Marie Mercier (komunard)

Marie Mercier Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 8 stycznia 1850 r
Issoudun
Śmierć 29 sierpnia 1921(w wieku 71)
7. dzielnica Paryża
Narodowość Francuski
Wierność Gmina Paryż
Zajęcia Robotnik , komunard

Marie Mercier, ur.8 stycznia 1850 rw Issoudun i zmarł dnia29 sierpnia 1921w Paryżu ( 7 th  arrondissement ), to pracownik, który był republikański działacz podczas Komuny Paryskiej w 1871 roku.

Biografia

Marie Mercier urodziła się na rue Beaumont w Issoudun .

Podczas gdy wojska wersalskie przejęły kontrolę nad Paryżem, musiała uciekać przed represjami, które oznaczały Krwawy Tydzień , ostatni etap Komuny Paryskiej. W tym samym czasie został zastrzelony jego towarzysz Maurice Garreau , ślusarz i komunard z Turenii, który został dyrektorem więzienia Mazas.25 maja 1871 r.. Miał 24 lata. Wygląda na to, że ojciec Crozes przekazał Marie Mercier list pożegnalny z Garreau opublikowany wówczas przez Victora Hugo .

Victor Hugo zatrudnia Marie Mercier w Vianden, gdy ta ucieka przed represjami. Jego historie ujawniają pisarzowi konkretne okrucieństwo nadużyć wersalskich. W dniu17 czerwca 1871 r., odnotowuje to świadectwo młodej kobiety:

„Widziałem kobietę, która trzymała dziecko w ramionach, zastrzeloną na barykadzie w Faubourg Saint-Antoine. Dziecko miało sześć tygodni i zostało zastrzelone z matką. Żołnierze który zastrzelił matkę i dziecko było 114 th linia. Została zastrzelona za to, że powiedziała: „Ci zbóje z Wersalu zabili mojego męża”. Żona Eudesa, będąca w siódmym miesiącu ciąży, została zastrzelona. Miała cztero- lub pięcioletnią dziewczynkę, która zaginęła. Mówią, że ona też została postrzelona. W La petite Roquette zastrzelono i znaleziono na barykadach około dwóch tysięcy dzieci, które nie miały już ani ojca, ani matki. "

Wydaje się, że Marie Mercier pozostawała blisko Hugo aż do 1878 roku. Swoją sympatię do niej pisze w kilku linijkach swoich wierszy, zwłaszcza w L'Année terrible .

W 1872 wróciła do Francji i pracowała w paryskiej fabryce pędzli przy rue Malher . Skazana na 6 miesięcy więzienia, wyjechała na wygnanie do Londynu w połowieStyczeń 1873. Po amnestii uczestników Komuny w 1880 r. wróciła do Francji. W 1893 roku zajęła się naprawą parasoli w swoim sklepie przy rue de Crimée . Za pośrednictwem wpływowych byłych komunardów w 1905 przejęła kierownictwo kiosku z gazetami na Place Blanche .

Ona umiera 29 sierpnia 1921 w Paryżu.

Hołd

Jego imię nosi plac przed domem stowarzyszenia Issoudun.

Uwagi i referencje

  1. Michel Cordillot, „  Mercier Marie  ” , on maitron.fr ,24 lutego 2020 r.(dostęp 5 marca 2021 )
  2. „  Marie Mercier, communarde issoldunoise  ” , na lanouvellerepublique.fr (dostęp 5 marca 2021 r. )
  3. „  Nie, Komuna nie... (6) Victor Hugo  ” , o La Commune de Paris ,7 maja 2016(dostęp 5 marca 2021 )
  4. "  Issoudun obchodzi komunard Marie Mercier  " na France Bleu ,15 października 2016(dostęp 5 marca 2021 )
  5. Michel Cordillot, „  Garreau Maurice  ” , na maitron.fr ,1 st lutego 2020(dostęp 16 marca 2021 )
  6. Maurice Tourneux , Revue d'histoire littéraire de la France , tom.  109, Armand Colin,2009, s.  811
  7. André Besson , Victor Hugo: życie olbrzyma , Francja-Imperium,2001( ISBN  978-2-7048-0915-8 ) , s.  455
  8. zarejestrowanych Claude Gely (red.) W Victor Hugo Poésie , obj.  3,1985( ISBN  978-2-221-04693-7 ) , s.  1415
  9. Jean Savant , Sentymentalne życie Victora Hugo: Marie Mercier i ulica 40 gigantów , J. Savant,1985, s.  50

Linki zewnętrzne