Manfred z Saluces

Manfred z Saluces Funkcje
Marszałek Sabaudii
1426-1435
Ambasador
Tytuł szlachecki
Margrabia
Biografia
Narodziny 1395
Śmierć 1435
herb

Manfred de Saluces ( Manfredo di Saluzzo ), urodzony około 1395 roku i zmarł w 1435 roku w Morges, jest członkiem rodziny markiza de Saluces ( Saluzzo ) , który został marszałkiem Sabaudii , ambasadorem, wiernym przyjacielem i doradcą księcia Amédée VIII Sabaudii .

Biografia

Manfred , znajdujemy również formy Manfroy lub Mainfroy , urodzony prawdopodobnie około 1395 roku, jest synem Thomasa de Saluces ( Tommasso de Saluces ), pana Cardé i Bartholomée de Cève ( Bartolommea di Ceva ). Źródła określają go jako spectabilis consanguineus .

Ożenił się z Franciszką, córką Gasparda (II) de Montmayeura , marszałka Sabaudii , pod koniec 1426 r. W tym samym roku został mianowany marszałkiem Sabaudii, który piastował do 1435 r. .

W latach 1426-1434 został wysłany przez księcia Sabaudii jako ambasada do Mediolanu, Wenecji, Florencji i Rzymu, w kontekście konfliktu między Premier a Ligą. W tym roku książę podarował mu w lenno zamek Grésy i jego seigneury. Został także panem Lanzo w latach 1427-1435.

Zostaje panem Farigliano i Mulassan ( Molassana  ?) We Włoszech. Jest także panem Coppet i Commugny , otrzymuje zamek Château-Vieux w 1432 roku, komornik ziemski Founex , Chataigneriaz , Marnex , Tannay i Mies .

W 1434 roku Manfred de Saluces zachorował, stał się niepełnosprawny i przeszedł na emeryturę. Plik13 lutego 1434, zostaje rycerzem Orderu Naszyjnik . Zmarł w 1435 roku w Morges w kraju Vaud . Jego ciało zostało pochowane w siedzibie Pierre-Châtel .

Zobacz też

Bibliografia

Bibliografia

  1. „Tabela rodziny Amédée VIII, a następnie, że pracownicy jego dworze i pracowników w hotelu de Savoie, w 1427 roku”, w Mémoires , Académie de Savoie , 1861, s. 217 ( czytaj online ).
  2. François de Loche, Historia Grésy-sur-Aix, zawierająca historię feudalną, parafialną i miejską tego miasta, jego przeoratu, jego zamków, osad, znanych rodzin , Bottero,1874, 281  str. ( czytaj online ) , s.  64-67.
  3. Castelnuovo 1997 , s.  7.
  4. Castelnuovo 1997 , s.  5.
  5. Gardet 1992 , s.  259.
  6. Castelnuovo 1997 , s.  4.
  7. Georges Chapier , Savoyard Castles - Faucigny and Chablais , vol.  5, Grenoble, wydanie Revue Les Alpes,1961, 410  s. , s.  264.
  8. A. Barbero, „Szlachetne ligi ostatnich lat Amédée VIII”
  9. F. Gabotto, „The politica di Amedeo VIII in Italia”, cyt., P.  213-225, n o  121.