Mistrzu Derville
| Mistrzu Derville | |
|
Fikcyjna postać pojawiająca się w La Comédie humaine . |
|
 Mistrz Derville w swoim gabinecie | |
| Pochodzenie | Miasto Noyon |
|---|---|
| Seks | Męski |
| Funkcja | Wyznał |
| Stworzone przez | Honoré de Balzac |
| Powieści | Pułkownik Chabert |
Maître Derville to postać z La Comédie humaine autorstwa Honoré de Balzac . Urodził się w Noyon w 1794 roku. Jest jedną z głównych postaci pułkownika Chaberta ( 1832 - 1847 ). Ale w wielu powieściach powraca jako prawnik o nienagannej uczciwości. Jego reputacja człowieka honoru szybko stała się znana w Paryżu.
Jego życie romantyczne trwało w La Comédie humaine do 1848 r. Jego imię i data śmierci nie są nigdzie wymienione.
Chronologia mistrza Derville'a w La Comédie humaine
- W 1816 r. W Gobseck (napisane w 1830 r. ), Po trzech latach studiów prawniczych, był drugim adwokatem na studium magistra Bordina i w tym samym roku obronił pracę licencjacką.
- 1818: w Le Colonel Chabert (napisane między 1832 a 1847 ) zostaje przyjęty na dwór Sekwany. Przyjmuje pułkownika Chaberta i zgadza się zająć sprawą „zmartwychwstałych zmarłych”, tak nieprawdopodobnym, jak może się wydawać ta historia. Próbuje odzyskać część fortuny starego łajdaka poprzez Transakcję (początkowy tytuł powieści) z żoną, obecnie hrabiną Ferraud . W tym samym roku w César Birotteau (napisanym w 1837 r. ) Wystąpił w imieniu Césara i udzielił mu cennych rad dotyczących postępowania, jakie należy podjąć przeciwko oszustowi Claparonowi . Wygrywając proces w pierwszej instancji, radzi Madame Birotteau, aby złożyła wniosek o ogłoszenie upadłości w La Reine des roses , firmie Césara Birotteau.
- 1819: w aferze Une tenebreuse (opublikowanej w 1841 r. ), Wznowił studia nad Mistrzem Bordina, z Godeschalem jako urzędnikiem. Odbudowawszy losy Birotteaus, sprawa ta ma duży wpływ na jego doskonałą reputację. Jest cytowany z pochwałą w Splendeurs et misères des courtesanes (napisanym między 1838 a 1844 rokiem ).
- 1820: w Le Père Goriot (opublikowany w 1835 ). Jest prawnikiem księdza Goriot, który prosi go o uregulowanie spraw swojej córki Delphine de Nucingen , która jest bardzo zadłużona. Następnie hrabia de Restaud, którego majątek uratował, zagroził długami zaciągniętymi przez jego żonę na rzecz Maxime de Trailles .
- 1822: w Początku życia (opublikowany w 1844 ). Broni interesów hrabiego Hugret de Sérisy i radzi swojemu klientowi, aby udał się do Presles , w jego posiadłości położonej niedaleko L'Isle-Adam , aby pokrzyżować plany swojego menadżera.
- 1830: w Splendeurs et misères des courtesanes (opublikowane między 1838 a 1844 ). Książę Grandlieu zlecił mu zbadanie losu Luciena Chardona, pseudonimu Lucien de Rubempré , przyszłego narzeczonego jego córki Clotilde, którego pochodzenie nie jest znane. Urzędnik mistrza Derville, Godeschal, znajduje ślad Esther Gobseck , której związek Corentin odkrywa z Lucienem de Rubempré.
- 1840: w La Maison Nucingen (opublikowanym w 1838 r. ) Maître Derville sprzedaje swój gabinet swojemu urzędnikowi Godeschalowi i odchodzi z biznesu.
Występuje w:
- Pracownicy lub przełożona kobieta
- Gobseck
- Kobieta-autorka
- The Little Bourgeois
- Winy królewskiego adwokata
Zobacz też
Bibliografia
- Pierre Abraham , Créatures chez Balzac , Paryż, Gallimard, Paryż, 1931.
- Arthur-Graves Canfield, „The Reappearing characters of La Comédie humaine ”, Revue d'histoire littéraire de la France , January-March and April-Czerwiec 1934 ; wydana ponownie jako The Reappearing Characters in Balzac's “Human Comedy”, Chapell Hill, University of North Carolina Press, 1961; przedruk Greenwood Press, 1977.
- Anatole Cerfberr i Jules Christophe, Repertorium „La Comédie humaine” Balzaca , wstęp Paul Bourget , Paryż, Calmann-Lévy, 1893.
- Charles Lecour, Postacie z „Ludzkiej komedii” , Paryż, Vrin, 1967.
- Félix Longaud, Dictionary of Balzac , Paryż, Larousse, 1969.
- Fernand Lotte, Słownik biograficzny fikcyjnych postaci „La Comédie humaine” , przedmowa Marcela Bouterona, Paryż, José Corti, 1952.
- Félicien Marceau , Postacie „Ludzkiej komedii” , Paryż, Gallimard, 1977, 375 s.
- Félicien Marceau, Balzac i jego świat , Paryż, Gallimard, wyd. „Tel”, 1970; wydanie poprawione i rozszerzone, 1986, 684 s. ( ISBN 2070706974 ) .
- Anne-Marie Meininger i Pierre Citron, Indeks fikcyjnych postaci z „La Comédie humaine” , Paryż, Bibliothèque de la Pléiade , 1981, t. XII ( ISBN 2070108775 ) , str. 1268-1269.
- Anatole Cerfberr i Jules Christophe, Repertorium „La Comédie humaine” Balzaca , wprowadzenie przez Borisa Lyon-Caen, Éditions Classiques Garnier, 2008 ( ISBN 9782351840160 ) .