Marion ruggieri

Marion ruggieri Biografia

Narodziny	9 października 1975 r.
Narodowość	Francuski
Czynność	Dziennikarz

Inne informacje

Pracował dla	Francja Inter , Europa 1

Marion Ruggieri , urodzona 9 października 1975 roku , jest dziennikarką , prezenterką radiową i francuską pisarką .

Dziennikarka, pracowała w France Inter i Europe 1 . W 2018 roku była redaktorem naczelnym działu „people-mode-society” magazynu Elle . Jako pisarka opublikowała kilka prac z Editions Grasset .

Rodzina

Marion Ruggieri jest córką François Ruggieri , producenta i reżysera, oraz Eve Augustin-Henrot, znanej jako Eve Ruggieri . Matka Abla (ur. 2009), wyszła za mąż wsierpień 2009ojciec jego syna, producent Paul Barrois, syn Anne-Marie Périer i Claude Barrois oraz pasierb Michela Sardou .

Profesjonalna kariera

Licencjat, od razu rozpoczęła karierę we France Info , gdzie co drugi poranek podpisywała bilet na nastrój pod kierunkiem Philippe Chaffanjon .

Ona współpracuje Na komediowego serialu Le Fou du Roi przedstawionego przez Stéphane Bern na France Inter .

W 2008 roku opublikowała swoją pierwszą powieść Pasce soir, je dîne avec mon père wydaną przez Grasset .

W 2009 roku kierowała stronami kulturalnymi magazynu Elle . Była wówczas redaktorem naczelnym działu „ludzie-moda-społeczeństwo” tego samego magazynu. Współpracuje przy programach Ça balance à Paris on Paris Premiere i Semaine critique! na France 2 w sezonie 2010-2011.

W latach 2011-2016 prezentowała program Il n'est pas deux comme Elle o Europie 1 .

9 kwietnia 2015, w programie, który prowadzi w Europie 1, myląc przedchrześcijańskie relacje biblijne z chrześcijaństwem, wzbudza kontrowersje, twierdząc, że „kamieniowanie zostało wynalezione przez chrześcijan”. Podążając za negatywnymi reakcjami z sieci społecznościowych, zaprzecza temu.

Na początku roku szkolnego 2017 dołączyła do programu C à vous on France 5 , prowadzonego przez Anne-Élisabeth Lemoine .

Marion Ruggieri pisze w magazynie Elle .

Publikacje

• z Yalda Rahimi, Le journal de Yalda , wydanie Grasset & Fasquelle ,14 września 2005 r., 280  pkt. ( ISBN  978-2-246-67581-5 )
• Nie dzisiaj, jem obiad z ojcem: powieść , Paryż, edycje Grasset ,3 czerwca 2009, 217  s. ( ISBN  978-2-253-12665-2 )
• Podaj mi rękę do krzyża , Paris, Grasset editions ,4 kwietnia 2018, 96  pkt. ( ISBN  978-2-246-81592-1 ) Książka ta poświęcona jest jej ostatniemu spotkaniu z Emmanuèle Bernheim , na kilka dni przed jej śmiercią.
• Ginette Kolinka, z Marion Ruggieri, Retour à Birkenau , Paris, Grasset ,2019, 112  s. ( ISBN  978-2-246-82070-3 , EAN  9782246820703 )

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot

Uwagi i referencje

1. Who's Who we Francji , wydanie 2015, s.  1987 .
2. P.-E. Pourquier, „Eve Ruggieri poślubia swoją córkę w pobliżu prezerwatywy” na La Dépêche du Midi , 7 sierpnia 2009.
3. Beaumont - Ruggieri i Sardou na weselu .
4. Anne Demoulin, „Marion Ruggieri, „dziewczyna z gangu”” w dniu 20 minut , 14 grudnia 2014 r.
5. PB „Recenzja książki” na L'Obs , 10 kwietnia 2008 roku.
6. Pokaz dziewcząt w Europie 1 w Le Parisien , 21 sierpnia 2011.
7. Nie, kamienowanie nie zostało wymyślone przez chrześcijan .
8. Pierre Dezeraud, „Marion Ruggieri dołącza do zespołu „C à vous” na PureMédias , 10 lipca 2017 r.
9. Artykuły napisane przez Marion Ruggieri .
10. Prezentacja książki .