Ossiriandzie (lub kraj Siedmiu Rzek ) to fikcyjna powierzchnia dzieła brytyjskiego autora JRR Tolkiena , pojawiające się zwłaszcza w powieści Silmarillion opublikowany pośmiertnie w roku 1977. Znajduje się w zachodniej części Ziemi środkowego , w Beleriandu i jest jednym z nielicznych regionów, które nie zostały zatopione pod koniec Pierwszej Ery ; została następnie przemianowana na Lindon .
Na początku Pierwszej Ery część elfów Teleri , zwana Nandorami , osiedliła się w Ossiriandzie za pozwoleniem króla Thingola .
Nazywano je wtedy Laiquendi lub Zielonymi Elfami, ponieważ zawsze nosili zielone ubrania, aby móc łatwiej ukryć się w lesie w razie niebezpieczeństwa.
Laiquendi uwielbiają śpiewać, ich kraj nazywany był także Lindonem, Krajem Pieśni .
Ossiriand to zalesiony region we wschodnim Beleriandzie, położony między rzeką Gelion a Górami Błękitnymi .
Region ten przecina sześć dopływów Gelion :
Na południe od Ossiriand, na rzece Adurant, znajduje się wyspa Tol Galen, na której mieszkali Beren i Lúthien .
Wzdłuż Ascara biegła stara droga krasnoludów, która prowadziła do kopalni Belegost i Nogrod.
Ossiriand i Thargelion były jedynymi regionami Beleriandu , które nie zostały zatopione pod koniec Pierwszej Ery. Ossiriand został później przemianowany na Lindon .