Orestes (prefekt Aleksandrii)

Orestes Funkcjonować
Gubernator rzymski
Biografia
Czas Cesarstwo Rzymskie , okres hellenistyczny
Czynność Polityk

Orestes był cesarskim prefektem Aleksandrii wkrótce po tym, jak młody Cyryl zastąpił jako patriarchę Aleksandrii swojego wuja Teofila z Aleksandrii .

Biografia

Orestes odrzuca życzenia Cyryla dotyczące kościelnego wkraczania w cywilne prerogatywy . Konflikt, który zaczyna się między dwoma przywódcami, jest symbolem wszystkich przyszłych konfliktów między władzą cywilną a religijną. Prefekt Orestes, niedawno nawrócony na chrześcijaństwo, ale umiarkowany i tolerancyjny, martwi się wolą władzy Cyryla i przesyła zjadliwy raport na ten temat cesarzowi Teodozjuszowi II . Około 414 - 415 ne Cyryl Aleksandryjski użyje wtedy swoich najbardziej pobudzonych zwolenników: parabolanów , stacjonujących na pustyni Nitria , które maszerowały na Aleksandrię. Podczas starć jeden z ich przywódców, Ammonios, zostaje zabity, rozpalając na nowo gniew tłumu żądającego uznania go za męczennika. Cesarz musi interweniować, aby uspokoić wrogość między swoim prefektem a patriarchą.

Prefekt Orestes korzysta również z przyjaźni i poparcia politycznego Hypatii , córki Théona , filozofa neoplatońskiego, cieszącego się znacznym autorytetem moralnym w Aleksandrii. Wielu młodych ludzi z zamożnych rodzin przyjeżdżało z nią, aby studiować z nią myśl o Plotynie , wielu z nich otrzymało później wysokie stanowiska w rządzie lub w Kościele. Fanaticized, że parabolans, nie tolerując filozoficzną naukę o Hypatii , oskarżają ją o magicznych praktyk, przejdź do jej domu, porwać ją i Lynch ją brutalnie na ulicach Aleksandrii. Sokrates Scholastyk mówi, że grupa pod rozkazem czytelnika Pierre'a rozebrała Hypatię i zabiła ją potłuczonymi garnkami.

Śledztwo, prowadzone przez prefekta Oreste, zostaje otwarte, ale zostaje szybko stłumione z obawy przed nowym powstaniem ubogich z Aleksandrii, w solidarności z parabolanami i patriarchą Cyrylem. Po tej dacie gubimy ślad prefekta, być może przeniesionego do innego miasta po zamieszkach w zrujnowanym mieście, które w przeszłości było jedną z wielkich metropolii świata śródziemnomorskiego, odciśniętym dzięki Muzeum Kultury, Filozofii. i tolerancji.

Uwagi i odniesienia

  1. Wessel 2004 , s.  36-37.
  2. Stoisko 2017 .
  3. Edward J. Watts, Hypatia: The Life and Legend of an Ancient Philosopher , Oxford, Oxford University Press 2017, ( ISBN  9780190659141 ) , s. 197
  4. Wessel 2004 , s.  36.
  5. The Alexandria Society, „  Hypatia of Alexandria  ” (ostatnia wizyta 7 grudnia 2007 )
  6. http://remacle.org/bloodwolf/eglise/socrate/eglise7.htm
  7. Luciano Canfora, niebezpieczny zawód filozofowie miasta, Paryż, Desjonquères, 2000