Moja mama jest w Ameryce, poznała Buffalo Billa
Moja mama jest w Ameryce, poznała Buffalo Billa
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Moja mama jest w Ameryce, poznała Buffalo Billa to francuski film animowany wyreżyserowany przez Marca Boréala i Thibauta Chatela , wydany w 2013 roku i oparty na powieści graficznej Moja mama jest w Ameryce, poznała Buffalo Billa Jeana Regnauda iopublikował Émile Bravo w 2007 roku przez wydanie Gallimard Jeunesse .
Streszczenie
Jean jest 6-letnim chłopcem. W tym roku rozpoczyna kurs przygotowawczy, wielką szkołę! W końcu nauczy się czytać. Ale jego kochanka wygląda bardzo surowo. Pierwszego dnia musi jej opowiedzieć o zawodzie swojej matki. Nie zna odpowiedzi ... Ale chce być taki jak wszyscy inni. Jego mamy nie ma. Gdzie, kiedy, dlaczego, jak, zapomniał. To było dawno temu. Więc wymyśla. A jednak wysyła mu pocztówki. Ameryka, Szwajcaria, Hiszpania, Afryka… które Michèle, jej sąsiadka, czyta jej w tajemnicy.
Karta techniczna
- Tytuł angielski: Moja mama jest w Ameryce, poznała Buffalo Billa
- Reżyser: Marc Boréal i Thibaut Chatel
- Scenariusz: Jean Regnaud i Stéphane Bernasconi
- Muzyka: Fabrice Aboulker
- Edycja: Valérie Dabos
- Dyrektor artystyczny: Pascal Valdès
- Producent: Guillaume Galliot, Thibaut Chatel i Stephan Roelants
- Produkcja: Label Anim, Melusine Productions i Studiocanal
- Dystrybucja francuska: Gebeka Films
- Sprzedaż międzynarodowa: SND (grupa M6)
- Kraj: Francja , Luksemburg
- Język: francuski
- Czas trwania: 75 min (1h 15)
- Data wydania :
Dystrybucja
Festiwale, nagrody i wyróżnienia
- W czerwiec 2013film otrzymał „Specjalne Wyróżnienie Jury” na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy .
- W wrzesień 2013, film otrzymał nagrodę „Best European Film Award” przyznawaną przez jury ECFA (European Children's Festivals Association) na Lucas Internationales Kinderfilmfestival we Frankfurcie.
- W Październik 2013film otrzymał „Grand Prix” na festiwalu w Erewaniu w Armenii.
- W listopad 2013teledysk otrzymał nagrodę „Coup de Cœur du Jury” (jedyna nagroda dla filmu fabularnego) na festiwalu Voix d'Étoiles w Port-Leucate.
- Plik 31 stycznia 2014film jest nominowany do Cezara w kategorii „Najlepszy film animowany”.
Film bierze udział w konkursach na różnych festiwalach (źródło SND, które zajmuje się dystrybucją filmu na arenie międzynarodowej) :
- Fantoche Festival (Baden - Szwajcaria) od 3 do 8 września 2013( http://www.fantoche.ch/2013/programm-n9-sD.html#.Uib_cazOUb4.facebook )
- Buster Festival (Kopenhaga - Dania) od 5 do 15 września 2013( http://www.buster.dk/b/film.lasso?y=2013&ser=3017&s=2013006 )
- Spark Animation Festival (Vancouver - Kanada) od 11 do 15 września 2013( http://sparkfx.ca/festivals/information.php#20130913-F31 )
- Festiwal filmów animowanych w Erewaniu (Erywań - Armenia) od 27 do 31 października 2013
- Puchon International Student Animation Festival (Puchon - Korea Południowa) od 7 do listopad 11, 2013
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rzymie (sekcja Alice in the City) (Rzym - Włochy) od 8 do 17 listopada 2013
- Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Gijón (Gijón - Hiszpania) od 15 do 23 listopada 2013
- Portland Film Festival w NorthWest Film Center (Portland - Stany Zjednoczone) od 9 do 16 lutego 2014
- Festiwal Dziecięcy Montreal International Film Festival (Montreal - Kanada) od 1 st do9 marca 2014 r
- Międzynarodowy Festiwal Filmów Animowanych w Meknes (Meknes - Maroko) od 20 do 27 marca 2014 r
- Australian French Film Festival (Sydney - Australia) od 4 marca w 8 kwietnia 2014
- Future Film Festival we Włoszech od 1 st do6 kwietnia 2014
- Atlantic Film Festival w Kanadzie od 6 do 12 kwietnia 2014
Anegdoty
- Jesienią 2008 roku, spacerując z córkami w zatłoczonej paryskiej księgarni w sobotnie popołudnie, producent filmu, Guillaume Galliot, przypadkowo natknął się na książkę. Jego wzrok przykuł rozszerzony tytuł. Minęło pięć lat, zanim film trafił do kin.
- Współ-reżyser filmu, Marc Boreal , pracował na różnych stanowiskach w kilku filmach animowanych: Asterix et le Coup du menhir przez Philippe Grimond , Le Big Bang de Pícha i Pourquoi j'ai (PAS) jedli mon pere de Jamel Debbouze .
- Oryginalna książka Régnaud i Bravo została wydana w 2007 roku przez Gallimard . Istnieje siedem tłumaczeń zagranicznych książki: angielski, niemiecki, hiszpański, włoski, niderlandzki, koreański i chiński. W 2009 roku wersja niemiecka otrzymała najwyższe wyróżnienie w tym języku za książkę skierowaną do młodzieży „Deutscher JugendLitteratur Preis”. To pierwsza nagroda przyznana komiksowi.
- Współreżyser filmu, Thibaut Chatel , jest autorem wraz z Fabrice Aboulker , Frédéric Doll i Alainem Lanty musicalu Les Mille et une Nuits d'Ali Baba, stworzonego w Zénith w 2000 roku.
- Potencjalnemu zagranicznemu koproducentowi, poznanemu podczas pakietu finansowego filmu, spodobał się projekt i fabuła, ale kontekst lat siedemdziesiątych uznał za nieco przestarzały. Zaproponował przeniesienie filmu do współczesności i zasugerował, aby Jean zamiast pocztówek dostawał e-maile.
- Podczas pokazu próbnego z małymi dziećmi producenci zadali im kilka pytań o nawiązania do lat siedemdziesiątych: Simca 1000, nogawki spodni eph ”, 2 CV, telewizor czarno-biały… Na pytanie„ Co to jest reklamy?" ", Odpowiedzieliby:" Cóż, to kwadratowe pudełko z przyciskami, w którym grasz w gry elektroniczne! " ”.
- To Marc Lavoine nadaje głos tacie, który sam zaproponował napisanie piosenki do filmu With Buffalo Bill . Później zapyta kompozytora Fabrice'a Aboulkera „kto zinterpretuje napisany przeze mnie tekst?”. Ten będzie jąkał się „uh, dziecko, chyba mały chłopiec…”. „A dlaczego nie ja ?! »Odparł piosenkarz. Ostatecznie to on śpiewa ostatnią piosenkę.
- Nagranie głosu do filmu zostało wykonane w „staromodny sposób”. Aktorzy nagrywali swoją rolę z wyprzedzeniem w 2011 roku bez obrazów. Było to dla nich zarówno trudne zadanie (nie mieli graficznego wsparcia wizualnego), jak i ekscytujące (naprawdę „stworzyli” swój charakter tak, jak chcieli: swoim rytmem, frazowaniem, ciszą; nie mieli kajdan synchronizacji w przeciwieństwie do dubbingu). Marc Lavoine w roli ojca, Julie Depardieu w roli niani, Evelyne Grandjean w roli Madame Moinot, Boris Rhélinger w roli mechanika, Vincent Violette w roli dziecięcego psychiatry ... Dla dzieci Tom Trouffier w roli Jean, Alice Orsat w przypadku Michèle, Theo Benhamour w przypadku Paula lub Alexandre Aubry w przypadku Pascala Vénerta. W 2013 roku musieliśmy skończyć korygowanie głosów aktorów nagranych dwa lata wcześniej („podrywki”: przywracamy aktorom, do których prosimy tu i ówdzie dodać kilka brakujących słów i końcówek zdań w niektórych sekwencjach, które zauważyliśmy podczas produkcji). Klasyczny krok, który nie stanowi problemu dla dorosłych. Z drugiej strony, dla dzieci, z których część właśnie weszła w okres dojrzewania i których głosy w międzyczasie się zmieniły, było to bardziej problematyczne. Trochę zimnych potów, więc z niektórymi głosami, które stały się bardzo różne ...
-
André Torrent, który był gospodarzem Hit Parade w latach 70. na antenie RTL , z powodu przyjaźni użyczył swojego głosu do filmu. My Możemy to usłyszeć w radiu z dziadkami.
- Aby zaanimować samochody w filmie (DS, 4L, Simca 1000), graficy z Label Anim udali się do ogrodów zimowych marek samochodów, aby szczegółowo je sfotografować. To jedyne elementy 3D filmu.
- Jacqueline Monsigny, matka współreżyserki Thibaut Chatela , gra w filmie własną rolę. My Słyszeliśmy ją kiedyś w telewizji podczas galowego wieczoru w cyrku Jean Richard. W tym czasie przedstawiła z Marcelem Fortem w czwartkowe popołudnie program dla dzieci zatytułowany „1, 2, 3, On Track!”. który został nakręcony w cyrku Jean Richard d ' Ermenonville .
- To Eric Gutierrez został poproszony przez produkcję o narysowanie „polaroidów” napisów końcowych. Cały zespół przyniósł pamiątkowe zdjęcia z podróży do Stanów Zjednoczonych, którymi Eric mógł się zainspirować.
- To Thibaut Chatel jest lektorem bardzo nudnego dokumentu o zwierzętach, emitowanego w telewizji. Cytuje pewnego „Jérôme Galito”… tak nazywa się Guillaume Galliot, producent filmu.
- Po ceremonii zamknięcia Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy w czerwiec 2013producenci planowali spokojnie pójść na drinka z kompozytorem Fabrice Aboulker. Ale film otrzymuje Specjalne Wyróżnienie Jury. Marcel Jean, artystyczny delegat festiwalu, zapowiada im, że tradycją jest, że jeden z nagrodzonych filmów jest pokazywany w ramach bezpłatnego publicznego pokazu na olbrzymim ekranie w plenerze. „I wybraliśmy Moją Mamę… czy wszystko w porządku?” ”. Następnie producenci spotkali się 5 minut później na Paquier, ogromnej łące nad brzegiem jeziora Annecy, na oczach 8 000 ludzi. Poruszeni, będą jąkać się trzy słowa, zanim projekcja rozpocznie się w magicznej scenerii: noc zapadająca na jezioro wraz z otaczającymi je górami.
Uwagi i odniesienia
-
„ Palmarès 2013 ” , w FIFA (dostęp: 16 czerwca 2013 )
Zobacz też
Linki zewnętrzne