Marcelle Pardé

Marcelle Pardé Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Marcelle Pardé około 1935-1937. Kluczowe dane
Narodziny 14 lutego 1891 r.
Bourgoin-Jallieu
Śmierć 20 stycznia 1945
Ravensbrück
Narodowość Francuski
Kraj zamieszkania Francja
Zawód Dyrektor szkół
Inne zajęcia Odporny

Marcelle Pardé , ur14 lutego 1891 rw Bourgoin-Jallieu i zmarł dnia20 stycznia 1945 rw Ravensbrück jest francuskim deportowanym odpornym .

Biografia

Marcelle Pardé ukończyła École normale supérieure w Sèvres w 1914 roku, w środku wojny. Oddając się w służbę szpitali wojskowych w samej École de Sèvres, a następnie w Bretanii, w końcu znalazła się w pobliżu swojej rodziny w Chaumont, gdzie została przydzielona do liceum dla chłopców. Następnie spędza wolny czas pracując jako pielęgniarka w miejscowym szpitalu wojskowym. Kwatera główna amerykańskich sił ekspedycyjnych po osiedleniu się w Chaumont w 1917 r., dom rodzinny został zarekwirowany, aby pomieścić kilku oficerów sztabu generała Pershinga . Ta bliskość sprawiła, że ​​zainteresowała się Stanami Zjednoczonymi, a w 1919 przyjęła posadę nauczyciela francuskiego w prestiżowym uniwersyteckim college'u Bryn-Mawr (Pensylwania), gdzie pracowała do 1929 roku. kobieta swojego pokolenia, regularnie jeżdżąca konno i ucząca się jazdy samochodem. Wracając do Francji, by być bliżej matki, której zdrowie podupadało, w 1930 r. uzyskała stypendium im. Alberta Kahna na przeprowadzenie śledztwa w sprawie stanu francuskich szkół na Bliskim Wschodzie. Ta misja zabierze ją do Hiszpanii, Egiptu, Palestyny, Syrii i Persji. Dociera do Bagdadu i przejeżdża samochodem przez Persję od Morza Kaspijskiego do Oceanu Indyjskiego. Po powrocie przez kilka tygodni w Aleppo zatrzymał ją poważny atak malarii . Wraca przez Azję Mniejszą, Konstantynopol, Jugosławię i Austrię. Po okresie rekonwalescencji została dyrektorem liceum dla dziewcząt Edgar-Quinet w Bourg-en-Bresse w 1932 roku, a następnie dyrektorem liceum dla dziewcząt w Dijon w 1935 roku. Po wypowiedzeniu wojny jej przyjaciółki Bryn Mawr zaniepokoiły się , Szybko zaproponuj jej pracę w Stanach Zjednoczonych, ale ona odmawia opuszczenia swojej zagrożonej ojczyzny. Rząd francuski powierzył mu delikatną francuską misję wywiadowczą i propagandową w Turcji w 1939 roku.

Wkrótce po powrocie z misji w Marzec 1940stara się być użyteczna dla Francji, a następnie po czerwcu dla ruchu oporu . W końcu udało jej się zaciągnąć do francuskich sił bojowych w bezpośrednim związku z Londynem wlipiec 1942. Od 1943 była porucznikiem w siatce Brutusa , koordynując zbieranie wywiadu wojskowego i koordynując z innymi jednostkami oporu. Po aresztowaniach przeprowadzonych w Paryżu wlipiec 1944, została aresztowana dnia 3 sierpnia 1944ze swoją wierną sekretarką Simone Plessis , bojowniczką ruchu oporu od samego początku i deportowana z nią do Ravensbrück na15 sierpnia 1944 r, gdzie Marcelle Pardé zmarł z wycieńczenia, głodu i chorób w Styczeń 1945. Świadectwa pochodzące z tych piekielnych miejsc zgadzają się dać jej obraz wielkości duszy i zadziwiającej siły chrześcijańskiej. W ciągu tych kilku miesięcy, które jej pozostały, mogła żyć duchowym wsparciem obozu, nie dopuszczając do tego, by jej więźniarki pogrążyły się w totalnym bestialskim odrętwieniu, wygłaszając im różnorodne i kultywowane rozmowy, przesycone spokojem, który dał im pragnienie odrodzenia się. Jego awans do Legii Honorowej z27 listopada 1946podkreśla przykład, jaki dała Ravensbrück „swoją spokojną odwagą i pogardą dla wroga. "

