W Niemczech duże miasta, a zwłaszcza miasta-kraje związkowe Hamburg i Berlin, są podzielone na dzielnice miejskie (Stadtbezirk), w których istnieje kolegialna administracja wybierana i kierowana przez burmistrza powiatu . Jest przewodniczącym centrum administracyjnego (Bezirksamt) w powiatowym ratuszu (Bezirksrathaus) . Jego status różni się w zależności od miasta, ale jego władza jest znacznie bardziej ograniczona niż w przypadku burmistrza gminy.
Burmistrz i burmistrz może być zarówno w języku niemieckim przez Bürgermeister . Zatem, burmistrz Berlina jest Bürgermeister i burmistrz dzielnicy Berlina jest również Bezirksbürgermeister . Niemiecki Bürgermeister i francuskie bourgmestre nie mają jednak tę samą definicję: podczas gdy w języku francuskim jest etymologicznie Mestre z gminy , to mówią, że osoba posiadająca władzę miejską, to w niemieckim zestawiając Bürger ( „Obywatel”) i Meister ( „Mestre, przedstawiciel”), wspomniano po raz pierwszy w XIII p wieku . Bezirksbürgermeister jest zatem reprezentatywna dla mieszkańców dzielnicy miejskiej, jego jednostka z gminy.
W języku niemieckim można używać innych terminów, takich jak Bezirksamtsleiter w Hamburgu, Bezirksbeiratsvorsitzender w Bremie lub nawet Bezirksvorsteher , Bezirksverordnetenvorsteher („przedstawiciel delegatów okręgowych”), w zależności od lokalnych niuansów administracyjnych i różnic w zakresie urzędu i reprezentatywności.
Reforma terytorialna Wielkiego Berlina na1 st październik +1.920podzielił miasto na 20 Stadtbezirke (po francusku tłumaczone alternatywnie jako „dzielnica” lub „dzielnica”). Większość z tych dzielnic to dawne gminy wyposażone w ratusz, w którym zasiadał burmistrz. Kiedy burmistrz brandenburskiego ratusza został burmistrzem berlińskiego ratusza dzielnicy, zmienił status i stracił część prerogatyw. Podczas reformy terytorialnej z 2001 r. 20 dzielnic zostało przekształconych w 12 okręgów.
Równolegle z pięcioletnimi lokalnymi wyborami do parlamentu Berlina , zarejestrowani obywatele Berlina są wzywani do głosowania w celu utworzenia zgromadzenia delegatów okręgowych . Jest to system listowy, a partia większościowa powołuje burmistrza i jego pięciu zastępców.
Zgodnie z prawem dzielnica berlińska jest „autonomiczną jednostką terytorialną bez osobowości prawnej ” (Selbstverwaltungseinheit ohne Rechtspersönlichkeit)
Wolne i hanzeatyckie miasto-państwo Hamburg jest podzielone na siedem dzielnic. Na czele każdej dzielnicy stoi ratusz lub urząd dzielnicy (Bezirksamt), na czele którego stoi burmistrz (Bezirksamtleiter) wybierany na sześć lat. Burmistrz jest wybierany spośród deputowanych partii większościowej w montażu części (Bezirksversammlung) i powołana przez senat Wolnego i hanzeatyckiego Hamburga (Senat der Freien und Hansestadt Hamburg) , zgodnie z prawem (Bezirksverwaltungsgesetz) z22 maja 1978.
Budżet burmistrza okręgu podlega kontroli sądowej ze strony administracji podatkowej i parlamentu Hamburga (Hamburgische Bürgerschaft) .
Burmistrz powiatu został nazwany Bezirksleiter w okresie powojennym, zanim odzyskał oficjalną nazwę Bezirksamtsleiter . Jednak w prasie powszechnie określa się go jako Bezirksbürgermeister , podobnie jak w Berlinie.