| Realizacja |
Claude Nuridsany Marie Pérennou |
|---|---|
| Ojczyźnie |
Francja Szwajcaria Włochy |
| Dobry | film dokumentalny |
| Czas trwania | 75 minut |
| Wyjście | 1996 |
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Microcosmos: The People of the grass to francuski film z 1996 roku poświęcony małym zwierzętom (w tym owadom , ale nie tylko). Jest filmowany za pomocą specjalnie stworzonych kamer makro. Mikrokosmos jest uważany za najbardziej innowacyjny film dokumentalny o owadach. Nominowany przez wielu Cezarów.
„Aktorzy” filmu, owady i inne zwierzęta lądowe i wodne, to, w kolejności ich pojawienia się na ekranie:
Jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć konieczne było wynalezienie szytych na miarę narzędzi do sfilmowania „postaci” filmu, owadów , tak jak kręci się aktorów w filmach fabularnych: aby móc towarzyszyć ich działaniom śledząc ujęcia , ruchy. inne panoramiczne, tak aby nadać im rangę prawdziwych bohaterów. Po dwóch latach starań, dzięki specjaliście od silników krokowych Romano Prada, udało się uruchomić „ sterowanie ruchem ” (robot kontrolujący wszystkie ruchy kamery na odległość) . To duży aparat 35 mm prowadzony opuszkami palców z dokładnością do dziesiątych części milimetra i bez wibracji. Ta 300-kilogramowa maszyna została zawieszona na betonowym suficie studia zdjęciowego zbudowanego specjalnie na potrzeby filmu w małej wiosce w Causse Comtal . Ponad trzy czwarte filmu nakręcono w studiu, ale w studiu znajdującym się na otwartym polu na łące w Aveyron. Prawie każda scena w filmie jest mieszanką ujęć nakręconych na zewnątrz, w całym studiu oraz ujęć wykonanych za pomocą sterowania ruchem .
Dźwiękowe uniwersum filmu to mieszanka prawdziwych dźwięków, uchwyconych w terenie za pomocą specjalnych mikrofonów, oraz dźwięków stworzonych przez „ sound designera ” i montażystę dźwięku Laurenta Quaglio , podczas montażu filmu, po dyskusji z reżyserami. Bruno Coulais , kompozytor muzyki, ściśle współpracował z montażystą dźwięku, tak że często nie wiadomo, czy słyszane dźwięki pochodzą od instrumentów muzycznych, czy od owadów.
Microcosmos zajęło dwa lata pisania scenariusza, dwa lata przygotowań, trzy lata zdjęć i dziewięć miesięcy montażu i miksowania.
Claude Nuridsany i Marie Pérennou , reżyserzy Mikrokosmosu , wyprodukowali następnie Genesis (wydany w 2004), „naturalną opowieść”, w której griot opowiada o stworzeniu świata, narodzinach wszechświata, powstaniu Ziemi, pojawienie się życia, pojawienie się wody, podbój „ziemskiego raju”. Następnie nakręcili La Clé des Champs (wydany w 2011 roku).
Prezentowany poza konkursem w Cannes , Microcosmos otrzymał Nagrodę Techniczną przyznawaną przez Commission supérieure technology de l'image et du son . Został dobrze przyjęty w Niemczech , Szwajcarii , Belgii , Japonii , Korei Południowej , a nawet w Stanach Zjednoczonych . We Francji film obejrzało w kinach ponad 4 000 000 widzów, pięć nagród na Cezarach 1997 : fotografia , montaż , dźwięk , muzyka i producent . Można to wytłumaczyć faktem, że jak zwykle, w formie filmów dokumentalnych o zwierzętach, oglądanie tego rodzaju obrazów i produkcji w telewizji było już powszechne, ponieważ jeszcze w 1996 roku było to całkiem nowe. osiągnięć w kinie. W 1992 roku otrzymał nagrodę specjalną za Pomoc w Twórczości od Gan Foundation for Cinema .
w lipiec 1997film na DVD montuje Éditions Montparnasse . Wraz z Les Enfants de Lumière jest to pierwszy film DVD na rynku europejskim. Film jest również montowany na Blu-Ray przez Pathé i na kasecie VHS .
Książka z fotografiami zaczerpniętymi z filmu została wydana przez Éditions de la Martinière w 1998 roku ( ISBN 978-2732422473 ) (159 stron).