Nowy telewizor

Nowa telewizja jest wyrażeniem, często pejoratywnym, mającym na celu krytykę ewolucji telewizji od lat 80.

Pojęcie

Pojęcie „neotelewizji” łączy różne aspekty w zależności od kontekstu:

• silne pojawienie się prywatnych firm w stolicy kanałów telewizyjnych;
• wzrost teleturniejów i promocji komercyjnych (np. reklamy telewizyjne );
• produkcja spakowanych obrazów przez reklamodawców;
• „  zaludnianie  ” telewizji;
• pojawienie się reality TV  ;
• zanik programów kulturalnych w kanałach o dużym zainteresowaniu lub przeniesienie ich do późnych godzin wieczornych z małą widownią;
• mnożenie kanałów tematycznych (poświęconych sportowi, kinie, dzieciom, reportażom, kulturze, kanałom treści dla dorosłych, kanałom zagranicznym itp.), przejmowanie udziału w rynku kanałom ogólnym;
• efekty tej telewizji, której stale rosnące spożycie wpływa negatywnie na krzywą uczenia się małych dzieci, prowadzi do spadku aktywności fizycznej i rozwoju językowego, pogorszenia nawyków żywieniowych, zaburzeń snu, wzrostu uwagi zaburzenia i spadek wyników w nauce oraz wysychanie interakcji wewnątrzrodzinnych.

Historyczny

Wydaje się, że to Umberto Eco wymyślił to wyrażenie, biorąc pod uwagę, że tendencja telewizji stawałaby się autorefleksyjna, to znaczy polegałaby na mówieniu o sobie i tworzeniu obrazu i informacji. ", której rolą, jego zdaniem, było dydaktyczne relacjonowanie świata zewnętrznego. Telewizja ta ma również na celu nawiązanie kontaktu między indywidualnym widzem a nią samą, co uważa za dokonane ze szkodą dla relacji między jednostkami.

W rzeczywistości rozwój technologiczny umożliwia oferowanie użytkownikom coraz większego wyboru zgodnie z ich obszarami zainteresowań. Ten wybór jest w trakcie stawania się globalnym.

Zacytować

„Prawdą, która się liczy (w neotelewizji) nie jest już wypowiedź, ale prawda wypowiedzi” Umberto Eco w Wojnie o fałsz .

Uwagi i odniesienia

1. „  Przykład sarkoberlusconizmu  ” , L'Humanité ,16 maja 2009
2. Zobacz analizę Jeana Luca Michela, profesora nauk o informacji i komunikacji
3. P. Winterstein, RJ Jungwirth: Ankieta wykonana na oddziale psychiatrii dziecięcej Centrum Szpitala Ernstein, 2005, opublikowana w 2006 roku w czasopiśmie Kinder-und Jug kalendarzt, ( Betreuungsrecht Kompakt. Collection Aktuelles Recht für Die Praxis , czerwiec 2007).
4. (w) BA Dennison i in., „  Oglądanie telewizji i telewizja w sypialni związane z ryzykiem nadwagi wśród dzieci w wieku przedszkolnym o niskich dochodach  ” , Pediatrics , Vol.  109 N O  6,2002, s.  1028-1035.
5. (w) W. Chonchaiya, C. Pruksananonda, „  Współpracownicy telewizji z opóźnionym rozwojem języka  ” , Acta Paediatr , vol.  97, n o  7,lipiec 2008, s.  977-982 ( DOI  10.1111 / j.1651-2227.2008.00831.x ).
6. Wpływ na zdrowie (sen, otyłość, seksualność, siedzący tryb życia) jest taki, że jedna godzina telewizji dziennie skraca oczekiwaną długość życia o 22 minuty (6 godzin dziennie skraca ją o 5 lat). Por. (En) J. Lennert Veerman, Genevieve N. Healy, Linda J. Cobiac, Theo Vos, Elisabeth AH Winkler, Neville Owen David, W. Dunstan, „  Czas oglądania telewizji i skrócona oczekiwana długość życia: analiza tabeli życia  ” , British Journal of Sports Medicine , vol.  46 N O  1624 września 2012, s.  927 ( DOI  10.1136 / bjsports-2011-085662 ).
7. (w) DL Borzekowski, TN Robinson, „  Pilot, mysz i nie. 2 ołówek: środowisko mediów domowych i osiągnięcia akademickie uczniów klas III  ” , Arch Pediatr Adolesc Med. , vol.  159 n O  7,lipiec 2006, s.  607-613.
8. Michel Desmurget , lobotomia telewizyjna. Naukowa prawda o skutkach telewizji , Max Milo,2011, s.  41

Zobacz też

Bibliografia

• Jean-Louis Missika , Koniec telewizji , Seuil, wyd. „  Republika idei  ”, Paryż, 2006.

Powiązane artykuły

• La Société du widowisko , przez Guy Debord , który analizowanym produkcję obrazu jako cecha czasu
• Reality show
• Kosz TV

Linki zewnętrzne

• Tekst na temat LoftStory autorstwa Jeana Luca Michela, profesora nauk o komunikacji i informacji na Uniwersytecie Jean Monnet w Saint-Etienne.