Muzeum Narodowego Banku Belgii

Muzeum Narodowego Banku Belgii jest muzeum znajduje się w Brukseli , a należących do Narodowego Banku Belgii . Muzeum przedstawia publiczności przegląd historii pieniądza w Belgii i reszcie świata w zakresie wymiany barterowej z obecnym wykorzystaniem monet i banknotów euro . W dużej mierze wyjaśniono tam role i zadania Narodowego Banku Belgii.

Historyczny

Narodowy Bank mieści się muzeum od roku 1982. Znajduje się w Brukseli , rue du Bois Sauvage do roku 2013, to tymczasowo przeniesiony do Boulevard de Berlaimont do remontu w nowym miejscu w 2018 roku, rue Montagne aux Herbes Potagere.

Kolekcja

W zbiorach muzeum znajdują się przedmioty ilustrujące życie finansowe, gospodarcze i pieniężne: banknoty, monety, rysunki, obrazy, meble bankowe, przyrządy pomiarowe, wagi, archiwa, fotografie… Zbiory te tworzą niezwykłą i niepowtarzalną całość, z której mogą korzystać badacze, muzea czy organizatorzy wystaw.

Waluty towarowe

Ta kolekcja obejmuje ponad 300 obiektów zwanych „walutami towarowymi”, ponieważ były one używane jako środek płatniczy lub wymienny, zarówno do płatności bieżących, jak i do wyjątkowych transakcji (posag weselny, ceremonie itp.). Ich kształty są bardzo zróżnicowane (produkty naturalne, rękodzieło itp.) I pochodzą z całego świata. Część tej kolekcji jest prezentowana w muzeum, ale całą kolekcję można obejrzeć online.

Dokumenty ikonograficzne

Muzeum posiada bogaty zbiór dokumentów ikonograficznych dotyczących zarówno numizmatyki, jak i historii gospodarczej i finansowej, a także liczne mapy, plany i widoki głównych miast Belgii. Reprezentowane są różne media: stare obrazy, rysunki, ryciny, gobeliny i fotografie. W kolekcji znajduje się również cała seria projektów banknotów, z których część jest prezentowana w muzeum.

Medale

Liczne medale uzupełniają zbiory muzeum bankowego. Wykonywane są zazwyczaj na pamiątkę osoby lub wydarzenia.

Monety

Kolekcja monet w muzeum Banku Narodowego obejmuje ponad 2500 lat: najstarsza data z czasów panowania Krezusa (560-547 pne), ostatniego króla Lidii w Azji Mniejszej; najnowsze to okolicznościowe monety euro. Oprócz serii monet, które ilustrują ewolucję pieniądza na przestrzeni wieków, kolekcja składa się głównie z monet używanych na terytorium Belgii. Najbardziej niezwykłe są eksponowane w muzeum.

Bilety

Najważniejszą częścią kolekcji numizmatycznej są banknoty. Ponad 24 000 nominałów świadczy o ogólnym rozwoju monetarnym i gospodarczym. Bilety pochodzą głównie z Belgii, ale również pochodzą z całego świata. W Internecie można obejrzeć specjalną kolekcję biletów awaryjnych wydanych w czasie I wojny światowej.

Kurs

Pierwszy obwód dotyczy misji i działań banku centralnego poprzez scenografię, która ma być bardzo interaktywna. Dzięki audioprzewodnikowi odwiedzający mogą czasem dowiedzieć się więcej na temat emisji monet i banknotów przez Narodowy Bank, czasem sprawdzić swoją wiedzę o Eurosystemie lub zostać poproszeni o sprawdzenie poziomu inflacji.

Drugi obwód śledzi ewolucję środków płatniczych i daje zaszczytne miejsce historycznym zbiorom muzeum. Monety towarowe, stare przedmioty giełdowe, monety i banknoty z innej epoki łączą się w chronologiczny fresk, który zabierze odwiedzających w podróż w czasie i dookoła świata.

Wreszcie ostatni obwód skupia serię przedmiotów związanych z tematem pieniędzy; w ten sposób pokazuje, do jakiego stopnia jest obecny w naszym codziennym życiu.

Budynek

Budynek, w którym obecnie mieści się Muzeum Narodowego Banku Belgii, został zbudowany w latach 1872-1874 dla Credit Union (przemianowanego w 1901 roku na Union du Crédit de Bruxelles), banku założonego w 1848 roku przez bankiera Jonathana Bischoffsheima . Dzielnica, położona w pobliżu tętniących życiem bulwarów miasta, została właśnie uporządkowana i przeżywała komercyjny renesans.

