NGC 4380

NGC 4380
Przykładowe zdjęcie artykułu NGC 4380
Galaktyka spiralna NGC 4380.
Dane obserwacyjne
( Epoka J2000.0 )
Konstelacja Dziewica
Rektascensja (α) 12 godz.  25 m  22,2 s
Deklinacja (δ) 10 ° 01 ′ 01 ″
Pozorna wielkość (V) 11,7
12,7 w paśmie B
Połysk powierzchni 13,76  mag / am 2
Pozorne wymiary (V) 3,5 ′ × 1,9 ′
przesunięcie ku czerwieni 0,003212 ± 0,000002
Kąt położenia 153 °

Lokalizacja w konstelacji: Panna

(Zobacz sytuację w konstelacji: Panna) Virgo IAU.svg
Astrometria
Prędkość radialna 963 ± 1  km / s
Dystans 13,4 ± 0,9  Mpc (∼43,7  mln al )
Charakterystyka fizyczna
Rodzaj obiektu Galaktyka spiralna
Typ galaktyki SA (rs) b? Sab SABa
Wymiary 45 000 al
Odkrycie
Odkrywcy John Herschel
Przestarzały 10 marca 1826
Oznaczenie (a) PGC 40507
UGC 7503
MCG 2-32-37
CGCG 70-61
VDC 792
IRAS 12228 + 1017
Lista galaktyk spiralnych

NGC 4380 to galaktyka spiralna znajdująca się w konstelacji Panny, około 44 miliony lat świetlnych od Drogi Mlecznej . Został odkryty przez brytyjskiego astronoma Johna Herschela w 1826 roku .

Klasa jasności NGC 4380 jest II i posiada szeroką linię HI . Zawiera również obszary zjonizowanego wodoru . Ponadto jest to aktywna galaktyka typu Seyferta, a także galaktyka LINER , czyli galaktyka, której jądro ma widmo emisyjne charakteryzujące się szerokimi liniami słabo zjonizowanych atomów.

Według bazy danych Simbad NGC 4380 jest aktywną galaktyką typu BL Lacertae .

NGC 4380 była jedną z galaktyk badanych podczas pomiaru neutralnego wodoru gromady w Pannie przez Very Large Array . Wyniki tego badania znajdują się na tej stronie witryny VLA.

Wiele pomiarów nie opartych na przesunięciu ku czerwieni ( przesunięciu ku czerwieni ) daje odległość 18,928 ± 3,558  Mpc (~ 61,7  mln al ), która jest nieznacznie odległościami zewnętrznymi obliczonymi przy użyciu wartości przesunięcia.

Grupa M87, M60 i klaster w Pannie

Według AM Garcia NGC 4380 należy do grupy M87 (NGC 4486). Ta grupa galaktyk ma co najmniej 96 członków, z których 53 pojawia się w New General Catalog i 17 w Index Catalog .

Z drugiej strony, większość galaktyk w Nowym Katalogu Ogólnym , w tym NGC 4380 i tylko cztery w Katalogu Indeksowym grupy M87 pojawia się na liście 227 galaktyk z artykułu opublikowanego przez Abrahama Mahtessiana w 1998 roku. Lista ta obejmuje ponad 200 galaktyk z New General Catalog i około piętnastu galaktyk z Index Catalog . Na tej liście znajdujemy 11 galaktyk z katalogu Messiera , a mianowicie M49 , M58 , M60 , M61 , M84 , M85 , M87 , M88 , M91 , M99 i M100 .

Nie wszystkie galaktyki na liście Mahtessy w rzeczywistości stanowią gromadę galaktyk . Przeciwnie, są one kilka grup galaktyk, które są wszyscy częścią galaktycznej gromady , gromady w Pannie . Aby uniknąć pomyłki z gromadą w Pannie, możemy nadać tej grupie galaktyk nazwę grupy M60 , ponieważ jest to jedna z najjaśniejszych na liście. Gromada w Pannie jest rzeczywiście znacznie większa i liczyłaby około 1300 galaktyk, a prawdopodobnie ponad 2000, zlokalizowanych w sercu supergromady w Pannie, której częścią jest Grupa Lokalna .

