Monique Thomassettie
Monique Thomassettie
Monique Thomassettie jest belgijski pisarz i malarz urodzony w Brukseli na5 marca 1946
Bibliografia
-
Cień Boga (opowieści), Le Mât de Misaine, 1989
-
Sympatyczny atrament (wiersze), Le Non-Dit, 1992
-
Podróż lub pamiętnik malarza (opowieści), przedmowa Michel Joiret, Luce Wilquin, 1993
-
De Blancs Oiseaux pije światło (wiersze), Le Un-Dit, 1994
-
Martwe liście ślizgające się w czystej wodzie (wiersze dorastania), Non-Dit, 1994
-
Verbes-Oriflammes (teksty i tabele), przedmowa Luc Norin, Luce Wilquin, 1995
-
Le Maître d'Or (powieść epistolarna), Luce Wilquin, 1996
-
Tryptyk (wiersze), Luce Wilquin, 1997. Pierwsza część: L'Ange Diagonale , przetłumaczona na język chorwacki przez Tomislava Dretara pod tytułem Dijagonala-Andjeo , Mode Est-ouest, 2000.
-
Piersi księżyca (opowieści), Luce Wilquin, 1998
-
Bóg na moście (opowiadanie), prowincja Chouette, 1999
-
La Grace (wiersze), Characters, 1999
-
Tryptyk teatralny :
-
Le Mystère de Sonia D'Ombrelaine , wprowadzenie Jacques De Decker, Postacie, 2000
-
Wyrocznia , Postacie, 2000
-
Hearth , Characters, 2000
-
The Scope of Exile (powieść epistolarna), Lux, 2001
-
Wariacje na sen na temat absolutnie nieuchwytnego (wiersze), Maison de la Poésie d'Amay, 2002
-
Originaël (teatr), Postacie, 2003
-
Pełny łuk tęczy (wiersze), La Page, 2004
-
The Source of Incandescence (opowieść), La Page, 2004
-
Promised Music (opowieść), Eole, 2004
-
L'Infrangible vision (wiersze), Eole, 2005
-
W delikatny poranek wieczności (opowieść), Eole, 2005
-
Kosmiczna wiosna (dialog), Biblioteka BELA, [1] , 2004
-
Cud! (teatr), Biblioteka BELA, 2005
-
La Source raphaëlle (historia), Eole, 2006
-
Retrouvaille (powieść), Eole, 2006
-
The Unraveled Soul (opowieści), Eole, 2006
-
Serce symfoniczne (opowieść), Biblioteka BELA, 2006
-
Źródłem jest matka oceanu (wiersze), Les Elytres, 2006
-
A Moving Suite (nowy), City of Mons, 2007
-
Une Guide joyeuse (nowy), płyta Rotary Club of Soignies, 2007
-
Wiciokrzewy nocy (poezja), MEO, [2] , 2007
-
My Beautiful Pearl Swan (bajka), Chloé des Lys, 2007
-
Opera Sidereal (trzy fantastyczne opowieści), M on é vei L, 2008
-
T limiaslo (wiadomości), MEO, 2008
-
W przeplocie mojej Temperance (wiersze), M on é vei L, 2008
-
Opera Sidereal (trzy fantastyczne opowieści), M on é vei L, 2008
-
Salve Regina , (teatr) M on é vei L, 2009
-
Owoc Edenu, to boska dobroć zepchnięta na drzewo humanistyczne na końcu elastycznego ramienia (powieść wężowa, filozoficzna i filopsychiczna), M on é vei L, 2009
-
Name of Goddess (opowiadania), M on é vei L, 2009
-
Babcia z gór i dzieciństwo doliny , wiersz z rysunkami, MEO, 2010
-
Moje butelki w morzu zawierały burze (wiersze z 3 reprodukcjami kolorowych obrazów), MEO, 2011
-
Moments d'une Psyché , (rysunki i obrazy czarno-białe, z tekstami i wywiadem), MEO, 2011
-
Un arpège de paix (bajki i wiersze), M on é vei L, 2011
-
Punkt dźwięczności, po którym następuje kołyszący pasaż (wiersze i 8 prac plastycznych w kolorze i czarno-białe), M on é vei L, 2011
-
Enjambées (wiersze i 7 reprodukcji obrazów w kolorze), M .EO, 2012
-
Ascending vertigo (wiersze i 8 kolorowych reprodukcji obrazów), M .EO, 2012
-
Tour d'Atmos, a następnie Histoire sans mots (praca przezroczysta - przypowieść), M on é vei L, 2012
-
W rytmie balansu czyli Moja senna siła (poezja i 14 kolorowych prac plastycznych), M .EO, 2013
-
Kamień otwiera się, uwalnia złożone (mikstura i 9 plastikowych prac w kolorze lub czarno-biała + jedna autorstwa Véronique Adam, córka autora), M .EO, 2013
-
Intuition Tome I (Mix), M on é vei L, 2014
-
Mes intimismes (open mix z dwojgiem drzwi), M .EO, 2014
-
Entre-Musiques (poezja), M .EO, 2014
-
De Blancs Oiseaux drink la Lumière (wiersze), wznowienie, MEO, 2015
-
Vogue the Earth? Vogue the World? (poezja), MEO, 2015
-
Intuition Tome II (Mixture), M on é vei L, 2015
-
Intuition Tome III (Mixture), M on é vei L, 2015
-
Sympatyczny atrament (wiersze), wznowienie, MEO, 2016
-
Intuition Tome IV (Mix), M on é vei L, 2016
-
Intuition Tome V (Mix), M on é vei L, 2016
-
Intuition Tome VI (Mix), M on é vei L, 2017
-
Intuition Tome VII (Mix), M on é vei L, 2018
-
Woda, która stała się ciałem (wiersze), M on é vei L, 2018
„ Praca Monique Thomassettie śledzi wiele dziwnych, wędrujących ścieżek. Nieustannie prowadzi nas tam, gdzie prawie nie byliśmy przyzwyczajeni. Artystka idzie, gubi się. Ona nas traci. Ale ta forma żałoby jest nam potrzebna, bo właśnie uczy przetrwania (...). To sprawia, że dryfujemy od wyobrażenia do symboliki ”(Jean-Luc Dubart, Dossier L n ° 53 du SLL,
1998 ).
„ Monique Thomassettie jest (...) w pogoni za tym, co sprawia, że nasz wszechświat, nasze przeznaczenie w ich niemożliwym do zdobycia zakresie. (...) Ten artysta stoi dziś na czele około dwudziestu książek, w których teatr, poezja, powieść, opowiadanie, opowiadanie tworzą od 1989 r. Fresk refleksji, obrazu, myśli, której obwód i środek są wszędzie i których topory występują we wszystkich formach ”(Luc Norin,
La Libre Belgique du
27 sierpnia 2004).
„ … Żadna szuflada nie jest odpowiednia dla tej niesklasyfikowanej literatury, o obfitym bogactwie, poetyckiej medytacji nad snem i rzeczywistością, na różnych poziomach i źródłach wiedzy…” (Gilpro, Criticslibres.com)
„Imponująca bibliografia Monique Thomassettie jest odzwierciedleniem jej kariery, gęsta i bogata, ciekawa też wszystkiego. Każda książka jest podróżą, zaproszeniem do podróży przez świat, który należy ponownie przeczytać i wchłonąć, bez wahania się przed ponownym czytaniem, aby delektować się esencją każdego słowa ”. Sahkti, critiqueslibres.com
Linki zewnętrzne