Niccoló Nasoni
Niccoló Nasoni
| Narodziny |
2 czerwca 1691 San Giovanni Valdarno |
|---|---|
| Śmierć |
30 sierpnia 1773(82) Porto |
| Zajęcia | Malarz , architekt |
| Ruch | Barokowy |
| Pałac Wielkich Mistrzów |
Niccoló Nasoni lub Nicolau Nasoni ( San Giovanni Valdarno ,2 czerwca 1691- Porto ,30 sierpnia 1773) Jest architektem i włoski malarz styl barokowy aktywny głównie w Portugalii w XVIII -tego wieku.
Biografia
Niccoló Nasoni urodził się w San Giovanni Valdarno w prowincji Arezzo na2 czerwca 1691.
Od 1713 do 1720 ukończył swoje pierwsze szkolenie w Sienie pod kierunkiem Giuseppe Nicola Nasini (1657–1736). W tym okresie zbudował w katedrze w Sienie katafalek dla Ferdynanda de Medici (1663–1713) oraz łuk triumfalny w hołdzie nowemu arcybiskupowi.
Pracując ze swoim mistrzem w Opera del Duomo w Sienie, studiował architekturę i malarstwo, a zwłaszcza quadraturę u Vincenzo Ferratiego, następnie był zatrudniony jako malarz w Rzymie i na Malcie (1723-1725).
Niccoló Nasoni pracował przy defiladzie honorowej nowego Wielkiego Mistrza Zakonu Maltańskiego, Dom António de Vilhena, a także przy dekoracji korytarzy i sufitów Palazzo Magistrale w Valletcie .
W 1723 roku Nasoni udał się do Porto na zaproszenie Jerónimo de Távora e Noronha i pozostał tam do swojej śmierci w 1773 roku.
Podstawowe prace
- Freski, 1725, lodge, katedra w Porto ,
- Projekt fasady Pałacu Biskupów w Porto,
- Pałac São João o Novo (1723–1733) (Porto) (obecnie mieści się w nim Muzeum Etnograficzne i Historyczne),
- Katedra Lamego (1738–1743): rekonstrukcja katedry i namalowanie fałszywych kopuł na nawie głównej techniką kwadratury ,
- Fresk Apokalipsy (1739) (zniszczony) na stropie nawy kościoła Santa Eulália, Cumeeira, w wiejskiej prowincji Trás-os-Montes,
- Kościół Bom Jesus de Matosinhos (1743), barokowy kościół w Matosinhos , na północ od Porto, gdzie dodał element horyzontalności (raczej rzadki w architekturze portugalskiej),
- Quinta Chantre (1743): mury ogrodowe z fontannami wzdłuż osi środkowej, prowadzące do domu z centralną wieżą,
- Igreja de Santa Marinha (1745), Vila Nova de Gaia (po drugiej stronie rzeki Douro, naprzeciw Porto)
- Ołtarz w Igreja de Santo Ildefonso (1745),
- Rysunki dla sierocińca Nossa Senhora da Esperança (1746),
- Quinta de Ramalde (1746): dodanie elementów neogotyckich, ozdobne krenelaże w centralnej wieży,
- Fasada kościoła Misericórdia (1749) (Porto),
- Pałac Freixo (1750) (Porto),
- Centralna część Pałacu Mateusza (Solar de Mateus) (przypisanie Nasoniemu motywów stylistycznych; ukończona w 1750 r.) (Vila Real),
- Quinta da Prelada (ukończony przed 1758 rokiem): jeden z jego bardziej teatralnych, kapryśnych projektów, jak granitowa fontanna żółwia (ale nie ukończona),
- Nowa Kaplica (Vila Real)
Uwagi i odniesienia
Bibliografia
- (en) Jane Turner , Słownik sztuki . 22 , Nowy Jork, Grove,1996, 915 str. ( ISBN 1-884446-00-0 ) , str. 532-534
- (en) Robert C. Smith , Baroque and Rococo Braga: Documenting Eighteenth-Century Architecture and Sculpture in Northern Portugal , Proceedings of the American Philosophical Society 115 (3),1971, s. 214–220.
- (pt) Robert C. Smith , Nicolau Nasoni (1691–1773) , Lizbona, Livros Horizonte,1973
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- (pt) „ Biography of Niccoló Nasoni ” , na stronie vidaslusofonas.pt
- (it) „ Niccoló Nasoni ” na Treccani.it