Mesías Maiguashca

Mesías Maiguashca Biografia

Narodziny	24 grudnia 1938 Quito
Narodowości	Ekwadorski Kolumbijczyk
Trening	Hochschule für Musik und Tanz Köln
Zajęcia	Kompozytor , profesor uniwersytetu

Inne informacje

Pracował dla	Hochschule für Musik Freiburg ( we )
Gatunek artystyczny	Opera

Mesías Maiguashca (ur24 grudnia 1938in Quito ), jest ekwadorskim kompozytorem specjalizującym się w nowej muzyce, w szczególności muzyce elektroakustycznej .

Biografia

Maiguashca studiował w National Conservatory of Quito, w Eastman School of Music w Rochester w stanie Nowy Jork (1958-1963), w Di Tella Institute w Buenos Aires pod kierunkiem Alberto Ginastera (1963-1964) oraz w Hochschule für Musik w Kolonii, gdzie współpracował z Karlheinzem Stockhausenem . W latach 1965-1966 powrócił do Quito, aby uczyć w Conservatorio Nacional de Música , ale w 1966 powrócił do Niemiec, aby uczęszczać na zajęcia w Hochschhule für Musik w Kolonii oraz na letnie zajęcia w Darmstadt (1966-1967).

Maiguashca ściśle współpracował z Stockhausen w tym Westdeutscher Rundfunk muzyki elektronicznej studio w Kolonii od 1968 do 1972. Uczestniczył także z zespołem Stockhausen na Expo 70 w Osace . Przygotował również nagranie zbiorowej kompozycji Ensemble zorganizowanej przez Stockhausena na kurs w Darmstadt w 1967 roku. W 1971 roku założył wraz z innymi kompozytorami i wykonawcami grupę Oeldorf , pracował w Europejskim Centrum Badań Muzycznych w Metz, a także w IRCAM w Paryżu i ZKM, Zentrum für Kunst und Medientechnologie w Karlsruhe.

Uczył w wielu miastach, w tym w Metz, Stuttgarcie, Bazylei, Quito i Györ. W latach 1990-2004 był profesorem muzyki elektronicznej w Musikhochschule we Fryburgu, gdzie mieszka od 1996 roku.

Muzyka i pisma

Pracuje

Iridiscente , na orkiestrę, obiekty dźwiękowe i elektroakustyka, 2009
Ton-Geographie IV na instalację dźwiękową, skrzypce, wiolonczelę, flet, puzon i obiekty dźwiękowe, 2007
Boletín y elegía de las Mitas , Scenic cantata on a text by César Dávila Andrade, 2006-7
El Tiempo na 2 flety, 2 klarnety, 2 wiolonczele, 2 perkusje i elektronikę, 1999-2000
mini-opera Los Enemigos wystąpiła po raz pierwszy31 października 1997 w Karlsruhe w Niemczech.
The Spirit Catcher na wiolonczelę i live electronics, 1993
Drugi Dodano na 2 fortepiany. 1985
Fmelodies II na wiolonczelę, perkusję i taśmę, 1984
... y ahora vamos por aquí ... praca na 8 instrumentów i taśmę magnetyczną, 1977
ÜBUNGEN na skrzypce i syntezator, 1972
AYAYAYAYAY muzyka konkretna i elektroakustyczna, 1971

Kompletny katalog dostępny na jego „stronie kompozytora ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )

Bibliografia

Maiguashca, Mesias. 1975. „Information zu Übungen für Violine, Klarinette und Violoncello”. Feedback Papers 9 (lato): 228–32.
Maiguashca, Mesias. 1985. „Zu FMELODIES” Neuland Jahrbuch 5: 288–96.
Maiguashca, Mesias. 1987. „Espectro - armonía - melodía - znaczek”. Magazyn Opus , nr. 13 (czerwiec, red. Arturo Rodas , przekład z angielskiego: Ramiro Salvador Roldán): 10–19.
Maiguashca, Mesias. 1991. „Widmo - harmonia - melodia - barwa”. W Le timbre, métapore pour la composition , pod redakcją Jean-Baptiste Barrière , Catherine Delaruelle i Anne Grange, w przekładzie Esther Starkier i Alain Galliari, 402–11. Paryż, Bourgois.

