Konkurencyjny rynek

Rynek konkurencyjny to taki , na którym potencjalna konkurencja („groźba” wejścia konkurencyjnej firmy) gwarantuje konkurencyjne ceny, nawet jeśli w rzeczywistości rynek jest zdominowany przez jedną lub więcej firm. Ten model teoretyczny został sformułowany przez ekonomistów Williama Baumola, Johna Panzara i Roberta Williga w 1982 roku.

Teoria

• Warunki, które muszą spełniać rynek

1. Wejście na rynek jest bezpłatne, bezpłatne i absolutne: brak barier prawnych, technologicznych czy finansowych; wejście jest natychmiastowe ( monopolista nie ma czasu na reakcję), a firma wchodząca jest na równi ze starą firmą (równy dostęp do środków produkcji, do know-how, konsumenci mogą swobodnie wybierać).
2. Wyjście z rynku jest bezpłatne i bez kosztów: brak barier prawnych; w pełni podlegające zwrotowi koszty stałe (można je odzyskać po opuszczeniu rynku, mniejsze zużycie), więc brak kosztów utopionych.
3. Istnienie firmy, która chce wejść na ten sam rynek

Warunki te zachęcają do zachowania „uderz i uciekaj”: firma wchodzi na rynek na krótki okres w celu odzyskania zysku, a następnie wycofuje się.

• Funkcjonowanie doskonale konkurencyjnego rynku

1. Prosty nacisk wywierany przez możliwość wejścia (potencjalna konkurencja) utrzymuje ceny i zyski na efektywnym poziomie nawet przy braku konkurencji w klasycznym sensie (duża liczba firm).
2. Jeśli monopolista osiąga duży zysk na konkurencyjnym rynku, konkurencyjna firma wchodzi na rynek, oferuje niższą cenę, nagle pierwotna firma ponosi straty, musi obniżyć ceny, a konkurent wycofuje się ( uderz i uciekaj ).
3. Zatem monopolista będzie utrzymywał ceny na poziomie kosztów krańcowych - jego zysk jest teoretycznie zerowy.

Rynek jest doskonale konkurencyjny bez dużej liczby konkurentów.

Limity

• Istnienie barier wyjścia: w rzeczywistości koszty utopione nadal istnieją, choćby na reklamę . Obecność znacznych kosztów stałych na rynku jest również źródłem powstawania sytuacji monopolistycznych.
• Praktyczna niemożność swobodnego i absolutnego wejścia na rynek: monopolista zawsze ma przewagę. Według wielkości (daje korzyści skali; jeśli wejście jest marginalne, to nie zmusza innych firm do obniżania cen). Stara firma ma przewagę w postaci doświadczenia (informacje techniczne) i rozgłosu.
• Strategie obronne:
  • wojna cenowa: firma obniża cenę do kosztu krańcowego (nadal osiąga zyski na ostatnich sprzedanych egzemplarzach), dlatego cena jest niższa niż średni koszt.
  • gromadzenie zapasów: firma i konkurenci produkują więcej niż sprzedają, aby móc wprowadzić na rynek duże ilości towarów, gdy wejdzie nowy konkurent; zniszczyłoby to ceny, nie pozwoliłoby na to uczestnik może odzyskać swoje koszty wejścia / wyjścia.
  • Stosowanie cen limitowych: konkurenci na rynku żądają „najwyższej ceny zniechęcającej do wejścia”; odpowiada to kosztowi wkładu, który daje zerowy zysk z wkładu.

W związku z tym istnieje bardzo niewiele rynków, na których można doskonale konkurować.

Implikacje

• Zainteresowanie teoretyczne

1. Neoklasyczny model konkurencyjnego rynku zakłada atomowość rynku (duża liczba firm, z których żadna nie jest wystarczająco duża, aby samodzielnie wpływać na ceny) oraz wejście / wyjście bez kosztów. Atomowość rynku nie jest decydującym kryterium. Nie pozwala zweryfikować sytuacji konkurencyjnej, ani nie jest częścią niezbędnych do tego warunków. Firma zachowuje się tak, jakby nowicjusz zamierzał rzucić im wyzwanie. Doskonała konkurencja istnieje nawet przy braku konkurentów; sama potencjalna konkurencja wystarczy do zwiększenia wydajności.
2. W teorii rynków konkurencyjnych zyski są zerowe, nawet jeśli na rynku jest tylko jedna firma. Rzeczywiście, jedyna groźba wejścia na rynek nowych firm zniechęca jedynego przedsiębiorcę do podnoszenia cen.

Uogólnienie teorii neoklasycznej.

• Praktyczne zainteresowanie

1. Nowe kryteria oceny monopolu w prawodawstwie: rozróżnienie między monopolem szkodliwym a monopolem szkodliwym.
2. Świadomość wagi nieodwracalnych kosztów w ocenie niedoskonałości rynku: zwalczanie naturalnych i sztucznych barier przez władze publiczne; przejęcie nieodwracalnych kosztów przez społeczności w celu poprawy konkurencji.

Bibliografia

• WJ Baumol , JC Panzar, RD Willig, Contestable Markets and the Theory of Industry Structure , 1982.
• WJ Baumol, „Contestable Markets: an Uprising in the Theory of Industry Structure”, American Economic Review , vol. 72, nr 1, 1982.

Linki zewnętrzne

• Konkurencyjne rynki na oeconomia.net