Wiele galaktyk z listy Mahtessego znajduje się w jedenastu grupach opisanych w artykule AM ​​Garcii, a mianowicie w grupie NGC 4123 (7 galaktyk), grupie NGC 4261 (13 galaktyk), grupie NGC 4235 (29 galaktyk), grupie M88 (13 galaktyk, M88 = NGC 4501), grupa NGC 4461 (9 galaktyk), grupa M61 (32 galaktyki, M61 = NGC 4303), grupa NGC 4442 (13 galaktyk), grupa M87 (96 galaktyk, M87 = NGC 4486), grupa M49 (127 galaktyk, M49 = NGC 4472), grupa NGC 4535 (14 galaktyk) i grupa NGC 4753 (15 galaktyk). Te jedenaście grup jest częścią gromady w Pannie i zawiera 396 galaktyk. Jednak niektóre galaktyki z listy Mahtesa nie pojawiają się w żadnej z grup Garcii i odwrotnie.

Uwagi i odniesienia

  1. (en) "  NASA / IPAC Extragalactic Database  " , Results for NGC 4380 (dostęp: 10 lipca 2020 )
  2. "  danych z" Revised NGC i IC katalogowy Wolfgang Steinicke "na miejscu ProfWeb NGC 4400 do 4499  "
  3. Jasność powierzchni (S) jest obliczana z pozornej wielkości (m) i powierzchni galaktyki zgodnie z równaniem
  4. uzyskaną prędkość recesji galaktyki za pomocą równania v = z × c , gdzie z jest przesunięciem ku czerwieni ( przesunięciem ku czerwieni ), a c prędkością światła. Względną niepewnością prędkości hemibursztynianu v / v jest równa Z uwagi na wysoką dokładność C .
  5. Otrzymujemy odległość, która dzieli nas od galaktyki, korzystając z prawa Hubble'a  : v = H o d , gdzie H o to stała Hubble'a (70 ± 5 (km / s) / Mpc). Względną niepewnością Δ d / d przez odległość jest równa sumie względne niepewności prędkości i o H O .
  6. (in) „  Professor Seligman Site C.  ” (dostęp 10 lipca 2020 r. )
  7. (w) „  NGC 4380 on HyperLeda  ” (dostęp 10 lipca 2020 )
  8. Średnicę galaktyki otrzymujemy jako iloczyn odległości między nami i kąta, wyrażonego w radianach , jej największego wymiaru.
  9. (w) „  Sinbad, NGC 4380 - BL Lac - typ obiektu  ” (dostęp 10 lipca 2020 )
  10. (w) „  VLA Imaging of Virgo in Atomic Gas, NGC 4380  ” (dostęp 10 października 2020 )
  11. „  Twoje wyniki wyszukiwania w NED  ” pod adresem ned.ipac.caltech.edu (dostęp: 10 lipca 2020 r. )
  12. A.M. Garcia , „  Ogólne badanie członkostwa w grupie. II - Określanie pobliskich grup  ”, Astronomy and Astrophysics Supplement Series , vol.  100 # 1,Lipiec 1993, s.  47-90 ( Bibcode  1993A i AS..100 ... 47G )
  13. Abraham Mahtessian , „  Grupy galaktyk. III. Niektóre cechy empiryczne  ”, Astrophysics , t.  41 # 3,Lipiec 1998, s.  308-321 ( DOI  10.1007 / BF03036100 , czytaj online , dostęp 21 września 2018 )
  14. (w) „  Cosmos Virgo Cluster  ” (dostęp: 22 kwietnia 2020 )
  15. (w) P. Fouque, E. Gourgoulhon P. Chamaraux G. Paturel, „  Groups of galaxies Within 80 Mpc. II - Katalog grup i członków grup  ” , Dodatek Astronomia i Astrofizyka , t.  93,1992, s.  211-233 ( Bibcode  1992A & AS ... 93..211F , czytaj online )
  16. (w) Tully, RB, „  Lokalna supergromada  ” , Astrophysical Journal , vol.  257,1982, s.  389-422 ( DOI  10.1086 / 159999 , Bibcode  1982ApJ ... 257..389T , czytaj online )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne