Orphée był jądrowym reaktorem badawczym w centrum CEA Saclay . O mocy 14 megawatów był to reaktor jądrowy typu „basen”, którego podstawowym przeznaczeniem było wytwarzanie wiązek neutronów do badań materiałów jądrowych i paliw .
Reaktor Orphée został zbudowany w latach 1976-1980 przez CEA i firmę Technicatome na wzór reaktora High Flux Reactor (RHF) oddanego do użytku w Grenoble w 1971 roku. Pierwsza dywergencja Orphée miała miejsce 19 grudnia 1980 roku. Orpheus naprawdę uderzył prędkość przelotowa w 1985 roku.
Rdzeń reaktora, składający się z elementów paliwowych z 93% płytami wzbogaconego uranu , został umieszczony w środku zbiornika ciężkiej wody , który moderował neutrony. Serce i zbiornik ciężkiej wody zostały zanurzone w basenie wypełnionym lekką wodą zdemineralizowaną, która zapewnia chłodzenie serca. Wszystko znajdowało się wewnątrz budynku reaktora.
Orfeusz miał trzy dyfraktometry dla neutronów dyfrakcyjnych eksperymentów i neutronography ławki . Orphée był używany przez naukowców z Léon Brillouin Laboratory (LLB).
Orfeusz wyprodukował ograniczone ilości medycznych izotopów promieniotwórczych, a także wysokiej jakości domieszkowanego krzemu.
W lipcu 2003 r. CEA ogłosił plany zamknięcia reaktora Orphée na 2006 r. W lutym 2004 r. Pracownicy LLB potępili ministerialne ograniczenia budżetowe, które skłoniłyby jego nadzorców, CEA i CNRS do zmniejszenia budżetu reaktora Orphée . Soleil synchrotronowego zlecono kilkaset metrów od Orphée w 2006 roku.
Były reaktor Orfeusz i obiekty stanowią podstawowe instalacji nuklearnej n o, 101.
Według naukowców z Saclay, Orphée mógł nadal działać do 2026 r. Jednak biorąc pod uwagę komplikacje związane z dostawami paliwa, ostateczne wyłączenie planowano na koniec 2019 r., Czyli datę odpowiadającą dziesięcioletniemu przeglądowi bezpieczeństwa. Reaktor został ostatecznie wyłączony we wtorek 29 października 2019 r.