Paganini to operetka w trzech aktach Franza Lehára doniemieckiego libretta Paula Kneplera i Béli Jenbach .
Lehár skomponował ten utwór dla wybitnego austriackiego tenora Richarda Taubera , ale ten ostatni zagrał tytułową rolę z Verą Schwarz (de) jako księżniczka w Berlinie na30 stycznia 1926, a nie premiera, która odbyła się w Teatrze im. Johanna Straussa w Wiedniu30 października 1925 rz Carlem Clewingiem (de) w roli tytułowej. Umowa między Tauberem a Staatsoper Unter den Linden zobowiązała go do przebywania w Sztokholmie w dniu wiedeńskiej premiery. Operetkę przyjęto w Wiedniu tak chłodno, że berliński impresario Heinz Saltenberg zawahał się przed jej wykonaniem w Deutsches Künstlertheater (de) bez gwarancji utraty. Tak czy inaczej, Tauber i Schwarz odnieśli ogromny sukces w Berlinie, gdzie utwór był wykonywany przez trzy miesiące. Była to pierwsza operetka, którą Lehár skomponował specjalnie dla Taubera, który odniósł wielki sukces w operetkach Amour tzigane (de) ( 1920 ) i Frasquita ( 1923 ) kompozytora.
| Rola | Głos | Dystrybucja do pierwszego, pliku30 października 1925 r (dyrygent: Franz Lehár ) |
|---|---|---|
| Niccolò Paganini , skrzypek | tenor | Carl clewing |
| Maria-Anna Élisa , księżna Lukki i Piombino , siostra Napoleona | sopran | Emmi Kosáry |
| Książę Félix Baciocchi , jej mąż | baryton | Peter Hœnselers |
| Bella Giretti, tancerka w romantycznym związku z księciem | sopran | Gisela Kolbe |
| Giacomo Pimpinelli, szambelan księżniczki | tenor | Fritz Imhoff |
| Hrabia Hédouville, generał | tenor | Felix Dombrowski |
| Bartucci, impresario Paganiniego | gitara basowa | Max Brod |
| Hrabina De Laplace, Pani Dworu | kontralt | |
| Corallina | sopran | |
| Dworzanie, żołnierze, chłopi, służba itp. (chór) | ||
Historia, która znajduje się w Lukce , jest historią romansu między Niccolò Paganinim , nieodparcie czarującym skrzypkiem, a Élisą Bonaparte , młodszą siostrą Napoleona, zakochaną w sztuce i teatrze.