Chmura molekularna
Narodziny gwiazd
|
Ośrodek międzygwiazdowy Obłok molekularny Globula Boka Mgławica ciemna Protostar Gwiazda zmienna typu T Tauri Gwiazda ciągu poprzedzającego sekwencje główne Herbig gwiazda Ae / Be Obiekt Herbig-Haro |
|
Funkcja masy początkowej Niestabilność grawitacyjna Mechanizm Kelvina-Helmholtza Hipoteza mgławicy Migracja planetarna |
W astronomii , chmury molekularne są międzygwiezdne nebulae , które mają wystarczającej gęstości i rozmiarze, aby umożliwić powstawanie cząsteczkowego wodoru , H 2 . Jednak jego wykrycie jest trudne, a najczęstszym sposobem śledzenia cząsteczek H 2 jest użycie tlenku węgla CO. Rzeczywiście, stosunek jaskrawości CO i H masy 2 jest prawie stała. Jednakże stosowanie CO jako inaczej niewidzialna H 2 znacznika nadal stwarza wiele podstawowych pytań, w tym jak połączyć ewolucję obłoku molekularnego do ewolucji galaktyki jako całości.
droga Mleczna
W Drodze Mlecznej obłoki molekularne stanowią mniej więcej połowę całkowitej masy gazu w regionie na orbicie Słońca , co czyni je istotnym składnikiem dysku galaktycznego . Katalogi chmur pokazują, że większość masy cząsteczkowej koncentruje się w najbardziej masywnym obiekcie, który ma kilka milionów mas Słońca .
Znajdują się w płaszczyźnie około 50-75 parseków , znacznie cieńszej niż inne składniki gazowe, takie jak atomowy i zjonizowany wodór. Uważa się, że znajdują się one głównie w ramionach spiralnych, ale trudno to zweryfikować, w naszej galaktyce ze względu na trudność oszacowania odległości oraz w innych galaktykach, ponieważ obserwacje w wysokiej rozdzielczości (które mogą wyraźnie pokazać ramiona spiralne) nie są czułe. do jednolitego tła emisji CO.
Proces
Narodziny gwiazd
O ile nam wiadomo, w obecnym wszechświecie gwiazdy powstają wyłącznie w obłokach molekularnych. Jest to normalna konsekwencja ich niskich temperatur, stosunkowo wysokich gęstości i obserwacji, że duże chmury, w których tworzą się gwiazdy, są silnie ograniczone przez własną grawitację (jak gwiazdy, planety i galaktyki), a nie przez ciśnienie zewnętrzne (jak chmury na niebie) ). Dowodem na to jest fakt, że prędkości turbulencji wywnioskowane z szerokości linii CO zmieniają się w taki sam sposób, jak ich prędkość orbitalna (por. Twierdzenie wirialne ).
Fizyczny
Fizyka obłoków molekularnych jest słabo poznana i intensywnie dyskutowana. Ich ruchy wewnętrzne są regulowane przez turbulencje w zimnym, namagnesowanym gazie, w którym prędkość turbulencji jest silnie naddźwiękowa, ale porównywalna z prędkością zaburzeń magnetycznych. Stan ten szybko traci energię , wymagając albo globalnego załamania, albo regularnego ponownego zastrzyku energii. Jednocześnie wiadomo, że obłoki te są zakłócane przez jakiś proces, najprawdopodobniej przez pobliskie masywne gwiazdy, zanim znaczna część ich masy stanie się gwiazdami.
Chemia organiczna
W 1975 roku Amerykanin Benjamin Zuckerman z Uniwersytetu Kalifornijskiego odkrył masywne formacje, które mogą osiągnąć wielkość 1000 razy większą niż Słońce, których środek przypomina „kosmiczną destylarnię” , w której wodór cząsteczkowy reaguje z wodą, a dwutlenek węgla tworzy bardziej złożone cząsteczki, takie jak etanol (C 2 H 6 O). Chmura G34.3, odkryta w 1995 roku przez zespół angielskich naukowców za pomocą radioteleskopu Jamesa Clerka Maxwella na Hawajach, to chmura zawierająca dużą ilość alkoholu. Znajduje się w pobliżu konstelacji Orła .
Bibliografia
- (w) Craig Kulesa, " Overview: Molecular Astrophysics and Star Formation " , Research Projects (dostęp 7 września 2005 )
- Nauka: cząsteczki piwa we wszechświecie. BtoBeer, 23.12.2016
- (w) Malcolm W. Browne. Chmura wypełniona alkoholem zawiera historię gwiazdy. The New-York Times. 03.05.1995
Zobacz też
Bibliografia
- (en) Javier Ballesteros-Paredes, Philippe André, Patrick Hennebelle, Ralf S. Klessen, JM Diederik Kruijssen i wsp. , „ From Diffuse Gas to Dense Molecular Cloud Cores ” , Space Science Reviews , vol. 216,17 czerwca 2020 rPoz n O 76 ( DOI 10.1007 / s11214-020-00698-3 )