NF Z 42-013

Norma NF Z 42-013 opublikowana przez AFNOR w 1999 r., następnie zaktualizowana w 2001 r., następnie w 2009 r. i ostatnio w 2020 r., określa zestaw wymagań funkcjonalnych, organizacyjnych i infrastrukturalnych oraz zaleceń dotyczących projektowania i eksploatacji systemu archiwizacji elektronicznej (EAS). Tekst normatywny odnosi się do organizacji wokół funkcji elektronicznej archiwizacji, transferu, konserwacji, dostępności, komunikacji i zarządzania usuwaniem, interoperacyjności SAE, restytucji i odwracalności.

Od 2009 roku tytuł normy brzmi: „Specyfikacje dotyczące budowy i eksploatacji systemów komputerowych zapewniających zachowanie i integralność dokumentów przechowywanych w tych systemach”.

W 2020 roku tekst normatywny zmienia się dogłębnie i tytuł staje się: „Archiwizacja elektroniczna”.

Zmieniony standard ma na celu:

Podstawowe klucze standardu

Kluczowe punkty normy to:

Rewizja standardu

Pierwsza wersja standardu datowana na grudzień 1999. Pierwsza wersja z 2001 r. ograniczyła stosowanie zaleceń standardu do dysku WORM . Druga wersja, opracowana w ramach Komisji Normalizacyjnej 171 („Archiwizacja – Cykl życia dokumentu i bezpieczeństwo danych”), została przyjęta w dniu4 lutego 2009przez radę dyrektorów AFNOR. Ta wersja standardu odpowiada repozytorium specyfikacji opartemu na wymaganiach. Dwa poziomy wymagań (minimalny i dodatkowy) są wyszczególnione i umożliwiają ustanowienie EAS zgodnie z potrzebą lub obecnymi ograniczeniami. Należy zauważyć, że stosowanie technik przechowywania innych niż WORM jest obecnie ujęte w rewizji normy z 2009 roku.

Nowa wersja standardu NF Z42-013 została sfinalizowana w: luty 2019przez CN171. Ta nowa wersja została poddana publicznemu badaniu wmarzec 2019 skutkuje publikacją nowego tekstu w październiku 2020 r. Ta nowa wersja nosi indeks NF Z42-013:2020.

Zastosowanie i odmiany normy

Certyfikacja, znak NF 461, aprobata SIAF

Certyfikacja oparta na referencji w oparciu o normę NF Z 42-013 oraz normę ISO 14641-1 została opublikowana w dniu 17 grudnia 2012. Jest dostępny dla organizacji i firm, które chcą wdrożyć SAE zgodnie z wymaganiami normy, a także dla firm oferujących usługi archiwizacji elektronicznej osób trzecich w celach próbnych. Zakres certyfikacji może dotyczyć wyłącznie archiwizacji elektronicznej lub archiwizacji elektronicznej i wiernej digitalizacji. SAE certyfikowane zgodnie z normą otrzymują znak NF 461 wydany przez AFNOR Certification, niezależną jednostkę certyfikującą akredytowaną przez Francuską Komisję Akredytacyjną (COFRAC) . Zasady certyfikacji znaku są swobodnie dostępne na stronie internetowej NF Mark . Lista certyfikowanych NF461 systemów archiwizacji do użytku wewnętrznego, niekomercyjnego i komercyjnego jest dostępny na oficjalnej stronie znaku NF.

Po rewizji normy w 2020 roku, system referencyjny certyfikacji NF 461 jest rewidowany. Nowa wersja zasad certyfikacji zostanie udostępniona online przez Afnor Certification w 2021 r. Znak NF 461 oparty na nowych zasadach certyfikacji stanie się warunkiem wstępnym uzyskania zatwierdzenia SIAF od 01.01.2021.

Norma ISO

Norma NF Z 42-013 w wersji z 2009 roku została przetłumaczona na język angielski i dała początek normie ISO 14641-1 . w 2018 roku zmieniono tytuł i numerację normy ISO. Norma nosi numer ISO 14641:2018, a jej tytuł brzmi: „Archiwizacja elektroniczna – Projekt i eksploatacja systemu komputerowego do zintegrowanej archiwizacji dokumentów elektronicznych – Specyfikacje”

Uwagi i referencje

  1. Dziennik Urzędowy z dnia 26 lutego 2009 r., s. 3444

Zobacz również

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny