Rękojeść miecza

Rękojeść miecza
Rękojeść miecza
Administracja
Kraj Kanada
Województwo  Quebec
Status Wieś Manche d'Épée, która jest częścią gminy Saint-Madeleine-de-la-Rivière-Madeleine od 1916 roku
Burmistrz Joël Côté
Demografia
Języki mówione) Francuski
Geografia

Manche d'Épée to miejscowość w MRC de la Haute-Gaspésie, położona przy trasie 132, 85 km na wschód od Sainte-Anne-des-Monts , w regionie Gaspésie Îles-de-la-Madeleine. Od 1912 r. Należał do parafii Sainte-Madeleine. Od 1916 roku wraz z wioskami Madeleine-Center i Rivière-Madeleine stanowi gminę Sainte-Madeleine-de-la-Rivière-Madeleine położoną na północnym wybrzeżu półwyspu. Ludzie z rękojeścią miecza nazywani są epikurejczykami!

Toponimia

Nazwa miejscowości wywodzi się z odkrycia rękojeści miecza wykonanej przez Irénée Pelchat, która była pierwszym pionierem, który osiedlił tam swoją rodzinę. Krążą różne wersje legendy, aby wyjaśnić, jak ten uchwyt stał się uchwytem w lokalnej apelacji.

Podobnie jak wszystkie wioski Gaspé , Manche-d'Épée ma bogatą toponimię związaną z jeziorami, górami, ścieżkami, pożarami lasów, przylądkami i lasami.

Historia

Wieś została założona w 1866 roku. W tym dniu trzy rodziny: Irénée Pelchat, Joseph Fournier i Johnny Campion osiedliły się nad brzegiem rzeki, aby uprawiać rybołówstwo i rolnictwo. Pelchat urodził się w Beaumont i jest potomkiem rodziny Normanów z departamentu Manche . Jego żona, Angélique, urodziła się w Saint-Gervais de Bellechasse . Pobrali się w Beaumont w 1834 roku. Pelchat był siedzibą na terytorium rozciągającym się od Saint-Anne-des-Monts do Rivière-au-Renard (180 km); mieszkali w Mont-Louis od 1850 roku, kiedy to przyjechali założyć Manche d'Épée.

Rok po założeniu wioski na skałach, około 2 km na zachód od pierwszych domów, doszło do wraku statku. Bryg znany jako Woodstock osiadł na mieliźnie na brzegu10 grudnia 1867. Podczas gdy ocaleni schronili się u mieszkańców, w wypadku zginęło osiem osób. Lekarz z Quebecu , Doctor Parke, na prośbę księdza z Mont-Louis, o. Davida Roussela, przyszedł im z pomocą. Kolejny wrak statku, miecznika , miał miejsce 10 dni wcześniej w Gros Morne , kilka kilometrów dalej na zachód.

Według informacji uzyskanych od starszych, najstarszy dom we wsi wciąż zamieszkały został zbudowany z drewna z tego statku.

Osiadanie na mieliznę przyczyniło się również do lokalnej toponimii, ponieważ skalisty punkt, w którym rozbił się Woodstock , od tego czasu nazywany jest punktem Wrack, deformacją angielskiego wraku , co oznacza wrak statku.

W 1912 r. Wieś została przyłączona do parafii Sainte-Madeleine, aw 1916 r. Do gminy Sainte-Madeleine-de-la-Rivière-Madeleine .

Geografia

Na trasie 132 Manche-d'Épée znajduje się na zawiasie między dolną częścią, która biegnie głównie u podnóża klifów z Cap-au-Renard, a tą, która prowadzi górzysty teren Chic-Chocs na wschód do Pierced .

Jego położenie w tym miejscu zapewnia spektakularny widok na przylądki z widokiem na ujście rzeki św. Wawrzyńca . Zwróć uwagę, że klify te są miejscem tak zwanych „uwarstwionych osypisk”, które były uważnie obserwowane przez naukowców. W przeciwnym razie osuwiska te stanowiły zagrożenie dla kierowców poruszających się po tym płaskim odcinku drogi zwanym „równinami”.

1 km na południe od miasta utworzono rezerwat ekologiczny Manche-d'Épée o powierzchni 573,24 ha. Został stworzony w celu ochrony gaju klonu cukrowego i brzozy żółtej w zagłębieniu doliny, przez którą przepływa rzeka. Ta silnie boksowana dolina otwiera się na północ na szerokości 300 metrów, a na południu zwęża się i wznosi do 400 metrów.

