Partia Niepodległości (Palestyna)

Partia Niepodległości ( Hizb al-Istiqlal ), zwany także Partia Istiqlal jest nacjonalistą palestyński Arab partia utworzona13 sierpnia 1932w Mandatory Palestine .

Historyczny

Utworzenie tej partii jest krokiem w dążeniu Palestyńczyków do sprzeciwienia się projektowi syjonistycznemu i poparciu udzielonemu mu przez obowiązkowe władze brytyjskie. Lider partii, Awni Abd al-Hadi , był sekretarzem generalnym i jednym z założycieli Wysokiego Komitetu Arabskiego . Pozostali założyciele partii to Fahmi al-Abboushi , Mohammed Izzat Darwaza , Mu'in al-Madi  (we) , Akram Zu'aytir , Rashid al-Hajj Ibrahim , Subhi al-Khadra  (we) i Salim Salamah . Celem partii była niezależność wszystkich krajów arabskich w tym czasie od kolonii lub mandatów francuskich i brytyjskich. Jeśli chodzi o Palestynę, uważał, że historycznie i geograficznie była ona częścią Wielkiej Syrii . Partia nie miała wielu członków, ale al-Hadi, jako były osobisty sekretarz króla Fajsala I Iraku w Damaszku w latach 1918–1920, miał rozległą sieć relacji między głównymi światowymi przywódcami.

Podczas Wielkiej Rewolty Arabskiej w latach 1936-1939 partia wezwała do bojkotu tego samego typu, jaki zorganizował Indyjski Kongres Narodowy przeciwko brytyjskim władzom kolonialnym. Impreza została zakazana przez BrytyjczykówPaździernik 1937kiedy zaatakowali palestyńskie organizacje polityczne. Al-Hadi, który przebywał za granicą w czasie wydarzeń, nie mógł wrócić. Był jednak członkiem delegacji palestyńskiej, która wzięła udział w konferencji londyńskiej w 1939 r., Na koniec której Brytyjczycy ogłosili Białą Księgę ogłaszającą niepodległość Palestyny ​​w ciągu 10 lat.

Uwagi

  1. Choueiri, 2000, str. 93.
  2. Bashir Abu-Manneh  (en) , In Palestine, a Dream Deferred [1] , The Nation , 18 grudnia 2006.
  3. Khalidi, 1997, s. 220.
  4. Kedourie, 1974, s. 52.
  5. Hassassian, 1990, s. 129.
  6. A Survey of Palestine - przygotowane w grudniu 1945 i styczniu 1946 do wiadomości Anglo-American Committee of Enquiry. przedrukowany w 1991 r. przez The Institute of Palestine Studies, Waszyngton, str. 949
  7. Khalidi, 2001, s. 25.
  8. [2]

Bibliografia

Powiązane artykuły