Otomis ( exonym z nahuatl pochodzenia ) są etno - grupa językowa z centralnego Meksyku , którego staż pracy jest powszechnie uznawane. Ponieważ Otomis nigdy nie posiadał pisma i nie pozostawił żadnych stanowisk archeologicznych, wzbudził niewielkie zainteresowanie specjalistów z Mezoameryki , z godnym uwagi wyjątkiem Jacquesa Soustelle, a zwłaszcza Jacquesa Galiniera . Otomis nazywają siebie słowem „ N'yuhu ” .
Otomis zamieszkują obecnie obszar na północ od Mexico City , ale w przeszłości musieli zajmować znacznie większy zasięg, zanim Nahuas zajęli większą część Centralnego Płaskowyżu. Otomis definiują się poprzez swój język , który jest częścią grupy Oto-Mango , do której należą również Mixtec i Zapotec .
W czasach przedhiszpańskich Otomis byli przedmiotem wielu z góry przyjętych pomysłów ze strony sąsiadów, podobnie jak niektóre grupy w naszych czasach. Aztekowie uważali ich za resztki. Bernardino de Sahagún nawiązuje do tego w Kodeksie Florenckim : „Kiedy karcimy kogoś za jego niezręczność, zwykle mówimy mu z powodu niegodziwości:„ Jesteś głupi, rzeczywiście jesteś otomitl; nie wiedziałbyś, jak rozumieć, co się do ciebie mówi… być może jesteś prawdziwym otomitlem? ” „ Oskarżono ich również o nadmierne picie i źle ubrane.
Nie mając, z jednym wyjątkiem, państwa, Otomis często znajdowali zatrudnienie jako żołnierze w służbie sąsiednich miast, tak jak robili to szwajcarscy górale w Europie w przeszłości, do tego stopnia, że wśród Azteków była grupa wojownicy, którzy wzięli swoje imię „Otomi” od wojskowego stroju rodem z tego ludu. Przypisywano im również początek zwyczaju okrywania martwego wroga ze skóry i nakładania na niego skóry. Gdy Cortes wkroczył na ich terytorium, Tlaxcaltecowie najpierw wysłali wojowników Otomi na spotkanie z nim.