Rzeka Manche d'Épée ma swoje źródło w Premier lac, a jej głównym dopływem jest ujście jeziora Raphaël; wpada do ujścia na zachód od wsi, 7,5 km dalej na północ.

To właśnie w tym zapleczu, że duża część z Gros-Morne farmy wiatrowej jest zainstalowany , na terytorium którego rozciąga się pomiędzy wschodniej części wsi Gros-Morne i zachodniej części wsi Madeleine- Center , podczas gdy otaczający Manche- d'Épée. Ta 141 farma wiatrowa ma moc 211,5 MW.

Turystyka

Międzynarodowy Szlak Appalachów jest siecią turystyczny, który przecina terytorium Manche-d'Épée w górzystej części. Ta część Chic-Chocs znajduje się na trasie z Mont Jacques-Cartier do Parku Narodowego Forillon .

Powołanie tej miejscowości zmieniło się na przestrzeni lat i obecnie dostępnych jest kilka domów do wynajęcia dla osób poszukujących spokojnego wypoczynku na łonie natury, zarówno zimą, jak i latem. W wioskach między Sainte-Anne-des-Monts i Gaspé odbywa się wiele atrakcji.

Manche-d'Épée jest częścią regionu turystycznego Gaspésie

Sztuka

Piękno tego miejsca zainspirowało kilku malarzy, takich jak Claude Piché, Sylvain Gagnon, Bruno Côté czy Viateur Lapierre.

Gminne gminy

Uwagi i odniesienia

  1. Marcel Plamondon, dz. Cyt., Str. 13
  2. Roland Provost, ptre (1989), Tercentenary, Gaspé seigneuries przyznane Denisowi Riverinowi; Album pamiątkowy , Sainte-Anne-des-Monts, Les Éditions de la SHAM, niepaginowany.
  3. Marcel Plamondon. op.cit.
  4. Roland Provost, op. Cit.
  5. http://www.nosorigines.qc.ca/genealogie.aspx?lng=fr
  6. André Castagne lub HISTOIRE D'UN VIEUX MARIN brygantyny „Swordfish” rozbitego w Zatoce Świętego Wawrzyńca w 1867 roku , opublikowany w Montrealu przez Eusèbe Sénécal & fils, printers, 6,8 i 10, rue Saint-Vincent , podpisany przez A. Thiboutota w 1884 r., jest 32-stronicowym opowiadaniem, które dotyczy wejścia na mieliznę żaglówki na równinach w Gros Morne rankiem 30 listopada 1867 r. Kopie cyfrowe są dostępne w Internecie. Książka jest również do sprzedaży w wersji cyfrowej na różnych stronach internetowych.
  7. Zbiorowe (1979), Stare domy tutaj , Gaspé, Revue d'histoire de la Gaspésie, vol. XVII, nr 68, s.193.
  8. Marcel Plamondon, csc (1980), Notatki o parafii Madeleine , Madeleine-Center, s. 67
  9. "  Strona główna  " , na stemadeleine.ca ,21 stycznia 2016 r(dostęp 16 sierpnia 2020 ) .
  10. Bernard Hétu, „  Aktywne piargi warstwowe w pobliżu Manche d'Épée, Gaspésie (Quebec, Kanada)  ” , na researchgate.net , E Schweizerbart Science Publishers ,1 st styczeń 1991(dostęp 16 sierpnia 2020 ) .
  11. http://www.mddelcc.gouv.qc.ca/biodiversite/reserves/manche_epee/res_12.htm
  12. http://www.cartierenergie.com/cartier-energie.aspx?sec=19
  13. „  Sia-qc / Sentier International des Appalaches / Québec  ” , na SIA-IAT (dostęp: 16 sierpnia 2020 ) .
  14. http://lacouleurdelagaspesie.com/la-gaspesie-immortelle/la-collection/produits-derives-des-oeuvres/reproductions-photographiques/53-manche-depee-gaspesie-24x30-1992-2/
  15. http://www.sylvain-gagnon.com/virtuel/index.php/Village-de-la-Gasp-sie
  16. „  Channel DEPEE by BrunoCôté  ” na artnet.fr (dostęp: 16 sierpnia 2020 ) .
  17. http://www.viateurlapierre.ca/galerie_3_fr.html

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne