NGC 2346 | |
Mgławica planetarna NGC 2346 | |
Dane z obserwacji ( Epoka J2000.0 ) | |
---|---|
Konstelacja | Jednorożec |
Rektascencja (α) | 07 godz. 09 m 23,0 s |
Deklinacja (δ) | -00 ° 48 ′ 33 ″ |
Pozorna wielkość (V) | 11,6 11,8 w paśmie B |
Pozorne wymiary (V) | 0,87 ' |
Lokalizacja w konstelacji: Jednorożec | |
Astrometria | |
Dystans | ~2 000 al (~613 szt ) |
Charakterystyka fizyczna | |
Rodzaj obiektu | Mgławica planetarna |
Wymiary | ∼0,50 al. (∼0,153 szt. ) |
Odkrycie | |
Odkrywca (y) | William Herschel |
Przestarzały | 5 marca 1790 r |
Oznaczenie (e) | PK 215 + 3,1 CS = 11,2 |
Lista mgławic planetarnych | |
NGC 2346 to dwubiegunowa mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Jednorożca w pobliżu równika niebieskiego . Został odkryty przez niemiecko - brytyjskiego astronoma Williama Herschela w 1790 roku .
NGC 2346 jest niezwykła, ponieważ wiadomo, że jej gwiazda centralna jest w rzeczywistości parą gwiazd na orbicie blisko siebie z okresem zaledwie 16 dni. Uważa się, że gwiazdy w tej parze były pierwotnie szerzej rozdzielone. Jednak ewolucja jednego z nich przekształciła ją w czerwonego olbrzyma i dosłownie połknęła swojego partnera. Następnie zbliżyła się spiralnie w kierunku czerwonego olbrzyma. Później, gdy odsłonięto gorące jądro czerwonego olbrzyma, uciekł z niego szybszy wiatr gwiazdowy prostopadle do mgławicy. To właśnie spowodowałoby napompowanie dwóch ogromnych „bąbelków” i byłoby początkiem dwubiegunowej formy NGC 2346. Uważa się, że jest to dwuetapowy proces, który dał początek mgławicy w kształcie motyla.