Liceum, które prowadziła w Dijon, wzięło jej imię pod koniec wojny, zanim stało się szkołą wyższą w 1967 roku. Liceum zawodowe z jej liceum w Bourg-en-Bresse również nosi jego imię.

Odporność Medal został przyznany Marcelle Parde w roku 1945. W tym samym roku, Bryn Mawr College stworzył „Marcelle Parde” stypendium w pamięci swojego kolegi. W 1946 r. pośmiertnie otrzymała stopień rycerza Legii Honorowej i Krzyża Guerre z palmą. W 2002 r. Marcelle Pardé otrzymała również tytuł „Strażnika Życia” od francuskiego Stowarzyszenia „Hołd Sprawiedliwym” w uznaniu o jego zdecydowanym działaniu na rzecz ochrony swoich żydowskich uczniów w latach oporu wobec okupacji.

Krótko przed aresztowaniem w sierpień 1944, zwierzyła się swojej siostrzenicy Madeleine Pardé (również odpornej, ukrywającej się przed rodzicami): „  Kiedy masz pięćdziesiąt lat, nie masz dziecka, co możesz zrobić lepiej niż umrzeć za swój kraj?  "

Rodzina

Marcelle Pardé jest siostrą wybitnego potamologa o międzynarodowej renomie Maurice Pardé (1893-1973) oraz Isabelle Pardé (1900-1993), artystki-malarki. Jego wnuczek Philippe Couillard był premierem Quebecu w latach 2014-2018.

Uwagi i referencje

  1. Archiwa departamentalne Isère , księgi stanu cywilnego:

    „Roku tysiąc osiemset dziewięćdziesiątego pierwszego i czternastego lutego o godzinie drugiej wieczorem przed nami Volozan Pinet Ennemond, zastępca delegata, sekretarz miasta Bourgoin (Isère) pojawił się pan Pardé Léon Gabriel Charles, w wieku dwudziestego szóstego, Generalna Gwardia Lasów, mieszkająca w Bourgoin, która podarowała nam córkę płci żeńskiej, urodzoną dziś o ósmej rano w jego domu, rue Docteur Polosson, od niego deklarując i od Leboeuf Jeanne Augustine Louise, dwudziestodwuletni bez zawodu, jego żona, której jako dziecko zadeklarował, że chce nadać imiona Marcelle Berthe. Wspomniane oświadczenia i prezentacje dokonane w obecności 65-letniego głównego honorowego pana Carala Jérôme'a i 51-letniego notariusza Marthoureta Michela, zamieszkałych w Bourgoin.
    Po przeczytaniu tego aktu zgłaszający i świadkowie podpisali z nami. "

  2. Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej n o  048 z dnia 25 lutego 1996
  3. Albert HEUVRARD "  mademoiselle Marcelle Parde  " Zwierciadło Dijon i Burgundia , N O  189Boże Narodzenie-styczeń 1937, s.  4982-4983
  4. Bourg pamięta , s.  4 akapit „Lycée Pardé”.
  5. „Księga Pamięci Deportowanych z Francji” Fundacji na rzecz pamięci deportacji Tom 3 s.  124
  6. MemorialGenWeb .org - Marcelle PARDÉ
  7. Simone Bertrand, Tysiąc twarzy , Jedna walka, Kobiety w ruchu oporu , Francuska redakcja zjednoczona,1965, s. 76
  8. Kim była Marcelle Pardé na stronie Lycée Marcelle-Pardé.
  9. Koło Genealogiczne Haute-Marne, „Isabelle Pardé”, Ich przodkami byli Haut-Marnais , 2004.

Bibliografia