Palazzo Nuovo w Bergamo

Palazzo Nuovo (Nowy Pałac) z Bergamo w północnych Włoszech jest pałac zbudowany przez Vincenzo Scamozzi (1548-1616) na początku XVII -tego  wieku. Jest Piazza Vecchia, w starej części miasta, po stronie przeciwnej do Pałacu rozumem (Palazzo della Ragione), zbudowany w końcu XII th  wieku. W Palazzo Nuovo mieści się Biblioteka Angelo Mai .

Architektura

Palazzo Nuovo został według projektu Scamozzi (1604-1611) jako pierwszy w siedzibie gminy na początku XVII -tego  wieku. Ostatnie monumentalne prace pałacu pochodzą z 1958 roku, kiedy to sześć rzeźb autorstwa Tobiasza Vescovi zostało umieszczonych na belkach drugiego, piątego i ósmego okna fasady wychodzącej na Piazza Vecchia.

Dostęp loggia , która rozjaśnia fasadę i wspiera szlachetny podłoga zaprojektowana przez Andrea Ceresola , znany jako Vannone, któremu zawdzięczamy między innymi przebudowa pałacu książęcego w Genui (1591) oraz budowy innych budynków w tym Miasto.

Biała marmurowa fasada Zandobbio to dzieło z 1928 roku architekta Ernesto Pirovano, który pracował w szczególności w Bergamo. Rozwija się w dwóch nałożonych na siebie rzędach: pierwszy na parterze charakteryzuje się łukami loggii, a drugi, górny, serią nowych okien otwieranych za elegancką tralką . Zarówno okna drugiego rzędu, jak i łuki loggii poniżej są zamknięte kolumnami ( dorycki dla tych, które podtrzymują pierwsze piętro lub piętro szlacheckie; i joński dla kolumn między oknami), które uszlachetniają całość. Całość kończy poddasze z balustradą .

Z zewnętrznej kolumnady przechodzi się do atrium w stylu neoklasycystycznym, ozdobionego pamiątkowymi marmurowymi i kamiennymi posągami, które tworzą surową, ale uspokajającą atmosferę. Do najważniejszych dzieł ozdobnych w atrium należą „Kolumna Camozzi” ( mównica w kształcie drzewa z herbami Bergamo i Brescii ), marmurowe popiersie poetki Paoliny Secco Suardo (jednej z najwybitniejszych rodzin arystokratycznych w mieście , 1746-1801), Jacopo da Calepio, znanego jako Notatnik (1440-ok. 1509), popiersie Bartolomeo Colleoniego (1400-1475) i inne osobistości.

Ściany są zamknięte u góry dwudziestoma gipsowymi medalionami słynnych postaci, które pracowały w Bergamo. Salony zdobią groteskowe freski i alegoryczne postacie Pietro Baschenisa .

Biblioteka Angelo Mai

Biblioteka Angelo Mai, zrodzona z zapisu testamentowego wydanego miastu przez kardynała Furietti13 lutego 1768, został po raz pierwszy przyjęty w Pałacu Rozumu, zanim został przeniesiony w 1928 roku do Palazzo Nuovo, gdzie nadal stoi. Biblioteka posiada obecnie jedną z najważniejszych kolekcji we Włoszech, obejmującą 677 145 tomów, 2280 inkunabułów i 16 830 rękopisów .

Uwagi i odniesienia

1. Młodszy współczesny Palladio , został przyćmiony chwałą tego ostatniego
2. Urodził się w Mediolanie w 1866 roku i zmarł w 1934 roku.
3. (it) Storia della Letteratura Italiana / diretta da Enrico Malato . La ricerca bibliografica / Le istutuzioni culturali , vol.  XIII, t.  I Le Biblioteche italiane , Rome-Milan, Salerno-Il Sole 24 ore,2005, 108-113  s.

Bibliografia

• (it) Luigi Chiodi. Il palazzo della Biblioteca Civica . Bergomum, Bollettino della Civica Biblioteca, n. 1, 1965.
• (it) Renato Ravanelli, La storia di Bergamo - Bergamo, Grafica & Arte, 1996. ( ISBN  8872011337 ) .
• (it) Carlo Salone. La fabbrica di Palazzo Nuovo w Bergamo . Bergomum, Bollettino della Civica Biblioteca, n. 4, 1987.

Źródło tłumaczenia

• (it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „  Palazzo Nuovo di Bergamo  ” ( zobacz listę autorów ) .