Outey

Outey Funkcjonować
Król Kambodży
1627-1642
Chey Chettha II Thommo Reachea II
Biografia
Narodziny 1577
Śmierć 5 stycznia 1642
Czynność Regent
Tata Barom Reachea VII
Rodzeństwo Chey Chettha II
Dzieci Barom Reachea V
Batom Reachea Ier
Ang Im ( d )

Outey ( 1577 -5 stycznia 1642) Jest regentem Królestwa Kambodży od 1627 do 1642 roku pod tytułami Udayaraja i Paramaraja .

Biografia

Książę Outey (lub Uday ) jest najmłodszym synem króla Baroma Reachea VII, który w 1618 roku koronował go na księcia tytułem „Maha Uparaja”. Był jednak wiernym pomocnikiem swojego brata króla Cheya Chetthy II w walce z Syjamczykami, których odepchnął w 1624 r. W prowincji Banteay Mean Chey.

Po śmierci najstarszego, jego dzieci uznano za zbyt młode, by rządzić, Outey został ogłoszony regentem Kambodży w imieniu swojego siostrzeńca, księcia Ponhei To, który kończył studia w klasztorze, gdzie również przywdział żółtą szatę mnichów. Buddyści. Ten ostatni wyrzekł się państwa religijnego w 1629 roku i zgodził się rządzić królestwem pod nazwą Thommo Reachea II .

Nowy król uwodzi swoją przyrodnią siostrę, księżniczkę Angavathi Nha (lub Ang Vodey), jedną z żon swojego wuja, która została mu obiecana jako dziecko. Gwałtowna reakcja Outeya zmusiła kochanków do ucieczki do regionu Kanhchor, gdzie zostali zabici z rozkazu regenta ( 1630 ).

Outey następnie zasiada na tronie swojego drugiego siostrzeńca, księcia Ponhei Nou, pod imieniem Ang Tong Reachea, w imieniu którego nadal rządzi krajem. Po śmierci nowego króla w tajemniczych okolicznościach w 1640 roku , oprócz tronu, jego trzeci bratanek, książę Ponhea Chan, ogłosił królem swoim najstarszym synem Ang Not I jako Batom Reachea I ul .

Plik 5 stycznia 1642Ponhea Chan każe Oudongowi dźgnąć regenta i kilku innych członków rodziny królewskiej przez Chamsów i Malajów , do których się przywiązał. Torturuje i wykonuje egzekucje ministrów swojego wuja. Chan jest również wejść i wprowadzają w stolicy, jego kuzyn króla Batom Reachea I st i ścięty.

Potomkowie

Outey pozostawia ważną potomność:

Uwagi i odniesienia

Źródła