Opsonizacja

Opsonizacja stanowi biochemiczny proces, w którym cząsteczka (gdy opisane jako opsonina ) obejmuje błonę komórki docelowej (w bakterii lub komórce organizmu zakażonego patogenu ) w celu sprzyjania jej fagocytozy przez komórki posiadające receptory opsonins.

Istnieją dwa rodzaje opsonin, które działają synergistycznie:

• przeciwciało , które biorą udział w sposób FcR kompleksu antygen-przeciwciało w celu (skierowanej rozpoznawania celu ze względu na antygen na powierzchni).
• niespecyficzne opsoniny zdolne do wiązania się ze strukturami drobnoustrojów, takimi jak czynnik C3b układu dopełniacza , które uczestniczą w kompleksie mikrobiologiczna substancja aktywująca opsonina-receptor opsoniny (na przykład bakteryjna ściana komórkowa C3b neutrofili dopełniacza RC3b).

Proces ten jest częścią wrodzonej odporności i jest przeprowadzany głównie przez komórki prezentujące antygen ( komórki dendrytyczne , makrofagi i limfocyty B ).

Bibliografia

1. Royet, „  Endocytosis 2-2 1.ppt  ” , na biologie.univ-mrs.fr ,Luty 2009(dostęp 9 lipca 2016 ) .