| Narodziny | 1952 |
|---|---|
| Narodowość | kanadyjski |
| Czynność | Piosenkarz |
Marie Philippe , urodzona w 1952 roku w Cap-Rouge , była wokalistką i klawiszowcem z Quebecu w latach 1986-1993, obecnie poświęca się nauczaniu, pisaniu i komponowaniu muzyki teatralnej.
Marie Philippe, której prawdziwe nazwisko brzmi Marie Hamel , zaczyna koncertami samotnie na fortepianie, m.in. w Café de Québec l'Ostradamus, a dwa tygodnie później dołącza do jazzowej grupy Ungava. Biorą udział w „ChantAoût”, gdzie poznaje Réjeana Rancourta, który zostanie jej menadżerem. Następnie opuściła Quebec City i osiedliła się w Montrealu, gdzie nakręciła swoje pierwsze programy telewizyjne, w tym „Les Beaux Dimanches”. To z muzykiem Jean-Pierre Boninem wyprodukowała swoje trzy albumy, zanim wycofała się w wieku 34 lat.
Jego główne sukcesy pochodzą z jego dwóch pierwszych albumów MARIE PHILIPPE i II . Pamiętamy wśród nich Save my life , love you, love you , Retiens-moi i jej wspaniałą balladę Je rêve encore, która pozwoliła jej nakręcić swój pierwszy teledysk w 1988 roku. W tym okresie była aktorem otwierającym Daniela Lavoie na gali Olympia w Paryżu i wygrał Grand Prix Ciel / Raymond Lévesque w 1989 roku.
Na swoim drugim albumie wydanym jesienią 1990 roku, zatytułowanym MARIE PHILIPPE 2, podkreśla pop-rockową muzykę i głębokie teksty, które dobrze ilustrują jej kolorowy muzyczny wszechświat, jednocześnie filcowany, delikatny i twardy, zachowując jednocześnie enigmatyczny akcent, który nadał jej styl. . Były tam hity radiowe, w tym pierwszy singiel z albumu On est fait pour s'aimer . O sukcesach Un train d'enfer , Deja passe i Inconséquence , ta piosenkarka i autorka tekstów daje sobie przyjemność oferowania trzech teledysków, które miały dobrą rotację w Musique Plus w 1991 roku. Piąty singiel Un pas de bardziej przeżył radiowe rozczarowanie, podczas gdy bycie jedną z najlepszych części albumu, ale szósty i ostatni singiel z albumu tak, wiem, pozwolił mu powrócić do sukcesu w 1992 roku, zanim pojawił się w Spectrum of Montreal w pełnym pokoju. Pozwoliło mu to również wystąpić w tym samym roku na FrancoFolies de Montréal .
Trzeci album ukazał się w 1993 roku, zatytułowany NEVER TROP DE TENDRESSE , który spotkał się z niepowodzeniem komercyjnym z powodu braku promocji. Tylko utwór tytułowy, który był pierwszym singlem z albumu, cieszył się dobrą rotacją w stacjach radiowych w Quebecu. Po zamknięciu wytwórni Marie Philippe niejako wycofała się z publicznego placu i poświęciła się m.in. muzyce teatralnej i edukacji. Jednak nie przestała pisać i jest teraz dostępna oficjalna strona internetowa, na której można usłyszeć większość produkcji z tych „cichych lat”. Możesz między innymi odkryć zadziwiającą galerię poświęconą jego malarskiej twórczości.
Marie Philippe była dziewięciokrotnie nominowana do nagrody Félix Awards , która nagradza artystów z Quebecu pracujących w przemyśle muzycznym:
Kobieta Performer of the Year (Félix wygrał Céline Dion)
Female Performer of the Year (Félix wygrał Johanne Blouin)
Kobieta Performer of the Year (Félix wygrał Julie Masse)