Narodziny |
1647 Tuł |
---|---|
Śmierć |
1712 Paryż |
Czynność | Bibliotekarz |
Nicolas Clément (ur. 1647 w Toul, zm16 stycznia 1712 rw Paryżu) jest francuskim bibliotekarzem i uczonym , najbardziej znanym z tego, że był twórcą systemu klasyfikacji stosowanego do 1996 roku przez Bibliotekę Królewską (obecnie BnF), rating Clément .
Urodzony w Toul w 1647 roku Nicolas Clément był jeszcze młody, gdy Pierre de Carcavi , bibliotekarz Colbert , zatrudnił go do uporządkowania i skopiowania zbioru wspomnień kardynała Mazarina . Jego protektor zabrał go następnie do Biblioteki Królewskiej, gdzie został kustoszem rycin i tablic rytowanych w 1670. W 1691 zastąpił Melchisédecha Thévenota na stanowisku kustosza Biblioteki, wspomaganego przez sekretarza drugiego Jeana Boivina .
W 1706 r. poszukiwacz przygód i oszołomiony ksiądz Jean Aymon zdołał przekonać go o zamiarze powrotu do Kościoła, dzięki czemu udało mu się uzyskać pozwolenie na pozostanie sam w bibliotece. Skorzystał z okazji, aby ukraść, a nawet okaleczyć niektóre cenne dzieła, zanim uciekł do Holandii. Warto jednak zauważyć, że większość tych dzieł została następnie szczęśliwie odzyskana.
„Wśród skradzionych rękopisów znajdował się oryginał aktów soboru odbytych w Jerozolimie w latach 1672 i 1675, które wydrukował w Hadze wraz z listami św. Cyryla Lukara i innymi pismami pod tytułem Autentyczne zabytki języka greckiego Religia itp., 1718, in-4º. ; reprodukowane (bez przedruku) pod tytułem Lettres anegdotes de Cyrille Lucar, Amsterdam, 1718, in-4º. Aymon uważał, że akty tej rady nie zostały opublikowane; jednak Ant. Michel Fouguère dał jej łacińskie tłumaczenie, 1676, in-12º; inny przekład łaciński pojawił się w 1678 r., w -8º. Ojciec Renaudot zauważył w swojej Obronie wieczystej wiary absurdalne rozumowanie, rażące błędy i oszczerstwa Aymona. "
- Uniwersalna, starożytna i współczesna biografia, 1813, „AYMON (Jean)”, s.137 ( Wikiźródła )
Bardzo mocno dotknięty tą kradzieżą Nicolas Clément ciężko zachorował i zmarł dnia 16 stycznia 1712 r.
Twórczość Nicolasa Clémenta jest stosunkowo nieistotna, poza jego działalnością w bibliotece królewskiej, a także kolekcją portretów, którą zapisał królowi po śmierci.
Jest to obalenie rozprawy księdza Rigueta, rektora kościoła Saint-Dié, opublikowanej w 1701 r. w Nancy, która stara się udowodnić, że miasto Toul było biskupią siedzibą Leucois.
Wiadomo też, że Nicolas Clément, kierując się zamiłowaniem do portretów, miał dość obszerną korespondencję.