Muzeum Historii Armenii

Muzeum Historii Armenii ( ormiański  : Հայաստանի Պատմության Թանգարան ), dawniej Muzeum-Biblioteka Etnografii i Antropologii , Centralne Muzeum Narodowe Armenii , Muzeum Kultury i Historii , Muzeum Historyczne i Narodowe Historii Muzeum Armenii , jest jednym z głównych muzeów z Armenii .

Założona w 1919 roku , znajduje się na Placu Republiki w Erewaniu , w tym samym budynku co Armeńska Galeria Narodowa . Jego zbiory archeologiczne , etnograficzne , numizmatyczne i dokumentalne obejmują około 400 000 eksponatów.

Historia

W 1918 roku na lądzie u podnóża góry Ararat i wokół Aragatów powstała Pierwsza Republika Armenii . Odtąd wygnani Ormianie z całego świata przybywali do swojego kraju, a Erewan szybko nabył Teatr Narodowy i Szkołę Dramatyczną, Narodowe Konserwatorium Muzyczne Armenii ( 1919 ), a także `` uniwersytet ( 1920 ) i inne instytuty edukacyjne. W dniu r. Utworzono Muzeum-Bibliotekę Etnograficzną i Antropologiczną9 września 1919ze zbiorów Towarzystwa Etnograficznego Armenii Kaukaskiej (przeniesione z Tyflisu ), Muzeum Starożytności Nor Nachiczewanu, Muzeum Starożytności Ani (którego fragmenty zostały przeniesione do Erewania w 1918 r. ) oraz Repozytorium Starożytnych Rękopisów Vagharchapat .

Po sowietyzacji kraju i pod rządami Radzieckiej Socjalistycznej Republiki Armenii , w 1922 r. Stało się Centralnym Muzeum Narodowym Armenii , a następnie Muzeum Kultury i Historii w 1931 r. , A następnie zostało podzielone w 1935 r. I stało się Muzeum Historycznym; z tego podziału powstało Muzeum Sztuki SRR Armenii (obecna Narodowa Galeria Armenii ) i Muzeum Literatury (obecne Muzeum Sztuki i Literatury Charent ). Zostało Narodowym Muzeum Historii Armenii w 1962 r. , Ceduje część swoich zbiorów nowemu Narodowemu Muzeum Etnograficznemu w 1978 r .

Obecną nazwę Muzeum otrzymało w 2003 r. , Po odzyskaniu niepodległości przez państwo i nastąpiła ogromna reorganizacja i wzbogacenie swoich zbiorów.

Lokalizacja

Muzeum znajduje się na Placu Republiki w stolicy Armenii, Erewaniu . Zajmuje pierwsze dwa piętra budynku, w którym mieści się również Narodowa Galeria Armenii .

Podobnie jak wiele budynków zbudowanych na przełomie XIX i XX wieku, aby przekształcić Erewan w stolicę republiki radzieckiej godnej władców Moskwy, architektura tego budynku jest zgodna z neoklasycystycznym stylem narzuconym przez Aleksandra Tamana . Duży budynek z oryginalnie czarnymi fasadami dosłownie stoi na zupełnie nowym Place de la République. W 1978 roku czarny tuf z pierwszych dwóch pięter został zastąpiony białym kamieniem, a jednocześnie dodano nową ośmiokondygnacyjną część wystawienniczą, dzięki czemu budynek stał się jeszcze bardziej masywny.

Kolekcje

Muzeum ma około 400 000 eksponatów (odkryć, zakupów lub darowizn) podzielonych na cztery główne zbiory:

• kolekcja archeologiczna (35% eksponatów) rozciąga się od paleolitu do średniowiecza , w tym z okresu urartyjskiego i hellenistycznego  ;
• kolekcja numizmatyczna (45% pokoi) łączy wiele elementów różnego pochodzenia datowany na V th  wieku  pne. AD , bilety oraz znaczki i medale  ;
• zbiór etnograficzny (8% egzemplarzy) obejmuje tekstylia (zwłaszcza ormiańskie dywany ), elementy metalowe, drewniane i ceramiczne , broń i różne dokumenty etnograficzne;
• kolekcja dokumentalna (12% prac) składa się głównie z negatywów .

Status

Muzeum jest niekomercyjną organizacją rządową zależną od Ministerstwa Kultury. Jest w całości finansowany przez państwo, do którego należą jego zbiory i budynek, w którym się znajdują.

Obejmuje pięć działów:

• archeologia;
• numizmatyczny;
• etnografia;
• Współczesna historia;
• przywrócenie.

Uwagi i odniesienia

1. Anahide Ter Minassian , 1918-1920 - The Republic of Armenia , Complex editions, Brussels, 1989 (przedruk 2006) ( ISBN  2-8048-0092-X ) , str.  184-185.
2. Gérard Dédéyan (reż.), Historia narodu ormiańskiego , Privat, Toulouse, 2007 ( ISBN  978-2-7089-6874-5 ) , s.  604.
3. (en) "  History of the Museum  " , w Muzeum Historycznym Armenii (dostęp 18 czerwca 2009 ) .
4. Gérard Dédéyan (reż.), Op. cit. , s.  814
5. (w) „  Visitor Information  ” on History Museum of Armenia (dostęp 18 czerwca 2009 ) .
6. Sèda Mavian, Armenia , pot. „Guides Évasion”, Hachette, Paryż, 2006 ( ISBN  978-2-01-240509-7 ) , s.  74-75.
7. (w) „  Archeological Collections  ” on History Museum of Armenia (dostęp 19 czerwca 2009 ) .
8. (w) „  Numismatic Collections  ” on History Museum of Armenia (dostęp 19 czerwca 2009 ) .
9. (w) „  Ethnographic Collection  ” on History Museum of Armenia (dostęp 19 czerwca 2009 ) .
10. (w) „  Collection of Negatives  ” w Muzeum Historycznym Armenii (dostęp 19 czerwca 2009 ) .
11. (w) „  State Non-Commercial Organiziments and Closed Stock Companies  ” , na temat Ministerstwa Kultury Republiki Armenii (dostęp: 19 czerwca 2009 r . ) .
12. (w) „  Department of Archaeology  ” w Muzeum Historycznym Armenii (dostęp 19 czerwca 2009 ) .
13. (w) „  Department of Numismatics  ” w Muzeum Historycznym Armenii (dostęp 19 czerwca 2009 ) .
14. (w) „  Department of Ethnography  ” w Muzeum Historycznym Armenii (dostęp 19 czerwca 2009 ) .
15. (w) „  Department of Modern History  ” w Muzeum Historycznym Armenii (dostęp 19 czerwca 2009 ) .
16. (w) „  Department of Restoration  ” w Muzeum Historycznym Armenii (dostęp 19 czerwca 2009 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Urartu Art
• Historia Armenii
• Lista muzeów w Armenii
• Sisian Historical Museum (stary aneks)

Linki zewnętrzne

• (en) „  The History Museum of Armenia  ” (dostęp 18 czerwca 2009 ) .