Dyskografia

Prądy muzyki komputerowej 5 (Wergo 20252):

Mesias Maiguashca, Fmelodies II i prace J. Harvey , G. Loy, Kaija Saariaho , D. Smalley

Czytanie Castañeda (Wergo 20532):

Mesias Maiguashca: The Spirit Catcher , The Tonal , Sacatecas Dance , The Wings of Perception II , El Oro , The Nagual .

OPINIE ZWROTNE STUDIO KÖLN CD 2:

Mesias Maiguashca, Übungen na skrzypce i syntezator z utworami D.Johnsona , K. Barlow, S. Foretic, P. Eötvös i John McGuire. KO Studio Fribourg

ORGEL MUSIK UNSERER ZEIT IV :

Z. Szathmáry spielt Werke po Mesias Maiguashca (Nemos Orgel) und W. Michel, Z. S Zathmáry, H. Otte, C. Lefebvre .

SurPlus Contemporáneos :

Kolekcja Sumak, Música académica ecuatoriana del Siglo XX Mesias Maiguashca, La noche cíclica z dziełami J. Campoverde, P. Freire, A. Rodas , L. Enríquez, E. Flores y M. Estévez. CCEN del Azuay

Źródła

Anderson, Julian . 2000. „Tymczasowa historia muzyki widmowej”. Przegląd Muzyki Współczesnej 19, no. 2 ( Muzyka widmowa: historia i techniki ): 7–22.
Béhague, Gerard. 2001. „Maiguashca, Mesías”. The New Grove Dictionary of Music and Musicians , 2. wydanie, Stanley Sadie i John Tyrrell . Londyn: Macmillan Publishers; New York: Grove's Dictionaries of Music .
Fürst-Heidtmann, Monika. 1993. „Mesias Maiguashca”. W Komponisten der Gegenwart: Loseblatt-Lexikon - Nachlieferung 3, pod redakcją Hannsa-Wernera Heistera i Waltera-Wolfganga Sparrera. Monachium: Text + Kritik Edition .
Kostakeva, Maria. 2001. "Die wandelnde Welt oder die Zeitkristalle?" Die Feinde "Mesiasa Maiguashca. Musiktheater nach der Erzählung " Das geheime Wunder " J.-L. Borgesa ." W Das Musiktheater in den audiovisuellen Medien: „… ersichtlich gewordene Taten der Musik” , wyd. Peter Csobádi, Gernot Gruber i Jürgen Kühnel, 526–34. Anif / Salzburg: Mueller-Speiser. ( ISBN 3851450744 )
Montague, Stephen. 1991. „Mesias Maiguashca”. Przegląd Muzyki Współczesnej 6, no. 1 (Nowe instrumenty do wykonywania muzyki elektronicznej / elektroniki na żywo) : 197–203.
Müller, Hermann-Christoph. 1999. „Schlafende Schönheit: Musiktheaterstücke von Furukawa, Viñao und Maiguashca im ZKM Karlsruhe”. MusikText: Zeitschrift für Neue Musik . Nie. 80 (sierpień): 33–37.
Stockhausen, Karlheinz . 1971. Text zur Musik 3 (1963–1970). Pod redakcją Dietera Schnebela. Kolonia: Verlag M. DuMont Schauberg .

Uwagi i odniesienia

Béhague 2001; Stockhausen 1971, 201–202
Behague, 2001
(De) „ WERGO - Schott Music ” , w Schott Music (dostęp 18 września 2020 ) .
(De) „ WERGO - Schott Music ” , w Schott Music (dostęp 18 września 2020 ) .

Znajomości

(de) (es) Strona kompozytora
Wydawnictwo Tre Media