„Once in Royal David's City” ( Dawno, dawno temu w Royal David City ) toangielska kolęda bożonarodzeniowa .
Pierwotnie był to wiersz napisany przez Cecila Frances Alexandra . Piosenka została opublikowana po raz pierwszy w 1848 roku w panny Cecil Humphreys ' hymnbook : Hymny dla małych dzieci . Rok później angielski organista Henry John Gauntlett (w) odkrywa wiersz i umieści go w muzyce. Cecil Alexander jest również znana z hymnu Wszystko jasne i piękne .
Od 1919 roku festiwal Nine Lessons and Carols (in) w King's College Chapel w Cambridge rozpoczął swoją służbę wigilijną aranżacją Arthura Henry'ego Manna, jako hymn procesyjny (w) . Mann był organistą w kaplicy od 1876 do 1929 roku. W jego adaptacji pierwszą zwrotkę śpiewa solista z chóru kolegium królewskiego , drugą cały chór z udziałem wiernych do końca hymnu. Z wyjątkiem pierwszej zwrotki śpiewakom towarzyszą organy . Ta kolęda jest pierwszym nagraniem chóru King's College wykonanym dla EMI pod dyrekcją Borisa Ord w 1948 roku.
Ta kolęda została przetłumaczona w języku francuskim przez Claude'a Duchesneau pod tytułem „Oto jest, noc Boża” (piosenka zanotowana przez zgromadzenie F256).
| Kiedyś w królewskim mieście Dawida Stała skromna obora dla bydła, Gdzie matka położyła swoje dziecko W żłobie dla Jego łóżka: Mary była łagodną matką, Jezus Chrystus, jej małe dziecko. Zstąpił na ziemię z nieba, Który jest Bogiem i Panem wszystkich, Jego schronieniem była stajnia, A Jego kołyska była straganem; Z biednymi, wrednymi i pokornymi, Żył na ziemi, nasz Święty Zbawiciel. I przez całe Jego cudowne dzieciństwo Szanował i był posłuszny, Kochaj i patrz na pokorną Dziewicę, W czyich łagodnych ramionach leżał: Chrześcijańskie dzieci muszą być Łagodny, posłuszny, dobry jak On. | On jest wzorem naszego dzieciństwa; Dorastał z dnia na dzień, tak jak my; Był mały, słaby i bezradny, Znał łzy i uśmiechy, tak jak my; I czuje nasz smutek, On uczestniczy w naszej radości. I nasze oczy wreszcie Go ujrzą, Przez Jego własną odkupieńczą miłość; Dla tego Dziecka tak drogiego i delikatnego Czy nasz Pan jest na niebie w górze, On prowadzi swoje dzieci Do miejsca, gdzie On odszedł. Nie w tej biednej, skromnej stajni, Z wołów stojącymi obok, Zobaczymy Go; ale w niebie Postawiony wysoko po prawicy Boga; Gdzie jak gwiazdy Jego dzieci koronowały Wszyscy w bieli będą czekać w pobliżu. |