Po długim okresie działalności jako niezależny bank Brukselska Unia Kredytowa została w 1969 roku przejęta przez United California Bank, który utworzył tam filię. W 1979 roku Narodowy Bank Belgii zakupił z kolei budynek, a także kilka budynków w bezpośrednim sąsiedztwie, aby rozbudować swoją siedzibę. Fundacja Króla Baudouina mogła go tymczasowo zbyć. W 1984 r. Sklasyfikowano różne elementy budynku. W latach 2004-2009 podjęto szeroko zakrojone prace konserwatorskie.

Kreacja w Brukseli

Budynek został zaprojektowany przez brukselskiego architekta Désiré De Keyser (1823-1897). Ten ostatni uczestniczył w wielkich przewrotach urbanistycznych, które przekształciły Brukselę pod rządami burmistrzów Julesa Anspacha i Charlesa Bulsa. W szczególności sporządził plany Wielkiej Synagogi, która znajduje się przy rue de la Régence 32. De Keyser wybrał architekturę bankową typową dla końca XIX wieku, odzwierciedlającą autorytet i prestiż. Obfite światło i imponujące przestrzenie miały ukazywać potęgę instytucji i dawać klientom zaufanie. Styl budynku jest eklektyczny, łącząc elementy zapożyczone z różnych stylów czy epok. Ogólny projekt jest klasyczny, ale już pojawiają się nowoczesne techniki konstrukcyjne, co skutkuje obecnością metalowych wzmocnień na poziomie kopuł. Techniki te rozwiną się później w kierunku stylu secesyjnego, który osiągnie swój szczyt u progu XX wieku. Neogotycki wpływ wyrażają się w dekoracyjnych rzeźbach przedstawiających motywy roślinne, grymasy chochlików, twarze kobiet lub młodzieży. Ten styl dekoracyjny przeżył szczególny rozkwit w Belgii w połowie XIX wieku. Rzeźby wykonał francuski dekorator Georges Houtstont (1832-1912). Ten ostatni współpracował przy wielu innych projektach w Brukseli, takich jak Colonne du Congrès, Królewskie Konserwatorium i hotel prezesa Narodowego Banku Polskiego.

Przywrócenie

Przed renowacją budynku niewiele zostało z pierwotnego projektu. Różne adaptacje na przestrzeni dziesięcioleci zmieniły jego charakter. Ponadto sucha zgnilizna spowodowała ogromne szkody. Renowacja została przeprowadzona pod nadzorem Królewskiej Komisji Zabytków i Miejsc, która sklasyfikowała wielką salę i kasę biletową ze szklanymi dachami, a także korytarz wejściowy i klatkę schodową ze względu na ich wyjątkowość. Opowiadaliśmy się, w miarę możliwości, za powrotem do pierwotnego stanu, za każdym razem dostatecznie precyzyjne konkretne wskazówki pozwalały odtworzyć jego wygląd. Rezultatem była intensywna renowacja głównych elementów budynku, od fundamentów po dach, w tym posadzki, ściany, stolarkę, ślusarkę, rzeźby i szklane dachy. Przykładowo, większość rzeźb zaginęła lub została poważnie uszkodzona, repliki wykonano na podstawie zdjęć i starych szkiców, stosując tradycyjne techniki rzemieślnicze. Obecny kolor ścian to beż odpowiadający kolorowi pierwotnemu, występujący pod siedmioma kolejnymi warstwami farby.

Kasetony

Sejfy zlokalizowane w piwnicach to wyjątkowe i ciekawe dziedzictwo bankowe. Dwa sklepienia, zabezpieczone na kilka pomysłowych sposobów, zostały w rzeczywistości całkowicie przywrócone do oryginału. Prywatne sejfy obejmują trzy strony każdego ze skarbców.

Uwagi i odniesienia

1. „  Wstęp - Muzeum Narodowego Banku Belgii  ” na www.nbbmuseum.be (dostępny 1 st lipca 2019 )
2. „Kolekcje - Muzeum Narodowego Banku Belgii” na www.nbbmuseum.be (dostępny 1 st lipca 2019 )
3. „  Muzeum Narodowego Banku Belgii, zabytkowym budynku  ” na https://www.nbbmuseum.be/fr/premises (obejrzano 1 st lipca 2019 )

Załączniki

Powiązany artykuł

• Lista muzeów w Brukseli

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona
• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Kongresu
  • WorldCat Id
  • WorldCat