NGC 3115 | |
Galaktyka soczewkowa NGC 3115 | |
Dane obserwacyjne ( Epoka J2000.0 ) | |
---|---|
Konstelacja | Sekstans |
Rektascensja (α) | 10 H 05 m 14.0 s |
Deklinacja (δ) | −07 ° 43 ′ 07 ″ |
Pozorna wielkość (V) | 8,9 9,9 w paśmie B |
Połysk powierzchni | 11,99 mag / am 2 |
Pozorne wymiary (V) | 7,2 ′ × 2,4 ′ |
przesunięcie ku czerwieni | 0,002212 ± 0,000013 |
Kąt położenia | 87 ° |
Lokalizacja w konstelacji: Sextant | |
Astrometria | |
Prędkość radialna | 663 ± 4 km / s |
Dystans | 9,26 ± 0,69 Mpc (~ 30,2 mln al ) |
Charakterystyka fizyczna | |
Rodzaj obiektu | Galaktyka soczewkowa |
Typ galaktyki | S0; E-S0; I / O0? |
Wymiary | 63 000 al |
Odkrycie | |
Odkrywcy | William Herschel |
Przestarzały | 22 lutego 1787 |
Oznaczenie (a) |
PGC 29265 UGCA 199 MCG -1-26-18 Caldwell 53 |
Lista galaktyk soczewkowych | |
NGC 3115 ( Caldwell 53 ), zwana także galaktyką Wrzeciono , jest galaktyką soczewkowatą znajdującą się w konstelacji Sextant około 30 milionów lat świetlnych od Drogi Mlecznej . Został odkryty przez niemiecko - brytyjskiego astronoma Williama Herschela w 1787 roku . NGC 5866 jest również znana jako Galaktyka Wrzeciona.
NGC 3115 była używana przez Gérarda de Vaucouleurs jako galaktyka typu morfologicznego S0 - sp w jego atlasie galaktyk.
NGC 3115 przedstawia szeroką linię HI i posiada pasywne jądro (PAS dla pasywnego jądra ). Z jasnością powierzchni równej 11,99 mag / AM 2 , możemy zakwalifikować jako NGC 3115 galaktyki o dużej jasności powierzchni.
Prawie czterdzieści nie oparte na pomiarach przesunięcie ku czerwieni ( przesunięcie ku czerwieni ) daje odległość 10,279 ± 2,730 Mpc (~ 33,5 miliona al ), która jest zawarta w odległościach obliczonych przy użyciu wartości przesunięcia.
W 1992 roku John Kormendy z University of Hawaii i Douglas Richstone z University of Michigan ogłosili, że zaobserwowali supermasywną czarną dziurę w galaktyce NGC 3115. Obliczenia oparte na prędkościach orbitalnych gwiazd prowadzą do wniosku, że masa centralnej czarnej dziury wynosi około miliarda mas Słońca ( ). Według badań 76 galaktyk przeprowadzonych przez Alistera Grahama masa tej supermasywnej czarnej dziury wynosi 9,1+10,3
−2,8x 10 8 . Większość gwiazd w tej galaktyce jest stara, a NGC 3115 wykazuje niewielką aktywność. Zatrzymał się również wzrost czarnej dziury.
Z drugiej strony, badanie gorących gazów tej galaktyki zostało przeprowadzone przy użyciu danych z domeny rentgenowskiej zebranych przez Kosmiczny Teleskop Chandra w 2011 roku. Astronomowie zaobserwowali przepływ gorącego gazu płynącego w kierunku centralnej supermasywnej czarnej dziury.
Dane Chandra są pokazane na niebiesko, a dane optyczne VLT są na złotym obrazie złożonym. Punktowe źródła obrazu Chandry to głównie układy podwójne, których zewnętrzne warstwy gwiazdy są skierowane w stronę gwiazdy czarnej dziury lub gwiazdy neutronowej . Wstawka przedstawia centralną część obrazu Chandry, z supermasywną czarną dziurą w środku. W miejscu supermasywnej czarnej dziury nie widać żadnego źródła punktowego, ale zamiast tego znaleziono plateau emisji promieniowania rentgenowskiego zarówno z gorącego gazu, jak i połączonych emisji promieniowania rentgenowskiego z nierozdzielonych gwiazd podwójnych.
Aby wykryć skutki czarnej dziury, astronomowie odjęli sygnał rentgenowski gwiazd podwójnych od sygnału gorącego gazu znajdującego się w centrum galaktyki. Następnie, badając gorący gaz w różnych odległościach od czarnej dziury, astronomowie zaobserwowali krytyczny próg, w którym ruch gazu zaczyna być zdominowany przez grawitację supermasywnej czarnej dziury i spada w jej kierunku. Odległość od czarnej dziury, w której to występuje, nazywana jest promieniem Bondiego . Kiedy gaz przepływa do czarnej dziury, jest kompresowany, przez co staje się gorętszy i jaśniejszy, co jest sygnaturą widoczną w polu rentgenowskim. Astronomowie odkryli, że wzrost temperatury gazu zaczyna się około 700 lat świetlnych od czarnej dziury, w której znajduje się Promień Bondiego. Ta odległość oznacza, że masa centralnej czarnej dziury NGC 3115 jest około dwa miliardy razy większa od masy Słońca, co potwierdza poprzednie wyniki obserwacji optycznych. Czarna dziura NGC 3115 byłaby wówczas jedną z ponad miliarda mas Słońca, która jest najbliżej Ziemi.
Supernowa SN 1935B została odkryta w NGC 3115 1 kwietnia przez człowieka imieniem Samaha. Rodzaj tej supernowej nie został określony.