Paolo Baratta (malarz)
Ten artykuł jest szkicem dotyczącym włoskiego malarza .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Paolo Baratta
| Narodziny |
14 sierpnia 1874 r Noceto |
|---|---|
| Śmierć |
9 stycznia 1940(65 lat) Parma |
| Narodowość | Włoski |
| Czynność | Malarz |
Paolo Baratta ( Ghiare di Noceto ,14 sierpnia 1874 r- Rzym ,9 stycznia 1940) To włoski malarz , który był aktywny w późnym XIX TH i na początku XX -go wieku .
Biografia
Paolo Baratta był uczniem malarza Cecrope Barilli w Regio Istituto d'Arte (it) w Parmie . Praktykę artystyczną ukończył w Rzymie.
W wieku zaledwie 15 lat miał już silne upodobanie do rysowania. W 1892 zdobył pierwszą nagrodę na specjalnym kursie figur Istituto d'Arte i wystawiał w Genui Povera Mamma, aw następnym roku wystawiał w Parma Visita al convento , Orfani , Approfittando i L'attesa .
W 1896 r. zgłosił się do rzymskiej szkoły z internatem z obrazem So che tu credi i zdobył stypendium, które umożliwiło mu uczęszczanie do Wolnej Akademii Aktu w Rzymie .
Bywał w pracowni Ludovico Seitza, gdzie spotykał się z malarzami, takimi jak Luigi Serra , Cesare Maccari i Giulio Aristide Sartorio, a także z ruchem nazareńskim, w którym uczestniczył Seitz.
Paolo Baratta wrócił do Rzymu w 1899 roku.
W 1911 roku, po śmierci swojego mistrza Cecrope Barilli, wygrał konkurs na krzesło kreślarskie, które piastował przez 35 lat. Ponadto był dziekanem Akademii Sztuk Pięknych w Parmie.
W 1913 brał udział w dekoracji Palazzo delle Poste w Parmie.
Był także radnym i asesorem miejskim w Parmie. Na tych stanowiskach działał na rzecz ochrony dziedzictwa artystycznego i monumentalnego zagrożonego projektami modernizacyjnymi.
Jego obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach jego spadkobierców, w Galleria Nazionale w Parmie, Pinacoteca Stuard oraz w kościołach (kapucynów, Sant'Alessandro) w Parmie. Jego freski można znaleźć w oratoriach Misyjnych , w konserwatorium Maestre Luigine , w kościołach San Leonardo i San Quintino oraz w Palazzo delle Poste w Parmie ( alegorie muzyki, rolnictwa, pracy i handlu ) oraz w Bazylika w Padwie.
W 1954 Parma poświęciła mu ulicę.
Pracuje
- Povera Mamma („Biedna mama”),
- Visita al convento („Wizyta w klasztorze”),
- Orfani ("sieroty"),
- Approfittando ("Cieszący się")
- L'attesa ("Czekanie").
- So che tu credi ("Wiem, że wierzysz"),
- Alegorie muzyki, rolnictwa, pracy i handlu (fresk), Palazzo delle Poste, Parma.
Uwagi i referencje
Bibliografia
Źródła
- (it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z włoskiego artykułu Wikipedii zatytułowanego „ Paolo Baratta (pittore) ” ( patrz lista autorów ) .