W akustyce , o częściowe oznacza dowolny pojedynczy składnik lub częstotliwości w dźwięku . W harmoniczne są specjalne częściowe.
Suma podszablonów daje barwę o instrumencie muzycznym .
Każde zjawisko okresowe (o nieskończonym czasie trwania ) można podzielić na serię częstotliwości, zwaną szeregiem Fouriera , szereg składający się z częstotliwości podstawowych i wielokrotnych tej podstawy.
W akustyce istnieją dwa różne systemy nazywania tych sinusoidalnych składowych częstotliwości dźwięku okresowego.
Ale prawdziwym uzasadnieniem dla rozkładu Fouriera w akustyce jest to, że dźwięk, syntetyzowany z superpozycji obliczonych harmonicznych, ma barwę nie do odróżnienia od dźwięku oryginalnego.
Ogólnie rzecz biorąc, lepiej jest zarezerwować termin „ harmoniczne ” dla ściśle okresowych i nieskończonych dźwięków muzycznych, których składowe widmowe są całkowitymi wielokrotnościami częstotliwości podstawowej. We wszystkich innych przypadkach, gdy „częstotliwości harmoniczne” dźwięku nie są już pełnymi wielokrotnościami najniższej częstotliwości, byłoby nielogiczne nazywanie tych wyższych częstotliwości „harmonicznymi nieharmonicznymi”; dlatego mówimy wtedy tylko o stronniczościach . Na przykład instrumenty perkusyjne, instrumenty, które nie mają ustalonej wysokości, mają tylko partie. W nieustalonych ataku , to znaczy składowe dźwięku, które nie są trwania okresowe i nieskończony, jako slam, szok, pisk kalafonii na strunie skrzypiec na początku dźwięku są wszystkie nieharmoniczny zjawiska, które mogą być złamane tylko w częściowy. Zjawiska te, wymykające się ścisłemu rozkładowi Fouriera, są jednak dostępne dla jego bardziej nowoczesnego rozszerzenia, transformacji Fouriera .