan Lake (1997), Verdiana , The Nutcracker (1999), Romeo and Juliet (2002) czy nawet Giselle (2000) w Staatsoper w Berlinie i La Bayadère w Bawarskiej Operze Państwowej. w Monachium .
W 2003 roku opracował choreografię i wyreżyserował La Petite Danseuse Degasa .
Po 54 latach w balecie Opery Paryskiej Patrice Bart odchodzi ze stanowiska baletu mistrza podczas ostatniego przedstawienia Coppélii, 30 marca 2011 r.
Laurent Hilaire zastąpił go na stanowisku mistrza baletu związanego z reżyserią.
Patrice Bart jest oficerem ds. Sztuki i literatury , oficerem Krajowego Orderu Zasługi i Kawalerem Legii Honorowej . Otrzymał Nagrodę Niżyńskiego (Uniwersytet Tańca) w 1974 roku.
Patrice Bart i urodzony w 1972 roku Jean-Guillaume Bart , który jest również głównym tancerzem i choreografem, nie łączą rodzin .