Numer Taylora

Liczba Taylora to bezwymiarowa liczba używana w mechanice płynów do scharakteryzowania stabilności przepływu płynu umieszczonego między dwiema koncentrycznymi rurami. Odpowiada to stosunkowi sił odśrodkowych do sił lepkości. ${\ displaystyle (Ta)}$

Numer ten pochodzi od nazwiska Geoffreya Ingrama Taylora , brytyjskiego fizyka i inżyniera.

Jest zdefiniowany w następujący sposób:

${\ Displaystyle Ta = {\ Frac {4 \ omega ^ {2} {L_ {c}} ^ {4}} {\ nu ^ {2}}}}$

ω - prędkość kątowa
L c - długość charakterystyczna
ν - lepkość kinematyczna

Z krytycznej wartości liczby Taylora, określonej przez krytyczną prędkość kątową obrotu ω rury wewnętrznej, pojawiają się niestabilności powodujące konwekcyjny przepływ w płynie umieszczonym między dwiema rurami.

Uwagi i odniesienia

(w) Carl W. Hall, Laws and Models: Science, Engineering and Technology , Boca Raton, CRC Press ,2000, 524 s. ( ISBN 84-493-2018-6 )

Zobacz też