Ohel ( hebr : אוהל ) jest początkowo tymczasowy siedlisko szczególnie nadaje się do koczowniczego życia. Może obejmować ludzi, zwierzęta lub przedmioty, najczęściej w celu ochrony przed żywiołami. Biblia przypisuje Jabalowi synowi Lamekowi to, że go wynalazł (Rdz 4:20), a patriarcha Jakub jest określany jako „nieskazitelny człowiek, który mieszka w namiotach” (Rdz 25:27). Również w ohel moëd (przetłumaczonym po francusku przez Namiot Spotkania ) Arka Przymierza jest umieszczana , a arcykapłan Izraela wchodzi do niej raz w roku w dniu przebłagania, aby spotkać się tam z JHWH, aby prosić o przebaczenie dla swojego ludu. Jednak ohel to także miejsce, w którym spoczywa martwe ciało i przenosi się tam rytualna nieczystość (Lb 19: 14-15).
Midrasz sprawia, namioty, gdzie Jacob Sojourns domy badania i stwierdza, że, w przeciwieństwie do jego nieludzkiej brat studiowali Torę w ohelu od Sema, syna Noego (Genesis Rabba 63:10; interpretacja ta jest również zależna od Rodzaju 9:27). Domy nauki i modlitwy są zatem nazywane przez metonimię ohalei Tora , a kilka miejsc, w tym centrum kulturalne i świecka szkoła, nosi nazwę Ohel Shem .
Prawo żydowskie rozważa również ohel każdą konstrukcję lub przedmiot w celu przykrycia zmarłego lub przedmiotu, gdy tylko został zbudowany przez ludzi. Może zatem oznaczać zarówno brezent lub deski, jak i mauzolea zakrywające groby sprawiedliwych i zwane, zgodnie z Psalmem 118: 15, ohalei caddikim ( szczególnie znane są omalimy z dynastii Chabad ). Prawa rytualnej nieczystości przekazywane przez zmarłego na wszystko, co znajduje się z nim pod ohelem , są przedmiotem traktatu z Ohalot . Ohel również pojawia się w Szabat i pomyślny dzień prawem, ponieważ jego konstytucja narusza zakaz budowania w tym dniu.