|
Attaché wojskowy Ambasada Francji w Wielkiej Brytanii | |
|---|---|
| od 1948 |
| Narodziny |
20 maja 1898 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
26 września 1988(w wieku 90 lat) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Specjalna szkoła wojskowa Saint-Cyr Szkoła kawalerii Saumur |
| Czynność | Wojskowy |
| Członkiem |
Stowarzyszenie Francuskojęzycznych Pisarzy Akademii Nauk Zagranicznych |
|---|---|
| Stopień wojskowy | generał porucznik |
| Konflikt | Druga wojna światowa |
| Przykazania | 2. pułk chasseurs à cheval , 2. pułk kirasjerów (od1943) , Szkoła Kawalerii Saumur (1946-1947) |
| Nagrody | |
| Archiwa prowadzone przez | Historyczna Służba Obrony (GR 14 YD 1418) |
Maurice Durosoy jest oficerem generalnym i pisarzem francuskim , urodzonym w 1898 r. W Paryżu, gdzie zmarł w 1988 r. , Współpracownikiem Lyautey w Maroku podczas francuskiego protektoratu i bojownikiem o wyzwolenie .
Urodzony w rodzinie żołnierzy, duchownych i filozofów, Maurice Durosoy zaciągnął się dobrowolnie w wieku siedemnastu lat do armii francuskiej w 1915 r. Po zawieszeniu broni wstąpił do Saint-Cyr , promując Croix de Guerre.
Opuszczając szkołę, został oficerem ds. Ludności rdzennej w Maroku, a następnie szefem biura politycznego Rezydencji Generalnej w 1924 r. Wtedy to został adiutantem, a następnie szefem sztabu marszałka Lyauteya w latach 1924–1934. ., którego przez całe życie będzie uważał za swojego mentora. Po śmierci marszałka został wysłany na misję do Rio de Janeiro . Potem dołączył do Afryki Północnej w randze dowódcy i wykonane kampanii wyzwolenia z 1 st francuskiej Armii Renu i Dunaju.
W 1945 roku objął kierownictwo École de Saumur . Generał brygady w 1947 r. Został szefem sztabu marszałka Juina , po czym został mianowany attaché wojskowym w Londynie i członkiem Komitetu Wojskowego NATO . Zakończył karierę jako Generalny Inspektor Obrony Wewnętrznej i członek Naczelnej Rady Sił Zbrojnych.
Był generałem korpusu, kiedy przeszedł do drugiej sekcji. Ale jego emerytura nie jest nieaktywna: jest przewodniczącym Komitetu Przyjaźni Afrykańskiej. Jest członkiem Overseas Academy of Sciences .
W 1985 roku ożenił się z baronową Simone de Bastard, z domu David-Weill , właścicielką zamku Hautefort w Dordonii . Zmarł trzy lata później i został pochowany w Hautefort .
Wiceprezes Stowarzyszenia Pisarzy Francuskojęzycznych, publikuje w szczególności: