Neuraltherapy lub neuralterapia jest medycyna niekonwencjonalna .
Terapia neuronalna została sformułowana już w 1925 roku we Francji przez dr Leriche'a i Fontaine'a, aw Niemczech przez dr Ferdinanda Hunecke, który jest prawdziwym wynalazcą tej dyscypliny, posuwając się znacznie dalej w swoich badaniach. Chcąc leczyć pacjenta, odkrywa, że zastrzyk prokainy mający na celu złagodzenie zapalenia barku reaktywuje starą bliznę na nodze. I odwrotnie, po wstrzyknięciu w bliznę na nodze stan zapalny barku znika. Wydaje się, że niektóre choroby mogą wynikać z cichego pochodzenia, na przykład dawna kontuzja, zwana w terenie „polem niepokojącym”.
Terapia neuronalna polega na naskórkowym lub śródskórnym wstrzyknięciu niewielkiej ilości środka miejscowo znieczulającego na bazie kokainy, prokainy , stosowanego w leczeniu ostrych lub przewlekłych chorób. Celem jest, aby działać zdalnie na gadów mózgu , w limbicznym mózgu i kory mózgowej poprzez nakłuwanie lokalnie na problematycznym miejscu lub w „polu” zakłócającego. Warto przypomnieć, że rozróżnienie między tymi trzema mózgami (gadzie, limbiczny i neomammelia) pochodzi z trójjedynego modelu McLeana, porzuconego przez neuronaukowców. Czas działania prokainy jest bardzo krótki: około 20 minut. Aby odkryć ukryte źródło choroby, można wykonać zastrzyki testowe. Obejmuje to wstrzyknięcie prokainy w bolesne miejsce, a jeśli wystąpi inny ból, wstrzyknięcie jej w te miejsca, aby sprawdzić wpływ na początkowy ból.
Metoda wymaga leczenia różnych stanów zapalnych : migrena, zakażenie drożdżakowe, zapalenie pęcherza, egzema itp. Byłby to „lek regulacyjny, który ponownie uruchamia proces samoleczenia poprzez system neurowegetatywny. "
Jednak pomimo niewielkiej liczby badań klinicznych nie przedstawiono dowodów na jego skuteczność, a koncepcje, na których się opiera, nie mają podstaw naukowych.